رویکردهای نوین در مدیریت ورزشی

جلب مشارکت دانشجویان در ورزش های تفریحی دانشگاه، مستلزم داشتن یک مدل و نقشه نظام مند است. هدف این تحقیق طراحی مدل فعالیت های ورزشی تفریحی دانشجویان بود. این پژوهش جهت گیری کاربردی دارد و از نظر ماهیت داده ها، تحقیق آمیخته است. در بخش کیفی، هدف این پژوهش اکتشافی و در بخش کمی، استراتژی آن پیمایشی می باشد. جامعه آماری بخش کیفی، مدیران و اعضای هیات علمی مرتبط با موضوع تحقیق بودند که 22 نفر به روش نمونه گیری هدفمند سهمیه ای انتخاب شدند. جامعه آماری بخش کمی، مدیران تربیت بدنی واحدهای دانشگاه آزاد به تعداد 381 نفر بودند که با توجه به شرط حجم نمونه قابل کفایت جهت تحلیل عاملی، 200 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. شیوه گردآوری داده های ﻣﺮﺣﻠه کیﻔﻰ، کتابخانه ای و ﻣﺼﺎﺣﺒه نیمه ساختار یافته تا حد رسیدن به اشباع نظری و مرحله کمی پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی صوری آن توسط خبرگان تأیید گردید. جهت تحلیل کیفی متغیرهای پژوهش از روش دلفی و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی، نیکویی برازش و فریدمن در نرم افزارهای SPSS و LISREL استفاده شد. نتایج نشان داد مدل تحقیق دارای سه بعد رفتاری، سازمانی و محیطی با 12 مؤلفه می باشد. همچنین مدل دارای برازش مطلوب است. بین میانگین رتبه های ابعاد مدل (05/0P> , 5/891=x2) اختلاف معناداری وجود ندارد. مهم ترین مولفه بعد رفتاری، عوامل ساختاری؛ بعد سازمانی، سازماندهی و بعد محیطی، اقتصادی بود. این مدل بیانگر آنست که مشارکت دانشجویان در ورزش های تفریحی دانشگاه، از زمینه های گسترده ای اثر می پذیرد که می بایست در تدوین راهبردها و سیاست ها، مدنظر مدیران ذیربط قرار گیرد.

باشگاه های ورزشی برای برآورده کردن رضایت و انتظارات مشتریان به ایجاد تغییر تشویق شده اند. به دلیل رشد تجاری سازی و حرفه ای گرایی صنعت ورزش، قابلیت باشگاه های ورزشی برای ایجاد نوآوری و عملکرد نوآورانه حائز اهمیت است. از این رو، هدف پژوهش حاضر، تأثیر ابعاد قابلیت نوآوری بر عملکرد نوآوری باشگاه های ورزشی بود. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ ماهیت، همبستگی است که به صورت پیمایشی انجام شده است. از پرسشنامه برای گردآوری داده ها استفاده شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها توسط ده نفر از اساتید صاحب نظر مدیریت ورزشی تائید و پایایی آن ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ مناسب به دست آمد. نمونه آماری شامل مربیان و صاحبان باشگاه های ورزشی استان لرستان به تعداد 250 نفر بود. از آمار توصیفی و استنباطی و رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد ابعاد قابلیت نوآوری بر عملکرد نوآوری در باشگاه های ورزشی تأثیر مثبت و معناداری دارد و بُعد ساختار نوآوری بیشترین تأثیر و دانش خارجی، رهبری، دانش فردی و فرهنگ نوآوری به ترتیب به عنوان مؤلفه های قابلیت نوآوری بر عملکرد نوآورانه باشگاه های ورزشی تأثیر مثبت و معناداری داشته است. به نظر می رسد باشگاه های ورزشی با بهره گیری از قابلیت نوآوری بتوانند به صورت خلاقانه و با رویکردهای متنوع بهبود عملکرد نوآورانه را داشته باشند و در نتیجه نسبت به باشگاه های دیگر پیشگام و در ایجاد مزیت رقابتی و سودآوری پیش قدم باشند. پیامد توسعه قابلیت نوآوری می تواند در ایجاد تمایز و نوآوری در باشگاه های ورزشی برای صاحبان باشگاه ها سودمند باشد.

