درخت حوزه‌های تخصصی

چرخش ذهنی، توانایی تصور کردن چگونگی یک شیء چرخیده شده برای تشخیص موقعیت، نسبت به آن چیزی که به طور واقعی ارائه شده و بخشی از توانایی های فضایی است. هدف از تحقیق حاضر مقایسة توانایی چرخش ذهنی افراد دارای تجربه حرکتی و تجربه شناختی بود. تحقیق حاضر از نوع علی- مقایسه ای بود و نمونه ها به صورت هدفمند انتخاب شدند. نمونه تحقیق شامل 60 پسر با میانگین سنی 17/17 سال با تجربه حرکتی (20 نفر گروه کشتی)، تجربه شناختی (20 نفر گروه بازی رایانه ای) و بدون تجربه حرکتی و شناختی (20 نفر گروه کنترل) بود. برای مقایسة چرخش ذهنی، از آزمون چرخش ذهنی پترز و همکاران نسخة الف استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس یکراهه تفاوت معنادار بین گروه کنترل با گروه کشتی و همچنین گروه کنترل با گروه بازی رایانه ای را نشان داد (01/0P≤). بین چرخش ذهنی گروه کشتی و بازی رایانه ای تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0P>). این یافته ها، تأثیرات مثبت تجربه حرکتی و شناختی را بر رشد شناختی افراد (چرخش ذهنی) نشان می دهد.

هدف از انجام این تحقیق بررسی نقش برنامه ریزی های مختلف آگاهی از نتیجه (kR) با تاکید بر موضوع عدم قطعیت در دریافت KR در یادگیری تکلیف حرکتی تولید نیرو بوده است. 40 آزمودنی براساس نوع برنامه ریزی KR به پنج گروه KR 100%، 50%KR، KR پیش بینی شده،KR  تصادفی و بدون KR تقسیم شدند. نتایج تحقیق نشان داد که بین گروههای مختلف برنامه ریزی KR در مراحل اکتساب، پایداری و انتقال تفاوت معنی داری وجود نداشت، ولی اثر اصلی معنی داری در مورد دسته کوششهای تمرینی مشاهده شد. نتیجه اینکه هر نوع برنامه ریز KR منجر به کاهش خطا در انجام تکلیف شده و در مورد تمرینات نوع ثابت بین انواع برنامه ریزی های KR و نیز قطعیت یا عدم قطعیت در دریافت KR در مورد یادگیری تکلیف حرکتی چندانی وجود ندارد.

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیم در مراحل مختلف خودتنظیم (شامل: مراحل دوراندیشی، عملکرد و خوداندیشی) بر مراحل اکتساب، یادداری و انتقال مهارت سرویس والیبال بود. آزمودنی ها 55 دانشجوی دختر دانشگاه یزد ( با میانگین سنی 03/1 ± 20 سال) بودند که به صورت تصادفی به پنج گروه (سه گروه راهبردهای یادگیری خودتنظیم و دو گروه کنترل بدون تمرین و با تمرین) تقسیم شدند و سرویس والیبال را اجرا کردند. آزمودنی ها پس از شرکت در پیش آزمون در مرحله اکتساب، 12 بلوک 10 کوششی را تمرین نمودند. سپس، در آزمون اکتساب (با همان شرایط پیش آزمون) شرکت کردند. درادامه، (پس از یک هفته) یک بلوک 10 کوششی را در آزمون یادداری و انتقال تمرین نمودند. داده ها در مرحله اکتساب با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک راهه با اندازه گیری مکرر در یک طرح (6*4) تحلیل گردید و برای بررسی داده های حاصل از آزمون های اکتساب، یادداری و انتقال از تحلیل واریانس یک راهه و همچنین، به منظور شناسایی تفاوت ها از آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده گردید. نتایج تفاوت معناداری را در گروه های تمرینی که از راهبردهای خودتنظیمی بهره گرفتند نسبت به سایر گروه ها در مراحل اکتساب، آزمون های اکتساب، یادداری و انتقال نشان می دهد ؛ به عبارت دیگر، گروه های راهبردهای خودتنظیم که از مرحله خودارزیابی و خودواکنشی بهره برده اند، عملکرد بهتری داشته اند. این یافته ها نشان می دهد که راهبردهای یادگیری خودتنظیم، عامل مؤثری در پیشرفت عملکرد و یادگیری مهارت های حرکتی است.

