ورزشکار

پژوهش حاضر با هدف مقایسه حل تعارض زناشویی، بهزیستی روان شناختی و کنترل خشم بین زنان نابارور ورزشکار و غیر ورزشکار انجام گرفت. روش پژوهش پس رویدادی و از نوع علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل زنان نابارور مراجعه کننده به 5 کلینیک ناباروری شهر تهران بود. براساس ملاک های ورود، 220 نفر (110 نفر زنان نابارور ورزشکار و 110 نفر زنان نابارور غیر ورزشکار) به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه سبک حل تعارض رحیم فرم (1983)، پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف (1989) و پرسشنامه خشم اسپیلبرگر (1999) مورد استفاده قرار گرفت. تحلیل داده ها به کمک نرم افزار SPSS 22 و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مانوا (MANOVA) انجام شد. نتایج نشان داد بین دو گروه زنان نابارور ورزشکار و غیر ورزشکار، در سبک حل تعارض زناشویی، بهزیستی روان شناختی و کنترل خشم تفاوت معنادار وجود دارد. به این صورت که نمره سبک حل تعارض زناشویی، بهزیستی روان شناختی و کنترل خشم بیرونی گروه زنان نابارور ورزشکار به طور معناداری بالاتر از زنان نابارور غیر ورزشکار است. به توجه به نتایج، ایجاد زمینه ای مناسب برای ورزش و فعالیت بدنی در کنار برنامه ریزی های جامع نگر در مراقبت های درمانی، حمایتی و تسکینی برای زنان نابارور پیشنهاد می شود.

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه افسردگی و افکار فاجعه آمیز در بین نوجوانان ورزشکار و غیر ورزشکار بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع علّی- مقایسه ای است و جامعه آماری در این پژوهش، دانش آموزان دبیرستان های شهرستان قدس استان تهران بود که با روش نمونه گیری تصادفی دومرحله ای، 797 نفر از آن ها انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، پرسش نامه افسردگی بک و پرسش نامه شناخت های فاجعه بار بود. نتایج آنالیز واریانس نشان داد که میزان افسردگی دختران بالاتر از پسران بود و در ارتباط با عامل ورزش، میزان افسردگی دانش آموزانی که فعالیت ورزشی منظم داشتند به طور معنا داری پایین تر از دانش آموزان غیر ورزشکار بود. برای مقایسه شناخت های فاجعه بار در بین دانش آموزان دختر و پسر ورزشکار و غیر ورزشکار، از آنالیز واریانس چند متغیره استفاده شد که نتایج نشان داد که پسران در هر سه عامل به طور معنی داری پایین تر از دختران بودند؛ بنابراین، به نظر می رسد ورزش می تواند راهکار مناسبی برای پیشگیری و درمان مشکلات جسمانی و روانی باشد.

قراردادهای حرفه ای در ورزش از جمله قراردادهای خدماتی می باشند. بر مبنای این قراردادها شخص حرفه ای در چارچوب شروط قراردادی متعهد به تعهدات حرفه ای برای باشگاه خاصی میشود. این قراردادها از آنجایی که ارتباط مستقیمی در نظام اقتصادی دارند دارای اهمیت بسیاری می باشند، به طوری که بسیاری از چالش های مهم در این رابطه در حمایت قانونی قرار گرفته است. از جمله مهمترین چالش های مربوط به قراردادهای حرفه ای در حوزه ورزش را می توان به عدم اهلیت قانونی برخی ورزشکاران در انعقاد قرارداد عنوان کرد زیرا این افراد به فراخور صغر سنی که دارند هرچند در فعالیت خاصی حرفه ای می باشند ولی از نظر سنی اهلیت لازم را برای انعقاد قرارداد ندارند. دومین چالش قراردادهای حرفه ای در ورزش را می توان «شرط عدم رقابت» دانست که در برخی از قراردادها نسبت به شخص حرفه ای این شرط گنجانده می شود و بر اساس آن ورزشکار نمی تواند تا مدت معینی برای تیم های رقیب فعالیت کرده و این عدم فعالیت شامل دوران پس از اتمام قرارداد نیز می شود. در این مقاله سعی شده است قراردادهای حرفه ای در ورزش مورد تشریح قرار گرفته و همچنین برخی چالش های حقوقی در این رابطه مورد ارزیابی و تحلیل قرار گیرد.