هدف از پژوهش، ارائه مدل پارادایمی نهادینه سازی فعالیت های فوق برنامه ورزشی دانشگاهی در دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگیان بود. پژوهش حاضر با استفاده از روش کیفی با ماهیت اکتشافی و رویکرد سیستماتیک نظریه داده بنیاد به انجام رسید که مبتنی بر دستورالعمل های پیشنهاد شده توسط کوربین و استراوس شکل گرفته است. جامعه آماری تحقیق شامل صاحب نظران حوزه مدیریت ورزشی و مسئولین مربوطه بودند که جهت نمونه گیری برای انجام مصاحبه ها از روش نمونه گیری هدفمند و تکنیک گلوله برفی استفاده شد. ابزار و روش گردآوری داده، مصاحبه از نوع نیمه ساختاریافته فردی بود که اجرای مصاحبه ها تا اشباع نظری (11 مصاحبه) ادامه یافتند. جهت تحلیل داده ها از رویکرد سیستماتیک شامل سه گام اصلی کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی بهره گرفته شد. نتایج کدگذاری باز، محوری و انتخابی حاکی از شناسایی 138 باز و 25 مفهوم بود. مفاهیم بر اساس الگوی پارادایمی استراوس و کوربین در مقوله های شرایط علی، شرایط زمینه ای، شرایط مداخله گر، راهبرد های کنش و واکنش و پیامد ها طبقه بندی شدند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که برنامه محوری و شناخت نهادینه سازی فعالیت های فوق برنامه ورزشی در سطح دانشگاه فرهنگیان پیامد های عمده ای در توسعه بهزیستی روان شناختی، مدیریت اوقات فراغت و کاهش ناهنجاری رفتاری در ابعاد مختلف در بر خواهد داشت.

پژوهش حاضر باهدف بررسی نقش میانجی اخلاق حرفه ای در ارتباط ورزش با کیفیت زندگی کاری و عملکرد شغلی انجام شد. نوع پژوهش توصیفی-همبستگی و جامعه آماری آن کلیه کارکنان آموزش وپرورش سیستان و بلوچستان (688 نفر) بود. حجم نمونه نیز بر اساس جدول مورگان شامل 248 نفر از افراد ورزشکار با روش نمونه گیری در دسترس با پرسش از آنها به جهت ورزشکار بودن انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه کیفیت زندگی کاری والتون (1973)، پرسشنامه عملکرد شغلی پاترسون (1970)، پرسشنامه ورزش برگرفته از پژوهش تاجی و همکاران (2009) و پرسشنامه استاندارد اخلاق حرفه ای کادوزیر (2002) استفاده شد. نتایج نشان داد ورزش تأثیر معنی داری بر عملکرد شغلی کارکنان داشته و از طریق اخلاق حرفه ای میانجی می شود؛ بنابراین می توان بیان نمود که ورزش می تواند تأثیر شگرفی بر کیفیت زندگی کاری و عملکرد شغلی کارکنان داشته باشد و این تأثیر با رعایت اخلاق حرفه ای دوچندان خواهد شد. لذا مسئولین امر می توانند در جهت نهادینه سازی ضمنی و آشکار اخلاق حرفه ای از طریق رسیدگی به شکایات اخلاقی کارکنان و اجرای برنامه های تقویت اخلاق آنان در جهت بهبود کیفیت زندگی کاری کارکنان گام بردارند.

رهدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش گردشگری رویدادهای ورزشی بر توسعه اقتصادی منطقه ترکمن صحرا در استان گلستان بود. پژوهش با توجه به نحوه گردآوری داده ها آمیخته از نوع اکتشافی متوالی بود. ابزار جمع آوری داده ها در مرحله کیفی، مصاحبه های نیمه ساختار یافته با 19 نفر از از مدیران اداره ها و اداره کل تربیت بدنی استان گلستان، روسای و نایب روسای هیات های سوارکاری استان گلستان، مدیر و معاون اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان گلستان، مربیان، چابکسواران و مسئولین برگزاری مسابقات اسبدوانی استان گلستان بود. نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و قضاوتی انتخاب شده اند. در مرحله کیفی داده ها، از طریق روش کدگذاری در سه مرحله باز، محوری و انتخابی تجزیه و تحلیل و یافته ها شامل 81 نشان در کدگذاری باز، در کدگذاری محوری در قالب 13 مفهوم طبقه بندی شدند. در مرحله کدگذاری انتخابی به مدل سازی مولفه های گردشگری ورزشی که نقش موثری بر توسعه اقتصادی منطقه ترکمن صحرا پرداخته شده است. در مرحله کمی نمونه پژوهش شامل 260 نفرکه به صورت تصادفی، طبقه بندی شده، انتخاب شدند. ابزار پژوهش در مرحله کمی تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته بود. از تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی با استفاده از نرم افزار20 Spss و AMOS جهت ارزیابی مدل پژوهش استفاده شده است. نتایج نشان داد؛ مولفه های کارآفرینی، درآمدزایی، بازاریابی، سرمایه گذاری، رسانه و تبلیغات، مردم محوری، پدیده های اجتماعی – فرهنگی، جشنواره ها، منابع انسانی، الگوی بومی، طرح آمایش سرزمین، زیرساختی – رفاهی و جاذبه ها در توسعه اقتصادی منطقه ترکمن صحرا تاثیر معنی داری داشته اند. با توجه به اهمیت گردشگری ورزشی ، مدیران و برنامه ریزان بخش گردشگری ورزش استان باید اهتمام لازم را در جهت توسعه و بالندگی این صنعت از خود نشان دهند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش گردشگری رویدادهای ورزشی بر توسعه اقتصادی منطقه ترکمن صحرا در استان گلستان بود. پژوهش با توجه به نحوه گردآوری داده ها آمیخته از نوع اکتشافی متوالی بود. ابزار جمع آوری داده ها در مرحله کیفی، مصاحبه های نیمه ساختار یافته با 19 نفر از از مدیران اداره ها و اداره کل تربیت بدنی استان گلستان، روسای و نایب روسای هیات های سوارکاری استان گلستان، مدیر و معاون اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان گلستان، مربیان، چابکسواران و مسئولین برگزاری مسابقات اسبدوانی استان گلستان بود. نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و قضاوتی انتخاب شده اند. در مرحله کیفی داده ها، از طریق روش کدگذاری در سه مرحله باز، محوری و انتخابی تجزیه و تحلیل و یافته ها شامل 81 نشان در کدگذاری باز، در کدگذاری محوری در قالب 13 مفهوم طبقه بندی شدند. در مرحله کدگذاری انتخابی به مدل سازی مولفه های گردشگری ورزشی که نقش موثری بر توسعه اقتصادی منطقه ترکمن صحرا پرداخته شده است. در مرحله کمی نمونه پژوهش شامل 260 نفرکه به صورت تصادفی، طبقه بندی شده، انتخاب شدند. ابزار پژوهش در مرحله کمی تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته بود. از تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی با استفاده از نرم افزار20 Spss و AMOS جهت ارزیابی مدل پژوهش استفاده شده است. نتایج نشان داد؛ مولفه های کارآفرینی، درآمدزایی، بازاریابی، سرمایه گذاری، رسانه و تبلیغات، مردم محوری، پدیده های اجتماعی – فرهنگی، جشنواره ها، منابع انسانی، الگوی بومی، طرح آمایش سرزمین، زیرساختی – رفاهی و جاذبه ها در توسعه اقتصادی منطقه ترکمن صحرا تاثیر معنی داری داشته اند. با توجه به اهمیت گردشگری ورزشی ، مدیران و برنامه ریزان بخش گردشگری ورزش استان باید اهتمام لازم را در جهت توسعه و بالندگی این صنعت از خود نشان دهند.

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر نوآوری بر پیامد میزبانی رویدادهای ورزشی ایران بود. این پژوهش از نوع توسعه ای – کاربردی و جامعه آماری شامل صاحب نظران رویداد های ورزشی بودند. پس از تایید روایی پرسشنامه محقق ساخته توسط 20 نفر از افراد خبره، بر اساس تعداد گویه های نهایی پرسشنامه، 111 نفر به روش هدفمند و در دسترس جزو نمونه آماری قرار گرفتند. از مدلسازی معادلات ساختاری و نرم افزار پی.ال.اس. برای تحلیل داده های پژوهش استفاده شد. براساس نتایج تحلیل مسیر، چهاربعد نوآوری مشتمل بر بیمه و امنیت، تکنولوژی، زیباشناسی و احترام بر وفاداری مشتریان (74/0) ، عملکرد تجاری(69/0)و توسعه شهر میزبان(65/0)، تاثیر مثبت و معنی داری داشتند.

