اصول مذهب شیعه

بنابر آموزه های اسلام، تشریع ویژه ذات باری تعالی است و پیامبران و جانشینان ایشان عهده دار تبیین همان شریعت الهی بوده اند. برخی همچون ناصر القفاری با فراهم آوردن متونی از احادیث شیعی، واگذاری قانونگذاری به امامان را از اصول مذهب امامیه بر شمرده است. مسئله اصلی پژوهش حاضر، واکاوی عباراتی است که در متون شیعی به عنوان تفویض تشریع قلمداد شده و قفاری به آن ها استناد نموده تا شیعه را کافر قلمداد نماید. با توصیف و تحلیل روایات و با تأکید بر منابع اهل سنت، در دو محور مفهوم شناسی تفویض تشریع و علت واگذاری قانونگذاری به امامان به مسئله فوق پاسخ داده شده است. دستاورد تحقیق حاکی از آن است که مفهوم صحیح تفویض تشریع، واگذاری امر دین به امامان در مرحله چگونگی ابلاغ شریعت است و نه وضع شریعت در مقابل شریعت الهی و علت این تفویض، تعلیم مستقیم خداوند به اهل بیت و برخورداری از علم الهی و مقام ایشان در تقرب به خداست که اهل بیت را هدف غایی خلقت و واسطه فیض قرار داده و اراده ایشان را با اراده خدا مقارن ساخته است؛ ازاین رو قفاری به معنای صحیح تفویض نزد امامیه نپرداخته و تنها به ذکر چند حدیث بسنده نموده و در نقل روایت، بخشی از احادیث مربوطه را نیز تقطیع نموده تا شبهه خود را زیبا جلوه داده و از این طریق به رد عقاید شیعه بپردازد.

یکی از مسائل اختلافی بین شیعه، اهل سنت و به ویژه وهابیت، مسئله رجعت است. ناصر القفاری، نویسنده وهابی کتاب اصول مذهب شیعه، رجعت را مخالف با ضروریات دین اسلام معرفی کرده و معتقد است قبل از قیامت، حشری وجود ندارد. او آیات قرآنی که شیعه برای اثبات رجعت استفاده می کند را بر واقعه قیامت حمل میکند. قفاری همچنین برخی از شیعیان را منکر رجعت معرفی کرده و اخبار رجعت را درباره بازگشت دولت شیعه می داند. این نویسنده وهابی معتقد است مسئله رجعت از جانب عبدالله بن سبأ مطرح شده است. مقاله پیش رو به روش ارزیابی انتقادی درصدد پاسخ به این موارد برآمده است. نتایج پژوهش نشان می دهد همه دیدگاه های فوق قابل نقد است و دیدگاه سنتی شیعیان که رجعت را از اصول مسلم مذهب خود می دانند، مطابق با آیات و روایات است.