هدف از این تحقیق توصیف عملکرد شناگران نخبه نوجوان ایرانی با بکارگیری لباسهای مخصوص شنا بوده است. بدین منظور 6 نفر از شناگران نخبه نوجوان که رکوردهای آنان نزدیک به رکوردهای ملی است، بطور داوطلبانه انتخاب شدند. از شناگران تحت بررسی در هر چهار شنای اصلی در مسافتهای 50 و 200 متر در دوحالت رکورد گیری به عمل آمد. در حالت اول شناگران از مایوهای معمولی قدیمی استفاده کردند و در حالت دوم لباس مخصوص شنا ساخت شرکت اسپیدو را بر تن داشتند. در هر حالت 3 بار رکورد گیری به عمل آمد. همچنین در بخش دیگری از این پژوهش، مقایسه ای بین دو مدل(لباس تمام بدن ونیم تنه) از این نوع لباسها در شنای 400 متر آزاد انجام گرفت. به منظور کنترل شدت فعالیت در تمام مراحل رکوردگیری، ضربان شناگران(33 تا 35 ضربان در 10 ثانیه) بلافاصله پس از رکورد گیری کنترل شد. نتایج نشان داد رکوردهای بدست آمده با پوشش فست اسکین در کلیه مسافتها ودر کلیه انواع شناها، بهتر اززمانی بود که شناگران از مایوهای معمولی استفاده کردند. البته میزان این برتری بسته به نوع ومسافت شنا، متفاوت بود بطوری که تاثیر این نوع لباسها در شنای استقامتی نسبت به شنای سرعتی مشهودتر بود. همچنین نتایج نشان داد که در شنای 400 متر آزاد لباسهای تمام بدن برتری محسوسی نسبت به لباسهای نیم تنه دارند. در راستای بررسی های صورت گرفته به منظور تحلیل کیفی موضوع، پرسشنامه ای محقق ساخته شامل 10 سوال طراحی ودر اختیار 20 نفر از شناگران نخبه ای قرار گرفت که به پوشیدن این لباسها عادت داشتند. نتایج حاصل از پرسشنامه نیز، برتری و مزیت استفاده از لباسهای مخصوص را تایید کرد وابهاماتی که در خصوص محدود شدن دامنه حرکتی، احساس سنگینی شناگران، بالا رفتن دمای بدن و... در استفاده از این لباسها به هنگام شنا که از سوی برخی از شناگران گزارش شده است، تا حدی برطرف گردید.

هدف از پژوهش حاضر، ایجاد هنجار حالات خلقی شرکت کنندگان در مرحله کشوری مسابقات علمی _ تخصصی معلمان مرد تربیت بدنی بود. در این پژوهش جامعه با نمونه برابر بود، از این رو 337 نفر از معلمان مرد تربیت بدنی از 29 استان در هفت گروه سنی و سه مقطع تحصیلی به عنوان نمونه انتخاب شدند. اطلاعات از طریق سیاهه نیمرخ حالات خلقی (Poms) که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفته بود، جمع آوری شد. در این پژوهش از میانگین، انحراف استاندارد، رتبه درصدی و آنالیز واریانس (ANOVA) استفاده شد. در نهایت هنجار نیمرخ حالات خلقی معلمان مرد تربیت بدنی در هفت گروه سنی و سه مقطع تحصیلی تعیین شد. نتایج نشان داد خلق و خوی معلمان مرد تربیت بدنی در هفت گروه سنی و سه مقطع تحصیلی تفاوت معناداری ندارد(05/0 > P).