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر شخصیت، نگرش، اعتماد و ارزش ویژه برند بر قصد خرید کالاهای ورزشی برند بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مصرف کنندگان کالاهای ورزشی برند شهر تهران تشکیل دادند. 386 نفر از مصرف کنندگان کالاهای ورزشی برند با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس مقیاس های شخصیت برند جونز و همکاران (2009)، اعتماد به برند دلگادوبالستر (2004)، نگرش به برند چانگ و لیو (2009)، ارزش ویژه برند آکر (1991) و قصد خرید دورواسولا (2004) را تکمیل کردند. روایی صوری ابزار اندازه گیری با استفاده از نظر متخصصان مدیریت ورزشی (7 نفر)، پایایی با استفاده از آلفای کرونباخ (83/0=α) و روایی سازه با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی ارزیابی و تایید گردید. بمنظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS و PLS استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد شخصیت برند بر اعتماد، نگرش، ارزش ویژه و قصد خرید برند تاثیر مثبت و معناداری دارد. اعتماد به برند نیز بر نگرش، ارزش ویژه و قصد خرید تاثیر گذار بود. همچنین متغیر نگرش نسبت به برند تاثیر مثبت و معناداری بر ارزش ویژه و قصد خرید برند داشت. در نهایت نیز ارزش ویژه برند بر قصد خرید برند تاثیر مثبت و معناداری داشت. مدل پیشنهادی تحقیق نیز از برازش مطلوبی (GOF=0.605) در جامعه مورد نظر برخوردار بود. نتیجه کلی تحقیق نشان داد مدل حاضر میتواند به عنوان معیاری برای مدیران و بازاریابان ورزشی مورد استفاده قرار گیرد تا از این طریق بتوانند به صورت بهتری بر قصد خرید مصرف کنندگان ورزشی تاثیر بگذارند.

تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش توسعه ورزش تربیتی بر شاخص های توسعه اجتماعی کشور ایران طراحی و اجرا گردید. تحقیق حاضر از جمله تحقیقات آمیخته می باشد که به صورت کیفی و کمی انجام گردید. جامعه اماری شامل نخبگان و صاحب نظران در حوزه اجتماعی و ورزش و آشنا به موضوع تحقیق بودند بر اساس روش نمونه گیری هدفمند، تعداد 13 نفر به عنوان شرکت کنندگان در بخش کیفی تحقیق مشخص گردیدند. همچنین بر اساس انتخاب کل شمار، تمامی این افراد به عنوان نمونه تحقیق در بخش کمی مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات در تحقیق حاضر شامل مصاحبه و پرسشنامه محقق ساخته بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده های تحقیق حاضر در بخش کیفی از کدگذاری و در بخش کمی از روش معادلات ساختاری استفاده شد. کلیه روند تجزیه و تحلیل داده های تحقیق حاضر در نرم افزارهای اس پی اس اس نسخه 20 و پی ال اس نسخه 2 انجام گردید. در مرحله کیفی 42 ویژگی از طریق مصاحبه های انجام شده استخراج گردید که این ویژگی ها در 7 شاخص کلی توسعه اجتماعی شامل عدالت، سرمایه اجتماعی، نشاط اجتماعی، رفاه اجتماعی، اخلاق توسعه اجتماعی، امنیت اجتماعی و سلامت اجتماعی دسته بندی گردیدند. نتایج تحقیق نشان داد که ورزش تربیتی بر توسعه اجتماعی (0.787=تاثیر، 0.001= سطح معناداری) تاثیر معناداری دارد.

هدف از انجام این پژوهش شناسایی موانع واگذاری اماکن ورزشی وزارت ورزش و جوانان به بخش خصوصی می باشد. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی - تحلیلی می باشد. نمونه آماری همان جامعه آماری پژوهش، شامل 145 نفر، متشکل از معاونین، مدیران و کارشناسان ورزشی اداره ورزش و جوانان، اساتید تربیت بدنی دانشگاه ها و مدیران باشگاه ها و اماکن ورزشی خصوصی استان قزوین می باشند. ابزار اندازه گیری تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته بود که بر اساس آلفای کرونباخ، ضریب پایایی آن 91/0 محاسبه گردید و همچنین روایی محتوایی آن مورد تایید متخصصان قرار گرفت. روش های آماری مورد استفاده شامل آزمون های کولموگروف اسمیرنوف، تی تک گروهی و فریدمن می باشد. مقادیر مربوط به میزان واریانس تبیین شده توسط هر یک از عوامل نشان می دهد که موانع اقتصادی، موانع مدیریتی، موانع فرهنگی اجتماعی و موانع حقوقی و قانونی در رتبه های اول تا چهارم قرار دارند. با توجه به این که عوامل اقتصادی و مدیریتی در رتبه های بالاتری قرار گرفته اند بنابراین می توان در زمینه اقتصادی با تضمین سودآوری و درآمدزا بودن سرمایه گذاری در ورزش، کاهش نرخ سود تسهیلات اعطایی برای سرمایه گذاری بخش خصوصی و افزایش سطح امنیت سرمایه گذاری، در زمینه مدیریتی با تدوین ساز وکار مناسب برای جذب و افزایش سرمایه گذاری در ورزش، کاهش مشکلات اجرایی در راستای سیاست های اصل 44 قانون اساسی و همچنین کاهش مشکلات زیرساختی در واگذاری بخش های دولتی ورزش به بخش خصوصی، شرایط لازم را برای واگذاری اماکن ورزشی به بخش خصوصی فراهم نمود.

