دگرگون سازی شغلی

هدف پژوهش حاضر تعیین نقش اشتیاق شغلی، کنترل شغلی، رفتارهای نوآورانه و رهبری تحولی در پیش بینی دگرگون سازی شغلی بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و نمونه ی پژوهش شامل 157 نفر از کارکنان شرکت نورد و لوله اهواز بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از مقیاس اشتیاق شغلی (اسکاوفلی و همکاران، 2002)، مقیاس کنترل شغلی (جکسون و همکاران، 1993)، پرسشنامه ی رفتارهای کاری نوآورانه (کراس، 2004)، پرسشنامه ی سبک رهبری چند عاملی (باس، 1985)،و پرسشنامه ی دگرگون سازی شغلی (لاورنس، 2010) استفاده شد. اطلاعات جمع آوری شده با آزمون های آماری توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین اشتیاق شغلی، کنترل شغلی، رفتارهای نوآورانه و رهبری تحولی با دگرگون سازی شغلی رابطه ی مثبت و معنا داری وجود دارد. علاوه براین، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که از بین متغیرهای پیش بین، اشتیاق شغلی، رفتارهای نوآورانه و رهبری تحولی از نقش عمده ای در تبیین واریانس دگرگون سازی شغلی برخوردار می باشند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر غیرمستقیم دگرگون سازی شغلی بر عملکرد تکلیفی و رفتار شهروندی سازمانی از طریق انگیزش شغلی انجام گرفت. نمونه پژوهش شامل 157 نفر بود که به روش نمونه گیری در دسترس از میان کارکنان شرکت نورد و لوله اهواز در سال 1391 انتخاب شدند. شرکت کنندگان در این پژوهش پرسشنامه های دگرگون سازی شغلی (لاورنس، 2010)، انگیزش شغلی (رابینسون، 2004)، عملکرد تکلیفی (ویلیامز و اندرسون، 1991) و رفتار شهروندی سازمانی (پودساکف و همکاران، 1990) را تکمیل نمودند. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری و جهت آزمودن اثرهای واسطه ای از روش خودراه انداز استفاده شد. شاخص های برازندگی به دست آمده نشان داد که الگوی پیشنهادی پژوهش از برازش خوبی برخوردار است. از بین روابط مستقیم، تنها رابطه مستقیم دگرگون سازی شغلی با عملکرد تکلیفی غیرمعنادار بود که از الگوی پیشنهادی حذف شد. شاخص های برازندگی به دست آمده نشان داد که الگوی اصلاح شده نیز از برازش خوبی برخوردار است. یافته ها نشان دادند که دگرگون سازی شغلی هم به طور مستقیم و هم از طریق انگیزش شغلی با رفتار شهروندی سازمانی، و فقط از طریق انگیزش شغلی با عملکرد تکلیفی رابطه دارد. دگرگون سازی شغلی نه تنها اثر قابل توجهی بر انگیزش شغلی کارکنان دارد، بلکه به واسطه آن بر عملکرد آن ها نیز اثر می گذارد. از این رو سازمان ها با به کارگیری راهکارهای مناسب و فراهم آوردن بستر لازم جهت دگرگون ساختن شغل، نه تنها می توانند انگیزه کارکنان خود را افزایش دهند، بلکه به تبع آن می توانند عملکرد آن ها را نیز بهبود بخشند.

هدف این تحقیق طراحی مدل انگیزه مشارکت ورزشی در بهره وری کارکنان دانشگاه های دولتی شهر تهران با نقش میانجی دگرگون سازی شغلی بود. تحقیق کمی، کاربردی از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه آماری کارکنان دانشگاه های دولتی شهر تهران بودند که به استناد تعیین حجم نمونه در معادلات ساختاری 538 نفر از طریق نمونه گیری احتمالی به روش طبقه ای نسبتی انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه های بهره وری هرسی و گلداسمیت (26 گویه)، دگرگونی شغلی اسلمپ و ولابرودریک (15 گویه) و انگیزه مشارکت ورزشی کارکنان (محقق ساخته 22 گویه) بود. روایی صوری و محتوایی با نظر خبرگان و روایی سازه با تحلیل عاملی تأییدی انجام گرفت. پایایی پرسشنامه ها با روش آلفای کرونباخ همگی بالای 70/0 بود. یافته ها نشان داد 46 درصد از اثر کل انگیزه مشارکت ورزشی بر بهره وری از طریق متغیر میانجی دگرگون سازی شغلی تبیین می شود و شاخص برازش مدل GOF با 307/0 حاکی از برازش متوسط مدل بود. بنابراین با توجه به تأیید رابطه انگیزه مشارکت ورزشی و دگرگون سازی شغلی بر بهره وری تأکید بر روی نقش این دو متغیر، توسط مسئولان سازمان ها به منظور ارتقای بهره وری کارکنان توصیه می شود.