به منظور تعیین روش مناسب در آموزش مهارت های پاس و شوت بستکبال در این تحقیق از روش آگاهی از اجرا و آگاهی از نتیجه و هدف گزینی استفاده شد برای این منظور پژوهشگر از جامعه آماری دختران دانش آموز (255 نفر بین سنین 2+ 15) و 75 نفر را به صورت تصادفی شده انتخاب و و سپس بر اساس آزمون اصلاح شده جانسون و متنی سه گروه 25 نفری را به صورت یکسان همتاسازی انتخاب کرد آزمودنی ها به صورت سه جلسه و به مدت 8 هفته تمرین کردند ودر پایان جلسه هشتم آزمون اجرا و پس از دو هفته بی تمرینی آزمون یادداری بعمل آمد آزمون های پاس سینه و شوت بدین ترتبیت اجرا شد هر آزمودنی به مدت 30 ثانیه به هدفی که شامل 3 دایره متحدالمرکز به فاصله سه متری از آن قرار داشت پاس می داد گوره آگاهی از اجرا در مورد شیوه و وضعیت صحیح بدن و اندام ها و گروه آگاهی از نتیجه و هدف گزینی در مورد امتیازاتی که ÷س از هر اجرا دریافت می کردند بازخورد می گرفتند و در گروهی که ترکیبی از هر گروه دریافت می کردند. مهارت شوت بسکتبال نیز شامل 5 ÷رتاب ÷نالتی بود. نتایج پژوهش نشان داد که در هر دو مهارت ÷اس و شوت بسکتبال گروه آگاهی از اجرا ضعیف ترین عملکرد را چه در آزمون اجرا و چه در آزمون یادداری داشتند و گروه ترکیبی بهترین میزان میانگین را به خود اختصاص دادند.

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر سرعت های سریع و واقعی تصویرسازی حرکتی بر عملکرد دریبل فوتبال در بازیکنان ماهر بود. بدین منظور، 30 شرکت کننده در سه گروه تصویرسازی با سرعت سریع، تصویرسازی با سرعت واقعی، و گروه کنترل بدون تصویرسازی قرار داده شدند. پیش از تخصیص در گروه ها، شرکت کنندگان از نظر میزان توانایی در دریبل فوتبال و توانایی تصویرسازی مورد بررسی قرار گرفتند. پس از انجام پیش آزمون، سه جلسه تمرین تصویرسازی حرکت دریبل فوتبال (هر جلسه 30 کوشش) انجام شد. پس از جلسه سوم تصویرسازی، آزمون یادداری انجام شد. نتایج تحلیل کوواریانس تفاوت معنا داری بین گروه ها در متغیر وابسته نشان داد، به طوری که گروه تمرین تصویرسازی سریع، زمان اجرای سریع تری نسبت به دو گروه دیگر داشت. با توجه به نتایج پژوهش، اثر همگون سازی در دریبل فوتبال برای بازیکنان ماهر مورد تأیید قرار گرفت. به نظر می رسد افزایش سرعت تصویرسازی در بازیکنان ماهر، منطبق با مرحله یادگیری آنها بوده و در نتیجه به بهبود اجرا منجر شده است.

نقش آموزش جامع در آموزش کل ابعاد انسانی است که علاوه بر جنبة هوشی فرد، تمامی جنبه های روانی و فیزیکی را دربرمی گیرد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی آثار کم تحرکی بر عزت نفس و درصد تودة چربی بدن دانشجویان دانشگاه تهران بود. جامعة آماری کل دانشجویان دانشگاه تهران بودند که از این میان 320 آزمودنی با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. یافته ها نشان داد که 62 درصد دانشجویان مورد بررسی، کم تحرک و 38 درصد دارای تحرک کافی بودند. به علاوه میانگین درصد چربی کل آزمودنی ها 14، 26 درصد (53 /6 ±SD) بود. همچنین معلوم شد که 79 درصد از کل دانشجویان عزت نفس بالا و 21 درصد آنها عزت نفس ضعیفی داشتند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون t مستقل و همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد که تفاوت بین میزان فعالیت بدنی مردان و زنان معنادار و تفاوت تودة چربی بین افراد کم تحرک و دارای تحرک کافی معنادار نبوده است. همچنین رابطة معناداری بین میزان فعالیت و عزت نفس بالا و پایین به دست نیامد.