هدف از انجام این پژوهش طراحی مدل عوامل اثرگذار بر عملکرد و موفقت ورزشی باشگاه های فوتبال بود. این پژوهش کیفی بود و از روش نظریه داده بنیاد با رویکرد نظامند استفاده شد. داده های مورد نیاز از مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه با نخبگان و برجسته گان فوتبال ایران بدست آمد. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران، مربیان و بازیکنان اسبق و فعلی باشگاه های فوتبال ایران بود. روش نمونه گیری هدفمند بود و داده ها با انجام 16 مصاحبه عمیق انفرادی نیمه ساختار یافته تا رسیدن به مرحله اشباع نظری بدست آمد. داده های جمع آوری شده از مصاحبه ها در سه سطح کدگذاری باز، محوری و انتخابی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در تحلیل داده ها 13 مقوله ی مهم؛ توان مالی، بازیکنان، کادر فنی، اماکن و تجهیزات، فرآیند استعدادیابی، آکادمی باشگاه، اردوهای آمادگی و مسابقات، حمایت تماشاگران، هواداران، مردم محلی و دولت، تمرینات، مدیریت اثربخش و کارآمد، تیم های پایه، برند و پیشینه ی باشگاه و برنامه های آموزشی به عنوان عوامل اثرگذار بر عملکرد و موفقیت ورزشی باشگاه های فوتبال تبیین شد. توجه به عوامل تبیین شده ضمن تثبیت عملکرد ورزشی مطلوب باشگاه های موفق، می تواند به ارتقاء عملکرد ورزشی ضعیف تر دیگر باشگاه های فوتبال کمک قابل توجهی نماید. همچنین مدل طراحی شده می تواند الگو و راهنمایی برای دیگر باشگاه های رشته های ورزشی برای کسب موفقیت و پیشرفت باشد.

ورزش تربیتی جایگاه ویژه ای در نظام تعلیم و تربیت رسمی کشور دارد. در این سطح، بالاترین انگیزه درونی و فطری، بیشترین تعداد شرکت کننده فعال و همچنین، مناسب ترین زمان و مستعدترین افراد قابل مشاهده است. آینده پژوهی به عنوان رویکردی نوین، فرآیندی است که منجر به نتیجه پایدار عمل برنامه ریزی می شود. در این راستا این پژوهش، با رویکرد آینده پژوهی به شناسایی مهم ترین عوامل مؤثر بر توسعه ورزش تربیتی و میزان و چگونگی تأثیرگذاری این عوامل بر یکدیگر می پردازد که در واقع زمینه طراحی سناریوها در آینده و نیز تدوین راهبردها، برنامه ریزی و سیاست گذاری برای رسیدن به سناریوهای مطلوب را فراهم می کند. روش تحقیق براساس روشهای جدید آینده پژوهی، تبیینی و برای جمع آوری اطلاعات از روش اسنادی و پویش محیطی استفاده شده است. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل اثرات متقابل/ ساختاری به وسیله نرم افزار MICMAC استفاده شده است. نتایج تحقیق حا کی از این است که در مرحله نخست، با روش پویش محیطی، 39 عامل در شش حوزه، مؤثر بر توسعه ورزش تربیتی در ایران شناسایی شدند. آنچه از وضعیت نمودار پراکندگی متغیرها می توان فهمید حاکی از ناپایداری سیستم می باشد که بیشتر متغیرها در اطراف محور قطری صفحه پراکنده هستند. بنابراین پنج دسته عامل(عوامل تأثیرگذار، عوامل دو وجهی، عوامل تنظیمی، عوامل تأثیرپذیر و عوامل مستقل) قابل شناسایی هستند. در نهایت از میان 39 عامل یاد شده، پس از بررسی میزان و چگونگی تأثیرگذاری این عوامل بر یکدیگر و بر وضعیت آینده ورزش تربیتی کشور با روشهای مستقیم و غیرمستقیم، تعداد 15 عامل کلیدی انتخاب شدند؛ سیاست های مراکز آموزشی، ارزیابی مستمر راهبردهای عملیاتی، فعالیت های پژوهشی، منابع انسانی متخصص، استانداردسازی سازه های ورزشی، مراکز تصمیم گیری ICT محور، بوروکراسی زدایی، جهت دهی خیران به سمت ورزش تربیتی، معماری اماکن و فضاهای ورزشی، سبک زندگی، تورم، ظهور فن آوری های نوین مانند هوش مصنوعی، اقتصاد خانواده ها، قیمت زمین و مصالح و تأسیسات بیشترین نقش را در وضعیت آینده ورزش تربیتی کشور ایفا می کنند.