زمینه: پرخاشگری و خشونت نتیجه نهایی یک وضعیت روانی معیوب و غیرقانونی است که وقوع آن در ورزش قطعاً ممکن است عواقب منفی داشته باشد و امنیت ورزشکاران و تماشاگران را به خطر بیندازد. بنابراین بررسی سازه های روانشناختی تأثیرگذار بر پرخاشگری ورزشکاران در جهت مدیریت هیجان های منفی در محیط های ورزشی یک ضرورت کابردی است. هدف: پژوهش حاضر با هدف الگوی ساختاری نارسایی هیجانی با پرخاشگری رقابتی در ورزشکاران فوتبالیست: نقش میانجی تحمل ناکامی انجام شد. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است که به روش مدل یابی معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری شامل تمامی فوتبالیست های حرفه ای شاغل در لیگ استان مازندران در سال 1402 بودند. نمونه پژوهش 280 نفر از فوتبالیست های تیم های استان مازنداران بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های نارسایی هیجانی (تورنتو، 1994)، تحمل ناکامی (هارینگتون، 2005) و پرخاشگری رقابتی (ماکسول و موریس، ۲۰۰۷) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS.26 و AMOS.24 با استفاد از ضریب همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل از مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد که نارسایی هیجانی و تحمل ناکامی بر پرخاشگری رقابتی ورزشکاران فوتبالیست اثر مثبت و مستقیمی دارند. همچنین نارسایی هیجانی با میانجی گری تحمل ناکامی بر پرخاشگری رقابتی اثر غیرمستقیم معنادار دارد. در نهایت 40 درصد از واریانس پرخاشگری رقابتی توسط متغیرهای نارسایی هیجانی و تحمل ناکامی قابل تبیین بود. نتیجه گیری: تجربه ناکامی خارج از تحمل فرد، باعث ایجاد هیجانات ناخوشایندی از قبیل خشم می شود که به نوبه خود پیامدهای روانشناختی، اجتماعی و اخلاقی را برای ورزشکاران به همراه دارد. بنابراین بهتر است ورزشکارانی که مستعد احساسات خشمگینانه و پرخاشگرایانه هستند، شناسایی کرده تا بتوان به بهبود عملکرد ورزشی و پیشگیری از آسیب های روانی ورزشکاران کمک شا

ضدبازاریابی را می توان روشی مناسب برای کاهش مصرف محصولاتی دانست که مصرف آنها می تواند مشکلاتی را برای افراد و جامعه ایجاد نماید. از این رو هدف این تحقیق ارائه مدل آمیخته ضدبازاریابی داروهای غیرمجاز در ورزش ایران بود. تحقیق حاضر به لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش تحلیل داده ها توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق را کلیه ورزشکاران و مربیان رشته های ورزشی که در سالهای گذشته بیشترین میزان استفاده از مواد نیروزا را به گزارش آژانس ملی غیرمجاز کشور داشته اند، تشکیل می داد، که بر اساس برآورد محقق از طریق دفتر امور مشترک فدراسیون ها و روش های مختلف دیگر تعداد 700 نفر بودند. حجم نمونه تحقیق با توجه به اهداف و با استفاده نرم افزار آماری PASS در سطح خطای 05/0، 250 نفر بود. ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه استاندارد حقیقت و همکاران (2021) بود. در سطح آمار استنباطی، ابتدا طبیعی بودن توزیع داده ها با استفاده از آزمون شاپیروویلک بررسی شد و باتوجه به طبیعی بودن توزیع داده ها از آزمون تحلیل مسیر استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها و انجام محاسبات از نرم افزارهای SPSS (نسخه 22) و Amos Graphics( نسخه 23) استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که مولفه های تحقیق در تمامی موارد نقش مثبت و معنی داری در آمیخته ضد بازاریابی داشته اند به جز مولفه محل فروش که نقش معنی داری در آمیخته ضدبازاریابی نداشته است. بنابراین می توان از نتایج اینگونه استنباط نمود که برای راهبری آینده نگر ورزش، شکل و چهارچوب بازاریابی مکمل های ورزشی از موارد قابل بحث می باشد. نتایج بدست آمده در این تحقیق می تواند به سازمان های ورزشی مربوطه (آژانس ملی مبارزه با دوپینگ و وزارت ورزش و جوانان) در جهت مبارزه بهتر با این مواد کمک شایانی نماید.