هدف از تحقیق حاضر بررسی میزان دو نوع اضطراب صفتی رقابتی وحالتی رقابتی بین ورزشکاران تیم ملی و ورزشکاران خارجی شرکت کننده در مسابقات جام ورزش وملتها می باشد،که درطول یک هفته به رقابت پرداختند. نمونه های آماری این تحقیق باجامعه ی آماری برابر بوده و64 نفر می باشد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامهCSAI -2 برای اضطراب حالتی رقابتی وسیاهه SCAT برای اندازه گیری اضطراب صفتی رقابتی بوده که پرسشنامه ی حالتی رقابتی سه عامل اضطراب شناختی ،اضطراب بدنی واعتماد بهنفس رابه طور جداگانه اندازه گیری می کند. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات خام از روش F تحلیل واریانس یکطرفه ،t استیودنت ،ضریب همبستگی اسپیرمن ونرم افزارSPSS سود برده شده است.

هدف از این تحقیق، تعیین رابط? بین انگیزش و تعهد داوطلبان شرکت کننده در نهمین المپیاد ورزشی دانشجویان بود. باتوجه به جامع? 240 نفری پژوهش، تعداد نمون? آماری در این تحقیق با استفاده از جدول مورگان 147 نفر است که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنام? کینسو (2007) پس از تایید روایی صوری و پایایی (89/0 = ?) استفاده شد. در این تحقیق از آمارهای توصیفی و استنباطی مانند آزمون t، S-K، ضریب همبستگی اسپیرمن، پیرسون و دو رشته ای نقطه ای استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که تعهد داوطلبان در دو گروه زن (51/0 ± 87/2 = M) و مرد (81/0 ± 93/2 = M) کمتر از میانگین است. ولی انگیزش در هر دو گروه زن (72/0 ± 37/3 = M) و مرد (50/0 ± 21/3 = M) در حد مطلوبی قرار دارد. همچنین مشخص شد که بین انگیزش و تعهد داوطلبان زن و مرد رابط? معنی-داری وجود دارد (001/0>P، 337/0 = r). از دیگر یافته های تحقیق این بود که بین جنسیت و انگیزش داوطلبان رابط? معناداری وجود دارد (021/0=P و 191/0=r). بین متغیرهای جمعیت شناختی (سن، تحصیلات و وضعیت تاهل) با انگیزش و تعهد داوطلبان رابط? معناداری مشاهده نشد (05/0

بیش از نیم قرن است که مطالعات از ارتباط قوی بین تولد زودرس و اختلالات رشد و تکامل خبر می دهند. بنا بر ضرورت توجه به رشد نوزادان نارس، هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تحریکات لمسی حرکتی توسط مادر بر وزن، قد، اندازه محیط اندامهایی چون دور سر، سینه، شکم، بازو و ران نوزادان نارس بود. به همین منظور از میان نوزادان نارس بستری در بخش نوزادان بیمارستان امیرالمومنین(ع) شهرستان سمنان در بازه زمانی یک الی دو ماهه، 40 نوزاد و مادر به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. سپس، مادران گروه تجربی تا تکمیل دوره جنینی(40 هفته بارداری)، تحریکات لمسی حرکتی را روزی سه بار و هر بار به مدت 20 دقیقه بر روی نوزادان نارس شان اعمال نمودند در حالیکه گروه کنترل، تنها مراقبت های معمول را دریافت می کردند. اندازه گیری های وزن، قد، دور سر، سینه، شکم، بازو و ران نوزادان، قبل از شروع مداخله و سپس در انتهای 40 هفته بارداری از هر دو گروه بعمل آمد.نتایج حاصل از تحلیل کواریانس چند متغیره (MANCOVA) در سطح معناداری 0071/0 P≤نشان داد که میزان وزن گیری، اندازه دور بازو و دور ران نوزادان گروه تجربی نسبت به گروه کنترل بطور معناداری بیشتر بود در حالیکه علیرغم افزایش در اندازه های قد، دور سر، سینه و شکم نوزادان گروه تجربی، این افزایش معنادار نبود. با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان گفت تحریکات لمسی حرکتی می تواند روشی موثر و در عین حال غیردارویی جهت افزایش رشد جسمی نوزادان نارس باشد.

