عکاسی دیجیتال

این پژوهش به شرح و تحلیل «فرآیند پیش نگری» در عکاسی فتوشیمیایی با نگاهی به مشکلات ایجاد شده در پی حذف آن در عکاسی دیجیتال و نحوه احیاء و بکارگیری مجدد آن در عکاسی دیجیتال می پردازد. پرسش های پژوهشی این تحقیق عبارتند از: «فرآیند پیش نگری» چه تاثیراتی در عکاسی به جای می گذارد؟ چه راهکارهایی را می توان برای احیاء «فرآیند پیش نگری» در عکاسی دیجیتال ارائه نمود؟ این پژوهش به شیوه توصیفی-تحلیلی صورت گرفته است. نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر آن است که «فرآیند پیش نگری» عاملی مهم و تاثیرگذار در عکاسی فتوشیمیایی برای دستیابی به تصویری بی عیب از نظر تکنیکی است اما در عکاسی دیجیتال فرآیند پیش نگری نادیده گرفته می شود. نتایج حاصله بیانگر آن است گه نبود این فرآیند باعث ایجاد مشکلاتی می شود که با در نظر گرفتن راهکارهایی می توان این مشکلات را از بین برد یا گم گرد و نهایتا فرآیند پیش نگری را احیاء نمود. برای این منظور می توان اعمال زیر را انجام داد: عدم استفاده عکاس از LCD دوربین یا مانیتور اکسترنال هنگام ثبت عکس دیجیتال، استفاده از منظره یاب اپتیکی، بکارگیری ابزارهای ارزیابی غیرچشمی تصویر هنگام انتخاب تنظیمات دوربین و به تاخیر انداختن رویت عکس تا زمان انتقال آن به کامپیوتر.

چه ارتباطات معناداری می توان بین تاریخ عکاسی و شرایط رسانه ای امروز ترسیم کرد؟ آیا این ارتباطات باید صرفاً بر شیوه های گفتمانی مانند «آنالوگ» و «دیجیتال» استوار باشند؟ و آیا این شیوه ها، همراه با فناوری های مرتبط شان، همواره باید به شکل متقابل منحصربه فرد در نظر گرفته شوند؟ تمایزهای مبتنی بر [نظریه] «حاصل جمع صفر»  که در نوشته های کلاسیک عکاسی به کار رفته اند، مانع از آن می شوند که بتوانیم سایر شکل های رسانه و هنر را که هم زمان با ظهور عکاسی یا از دل آن پدید آمده اند، به درستی نظریه پردازی کنیم. در مقابل، یک پژوهش «پسا-پسا-عکاسانه»  که به درستی تعریف شده باشد، باید شبکه های دیگری را برای فرهنگ های کارکردی و زمینه های تولید خود جست و جو کند. این مقاله تعاریفی جایگزین از عکاسی به عنوان پیش نمونه ای از هنر رسانه ای ارائه می دهد. چنین تعاریفی دیگر ارزش والاتری برای خلق تصاویرِ منفرد قائل نیستند بلکه به جای آن، به واکاوی و دگرگونی انتقادی بسترهای نظری و فناورانه گسترده تری می پردازند که تصاویر در آن ها خلق می شوند؛ خواه این بسترها الکترونیکی، دیجیتال، تعاملی یا شبکه ای باشند.