هدف از پژوهش حاضر شناسایی عوامل بحران در ورزش همگانی ایران بود. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران و متخصصان حوزه ورزش همگانی و اعضای هیأت علمی رشته های تربیت بدنی دانشگاه های کشور به تعداد تقریبی ۱۳۰۰ نفر بود، که با استفاده از جدول مورگان 300 نفر به طور تصادفی برای نمونه تحقیق برگزیده شدند. برای دستیابی به اهداف پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته 60 سؤالی استفاده شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه به تأیید 15 تن از متخصصان مدیریت ورزشی رسید. پایایی پرسشنامه نیز در یک مطالعه مقدماتی با 30 آزمودنی و با آلفای کرونباخ 0/81 محاسبه شد. برای تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و استنباطی از جمله تحلیل عاملی اکتشافی با کمک نرم افزار SPSSاستفاده شد. نتایج نشان داد ۹ عامل بحران زا در حیطه ورزش همگانی ایران وجود دارد که براساس اولویت ضعف برنامه ریزی، نگرش نامناسب جامعه، ضعف نیروی انسانی، ضعف هماهنگی، مشکلات زیرساختی، مسائل مالی، مشکلات ساختاری و قانونی، ضعف نظام ارتباطی و عملکرد ضعیف رسانه ها هستند.

هدف از پژوهش حاضر آسیب شناسی رفتار مهاجرتی ورزشکاران ایرانی بود. رویکرد انجام پژوهش کیفی و کاربردی براساس پارادایم پراگماتیسمی با استفاده از نظریه کششی (جاذبه های خارجی) – رانشی (دافعه های داخلی) بود. بدین منظور پس از مطالعات کتابخانه ای، طی مصاحبه با 19 خبره و متخصص عوامل مؤثر بر مهاجرت ورزشی ورزشکاران ایرانی شناسایی و دسته بندی شد. نمونه آماری پژوهش تمامی متخصصان و خبرگان روابط بین الملل ورزش (9 نفر) و ورزشکاران و مربیان مهاجر (10 نفر) بودند که از نمونه گیری نظری که نوعی نمونه گیری غیراحتمالی هدفدار است، استفاده شد. یافته های پژوهش حاضر 20 مفهوم نهایی را پس از دو دور تکنیک دلفی تأیید کرد (8 مفهوم مرتبط با عوامل کششی و 12 مفهوم مرتبط با عوامل رانشی). در میان عوامل رانشی سه مفهوم دغدغه دوران بازنشستگی، نبود اسپانسر و لیگ حرفه ای، نبود شغل متناسب با تخصص مهم ترین مفاهیم و سه مفهوم آسایش خانواده، حضور ایرانی ها در کادر فنی سایر کشورها و مهمان نوازی سایر کشورها مهم ترین مفاهیم استخراجی در قسمت عوامل کششی بودند. در نهایت آسیب های وارده مهاجرت ورزشکاران نخبه ایرانی براساس کشش ها و رانش های داخلی و خارجی را می توان به پنج دسته کلی ورزشی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی تقسیم کرد.