هدف از این پژوهش، بررسی عوامل مؤثر بر بهره مندی استادان مدیریت ورزشی دانشگاه های ایران از فناوری و مقایسة آن با دانشگاه های ترکیه است. نمونة آماری تحقیق، به ترتیب 84 و 66 نفر از استادان مدیریت ورزشی ایران و ترکیه بود. تحقیق به روش توصیفی – تحلیلی و به صورت پیمایشی انجام گرفت. از پرسشنامة استاندارد با پایایی 81 /0 = α در دو بخش عناصر فردی و محیطی مؤثر بر بهره مندی از فناوری استفاده شد. یافته ها نشان داد از بین عناصر فردی، دو عنصر اعتقاد به سودمندی کاربرد فناوری در آموزش و ترس از کاربرد فناوری به ترتیب بیشترین و کمترین تأثیر را در بهره مندی اساتید هر دو نمونه از فناوری دارند. همچنین عناصر محیطی نیاز دانشجویان به وجود فناوری و کامپیوتر در کلاس های درس و دسترسی به تجهیزات بیشترین تأثیر و حمایت مالی دانشکده و کارکنان متخصص در دانشکده کمترین تأثیر را بر بهره مندی اساتید دو نمونه دارد. همچنین بین دو گروه اساتید ایرانی و ترکیه، تفاوت معناداری در چهار عنصر فردی اعتقاد به سودمندی کاربرد فناوری در آموزش، علاقه به یادگیری و بهره مندی از فناوری در آموزش، ترس از کاربرد فناوری و احساس نیاز به یادگیری و بهره مندی از فناوری و در دو عنصر محیطی نیاز دانشجویان به وجود فناوری و کامپیوتر در کلاس های درس و سیاست های پاداش دهی دانشکده مشاهده شد.

آزمون رشد حرکتی درشت نسخه سه (اولریخ، 2016) برای طیف اتیسم همراه با حمایت بینایی پیشنهاد شده است که در مطالعه حاضر، هنجاریابی این آزمون در پسران سالم و در پسران با اختلال طیف اتیسم ارزیابی شد. پژوهش حاضر، توصیفی- هنجاری و طرح پژوهش، مقطعی و بالینی بود. نمونه آماری 160 پسر سه تا 10 سال شهر ارومیه با میانگین سنی 09/3 ± 73/7 بودند که 80 نفر با اختلال اتیسم و 80 نفر سالم و بدون اختلال یا بدون تأخیر رشدی- حرکتی بودند. ابزار جمع آوری داده ها، آزمون اولریخ- سه با حمایت بینایی بود که مهارت های بنیادی کودکان را در دامنه سنی سه تا10 سال ارزیابی می کند. آزمون شامل شش مهارت جابه جایی و هفت مهارت توپی بود. بررسی پایایی آزمون ازطریق آلفای کرونباخ، پایایی بین ارزیاب، پایایی درون ارزیاب و بازآزمایی نشان داد که آزمون اولریخ- سه در پسران سالم و اولریخ- سه با حمایت بینایی در کودکان با اختلال اتیسم ابزاری پایا است. روایی آزمون نیز ازطریق مقایسه نمره های کودکان سالم و کودکان با اختلال اتیسم و بررسی همبستگی سن با عملکرد حرکتی درشت ارزیابی شد. کودکان سالم در عملکرد حرکتی نسبت به کودکان با اختلال اتیسم برتری داشتند و عملکرد حرکتی کودکان با اختلال اتیسم با حمایت بینایی نسبت به آزمون بدون حمایت بینایی، بهبود داشت. ارتباط بین سن و خرده مقیاس جابه جایی، مهارت توپی و نمره کل در کودکان با اختلال اتیسم و سالم تأیید شد و در خرده مقیاس جابه جایی در آزمون با حمایت بینایی بسیار کم بود. آزمون رشد حرکتی درشت نسخه سه، به عنوان آزمونی روا و پایا در کودکان سالم و در کودکان با اختلال اتیسم در بازه سنی سه تا 10 سال اعتبار و اطمینان ارزیابی را دارد و می تواند استفاده شود.