هدف: هدف از این مطالعه مقایسه ابعاد ارزش ویژه برند در بین مشتریان ورزشکار و غیر ورزشکار پوشاک ورزشی آدیداس بود. روش شناسی: روش پژوهش توصیفی- پیمایشی بود. آدیداس جزء برندهای ورزشی محبوب و شناخته شده در جهان است  و در ایران نیز نمایندگی رسمی دارد. جامعه هدف مشتریانی تعریف شد که به نمایندگی رسمی آدیداس در تهران (پایتخت ایران) مراجعه و خرید می کردند . 404 پرسشنامه به روش تصادفی ساده توسط مشتریان کامل شد که پیش از این توسط تانگ و هایولی (2009) به کار گرفته شده بود. بخش اصلی پرسشنامه شامل 5 قسمت برای اندازه گیری ابعاد ارزش ویژه برند یعنی آگاهی برند، وفاداری برند، تداعی برند و کیفیت ادراک شده برند بود. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون یو من ویتنی، ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون Z فیشر انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد مشتریان ورزشکار و غیر ورزشکار پوشاک ورزشی در آگاهی و وفاداری برند تفاوت دارند، اما در ابعاد تداعی برند و کیفیت ادراک شده تفاوت معنادار نبود. به علاوه، نتایج تحقیق نشان داد که ارتباط مثبت و معناداری بین چهار بعد ارزش ویژه برند (آگاهی برند، وفاداری برند، تداعی برند و کیفیت ادراک شده برند) با ارزش ویژه برند پوشاک ورزشی وجود دارد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این پژوهش، مدیران صنعت پوشاک ورزشی باید برای توسعه برند، فعالیت های بازاریابی شان را بیشتر بر روی کیفیت ادراک شده و تداعی برند متمرکز کنند.

هدف: هدف تحقیق حاضر، بررسی عوامل استرس زای ورزشکاران تیم های منتخب ملی ایران بود.روش شناسی پژوهش: جامعه آماری تحقیق را 85 نفر از ورزشکاران تیم های ملی ایران در رشته های گروهی بسکتبال، والیبال، فوتبال، فوتسال و هندبال تشکیل می داد. نمونه آماری برابر با جامعه آماری در نظر گرفته شد که در مجموع 71 ورزشکار (83 درصد) در تحقیق شرکت کردند. پرسشنامه محقق ساخته عوامل استرس زای ورزشکاران با مطالعه مبانی نظری و در یک فرآیند اکتشافی تنظیم و با استفاده از روش تحلیل عاملی اکتشافی، دوازده خرده مقیاس شناسایی شد. برای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بنفرونی، آزمون تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری 05/0 ≤ p استفاده شد. بر اساس تحلیل عاملی، 65 گویه با بار عاملی 30/0 در دوازده عامل طبقه بندی گردید.یافته های پژوهش: نتایج تحقیق نشان داد عوامل آسیب دیدگی جسمانی، وضعیت جسمانی، مسائل شخصی و اجتماعی، تعارض با مربی، جوّ تیم، پیروزی و برنده شدن، یکنواختی و روحیه نداشتن، فشار زمان، ابهام و عدم اطمینان، انتظار پیشرفت، فشار تمرین و رسانه و استرس داخل زمین بیشترین نقش را در ایجاد استرس ورزشکاران دارند و تفاوت اولویت این عوامل نیز معنی دار بود.نتیجه گیری: به طور خلاصه، اولویت عامل استرس زای آسیب دیدگی جسمانی، وضعیت جسمانی و مسائل شخصی و اجتماعی نشان می دهد که مدیریت تمرینات و رقابت های ورزشی، پیشگیری و درمان آسیب های بدنی و مهارت های ارتباطی و میان فردی ورزشکاران به توجه بیشتری نیاز دارند.

هدف: هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی عوامل مؤثر بر پذیرش ورزشکاران مشهور در تبلیغات از دیدگاه مشتریان می باشد.روش شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف جزء تحقیقات کاربردی و از نظر روش از نوع تحقیقات توصیفی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه مشتریان فروشگاه های ورزشی شهر تبریز بودند که 350 پرسشنامه به صورت در دسترس بین پاسخ دهندگان توزیع شد که در نهایت 334 پرسشنامه جمع آوری گردید. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه مقیاس اثربخشی ورزشکاران صحه گذار (AEES) پتز (2012) استفاده شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها توسط 15 تن از اساتید متخصص مدیریت ورزشی بررسی و مورد تأیید قرار گرفت. همچنین پایایی درونی پرسشنامه، از طریق ضریب آلفای کرونباخ 92/0 به دست آمد. جهت آزمون فرضیه های تحقیق از روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار Smart PLS 3.00 بهره گرفته شد.یافته ها: نتایج تحلیل داده ها نشان داد که به ترتیب آشنایی ورزشکار، جذابیت ورزشکار، تخصص ورزشکار، تشابه ورزشکار، شخصیت دوست داشتنی و قابلیت اعتماد ورزشکار بر پذیرش ورزشکاران مشهور در صحه گذاری محصولات تأثیر مثبت و معنی داری دارند. همچنین نتایج نشان داد که متغیرهای پیش بین به مقدار 93%، متغیر ملاک (پذیرش ورزشکار) را تبیین می نمایند.نتیجه گیری: شرکت ها و بازاریابان ورزشی بایستی فاکتورهای آشنایی ورزشکار، جذابیت ورزشکار، تخصص ورزشکار، تشابه ورزشکار، شخصیت دوست داشتنی و قابلیت اعتماد ورزشکار را هنگام انتخاب صحه گذاران محصولات خود از بین ورزشکاران مشهور، مدنظر قرار دهند. 

هدف: هدف پژوهش حاضر طراحی و تدوین مدل ترغیب ورزشکاران به خرید کالای ورزشی تولید داخل بود.روش شناسی: این تحقیق از نوع تحقیقات اکتشافی با ماهیت کیفی است که به شیوه داده بنیاد انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش را کلیه ورزشکاران شاخص و نخبه استان اردبیل تشکیل داده بودند که از بین آنها 22 نفر بعنوان نمونه آماری(نمونه گیری هدفمند) انتخاب گردید. و از طریق مصاحبه عمیق به جمع آوری اطلاعات آنها پرداخته شد. داده های حاصل از مصاحبه به روش تئوری سازی داده بنیاد، کدگذاری و تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: تحلیل یافته های تحقیق حاصل از پنج مفهوم شرایط علی، شرایط مداخله گر، شرایط زمینه ای، راهبردها و پیامدها در قالب الگوی کدگذاری استراوس و کوربین(1990) نشان داد که؛ بالا بردن کیفیت کالاهای ورزشی، تبلیغات و فرهنگ استفاده مناسب، ساماندهی و بهسازی شرکت های ورزشی، اهداء لوح یادبود در مسابقات و خرید اینترنتی از مولفه های اصلی ترغیب ورزشکاران به خرید کالای ورزشی داخلی هستند.نتیجه گیری: به طور کلی نتایج در قالب یک مدل کیفی نشان داد که با اتخاذ یک رویه و سیاست کلی و با ارتقاء کیفیت کالاهای ورزشی تولید داخل می توان ورزشکاران را به خرید کالاهای ورزشی ساخت داخل ترغیب نمود و با راهبردهای  مناسبی  همچون مبارزه با قاچاق کالای ورزشی، ارتقای کیفیت کالاهای ورزشی داخل؛ اطلاع رسانی و تبلیغ، رونق تولیدات ورزشی را افزایش داده و تحریم های اقتصادی را بی اثر و همبستگی ملی را افزایش داد و در نهایت پدیده ای با عنوان ترجیح و خرید کالای ورزشی داخلی به جای کالای ورزشی خارجی توسط ورزشکاران رخ خواهد داد. 