هدف این پژوهش، رواسازی نسخه فارسی «مقیاس توانایی جسمانی ادراک شده کودکان» بود. نمونه آماری این پژوهش، 384 دانش آموز پسر کلاس های سوم تا پنجم از مدارس ابتدایی شهر اراک بودند که از نواحی یک و دوی آموزش و پرورش شهر اراک از کلاس های سوّم تا پنجم به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از «مقیاس توانایی جسمانی ادراک شده کودکان» جمع آوری شد. به منظور تعیین روایی سازه این مقیاس، از تحلیل عاملی تأییدی با مؤلفه های اصلی و برای شناسایی ساختار عاملی، از چرخش واریماکس استفاده شد. برای کرویت داده ها از آزمون بارتلت و برای محاسبه کفایت نمونه ها از ضریب کیسر ـ مییر ـ اُلکین استفاده شد. روایی همگرا و پایایی آزمون مجدد با ضریب همبستگی پیرسون و همسانی درونی با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه شد. در نتیجه تحلیل عاملی تأییدی با مؤلفه های اصلی و چرخش واریماکس برای شناسایی ساختار عاملی، تنها یک عامل استخراج شد. پایایی آزمون مجدد 81/0 و همسانی درونی76/0 به دست آمد. همبستگی بین نمره کل «مقیاس توانایی جسمانی ادراک شده کودکان» با آزمون بارفیکس اصلاح شده، دراز و نشست، انعطاف پذیری، دوی 45 متر و چابکی (9×4 متر) بین 31/0 تا 54/0 به دست آمد. نتایج پژوهش روایی و پایایی این مقیاس را برای دانش آموزان کلاس های سوّم تا پنجم ابتدایی تأیید می کند. این مقیاس می تواند برای اهداف پژوهشی، آموزشی و ورزشی استفاده شود.

در پژوهش حاضر با هدف ساخت و تعیین ویژگی های روان سنجی مقیاس موفقیت ورزشی، ضمن بهره گیری از زیربنای نظری گسترده و اظهار نظر متخصصان، پیش نویس 38 سؤالی اولیه روی 305 (205 مرد و 100 زن) ورزشکار نخبه که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده بودند اجرا شد. برای سنجش روایی سازه از تحلیل مؤلفه های اصلی و چرخش واریماکس استفاده شد. در نهایت، 29 سؤال که با کل سؤالات آزمون همبستگی مثبت داشتند و حتی المقدور روی یک عامل دارای بار عاملی بالاتر از 35/0 بودند برای مقیاس نهایی انتخاب شدند. برایناساس، یک ساختار شش عاملی شامل: مؤلفه های اجرای روان، توجه، تکنیک، حساسیت به خطا، تعهد و پیشرفت به دست آمد که 68/67% واریانس را تبیین می کنند. سنجش پایایی مقیاس با استفاده از روش های همسانی درونی (89/0) و بازآزمایی در فاصله 21 روز (90/0) نشان داد که مقیاس موفقیت ورزشی از ضرایب پایایی مناسبی برخوردار است. در مجموع، این مطالعه نشان می دهد که مقیاس موفقیت ورزشی با داشتن ضرایب پایایی و روایی رضایت بخش، ابزاری مناسب برای سنجش موفقیت ورزشی در پژوهش های بعدی است.