هدف:  هدف از تحقیق حاضر شناسایی راهبردها و پیامدهای ورود ورزشکاران به دنیای سیاست بود.روش شناسی: تحقیق حاضر به شیوه کیفی و با رویکرد تحلیل تماتیک انجام شد. شرکت کنندگان در مصاحبه از طریق نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند (12 نفر). مصاحبه شوندگان متشکل از کلیه صاحب نظران با سابقه علمی (اساتید رشته مدیریت ورزشی)، اجرایی (مدیران و کارشناسان ورزشی صاحب نظر) و ورزشی (ورزشکاران حرفه ای با سابقه فعالیت سیاسی) بودند.یافته ها: در بخش راهبردها، تعداد 43 مقوله فرعی بدست آمد که در 9 مقوله اصلی راهبردهای رسانه ای، قانون گذاری، ساختاری، نیروی انسانی، برنامه ریزی، ارزیابی، فرهنگ سازی و اطلاع رسانی، ارتباطی و تشویقی قرار گرفت. در بخش پیامدها، تعداد 29 مقوله فرعی بدست آمد که در 6 مقوله اصلی پیامدهای فردی، سازمانی، اجتماعی، سیاسی، ورزشی و پیامدهای منفی قرار گرفت.نتیجه گیری: ورزشکاران و مدیران ذی ربط می توانند از نتایج این تحقیق در جهت ورود موفق ورزشکاران به حوزه سیاست، بهره مند شوند.

هدف: هدف از تحقیق حاضر شناسایی راهبردها و پیامدهای ورود ورزشکاران به دنیای سیاست بود. روش شناسی: تحقیق حاضر توصیفی و به شیوه کیفی بود که با رویکرد تحلیل تماتیک (تحلیل مضمون) انجام شد. شرکت کنندگان در مصاحبه از طریق نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند (12 نفر). صاحبه شوندگان متشکل مصاحبه شوندگان متشکل از کلیه صاحب نظران با سابقه علمی (اساتید رشته مدیریت ورزشی)، اجرایی (مدیران و کارشناسان ورزشی صاحب نظر) و ورزشی (ورزشکاران حرفه ای با سابقه فعالیت سیاسی) بودند.یافته ها: در بخش راهبردها، تعداد 43 مقوله فرعی بدست آمد که در 9 مقوله اصلی راهبردهای رسانه-ای، قانون گذاری، ساختاری، نیروی انسانی، برنامه ریزی، ارزیابی، فرهنگ سازی و اطلاع رسانی، ارتباطی و تشویقی قرار گرفت. در بخش پیامدها، تعداد 29 مقوله فرعی بدست آمد که در 6 مقوله اصلی پیامدهای فردی، سازمانی، اجتماعی، سیاسی، ورزشی و پیامدهای منفی قرار گرفت.نتیجه گیری: ورزشکاران و مدیران ذی ربط می توانند از نتایج این تحقیق در جهت ورود موفق ورزشکاران به حوزه سیاست، بهره مند شوند.

هدف: ورزش حرفه ای با رویکردی بازارگرایانه علاوه بر مزایای اجتماعی گاهی در برخی جنبه ها به استثمار ورزشکاران پرداخته است. هدف این تحقیق شناسایی مصادیق استثمار ورزشکاران توسط باشگاه ها و فضای کلی ورزش حرفه ای بود.روش شناسی: روش تحقیق کیفی بود که با استفاده از نمونه گیری هدفمند 12 ورزشکار، کارشناس  و مدیر به عنوان مشارکت کننده انتخاب شدند و از طریق مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته داده ها جمع آوری شدند.یافته ها: نتایج نشان داد مصادیق استثمار ورزش در هشت قضیه شامل استثمار بدنی (صدمات جسمی، بهداشت تمرین، تخریب بدن)، استثمار روحی (طرد خانواده، تحقیر اجتماعی)، استثمار هویت (تبعیض جنسیتی، تبعیض قومی مذهبی)، استثمار اجتماعی (رسانه مداری، توقعات، کژ نقشی اجتماعی، سردرگمی)، استثمار اقتصادی (قرار دادها، بازنشستگی، حقوق)، استثمار فرهنگی (جنگ رسانه ای سبک زندگی) استثمار مالکیت انسانی (نگاه ابزاری، ابزار جنگی) و استثمار تربیتی (خشونت رفتاری، خشونت کلامی، خشونت روانی) می باشد.نتیجه گیری: به نظر می رسد وجود فرهنگ های محلی، نفود تفکرات لیبرالیسیتی حمکرانان ورزشی و در نهایت عدم آگاهی ورزشکار از مسیر زندگی حرفه ای خود گاهی منجر به استثمار زندگی ورزشکار در ابعاد گوناگون شده است.