فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۴۶۱ تا ۴۸۰ مورد از کل ۱٬۰۱۵ مورد.
حوزههای تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر بازی های بومی محلی بر مهارت های بینایی حرکتی کودکان پسر هفت ساله با و بدون تجربه بازی های رایانه ای بود. بدین منظور، 40 نفر از دانش آموزان پسر هفت ساله از دبستان های شهر نمین به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و به صورت هدفمند در چهار گروه 10 نفره (دو گروه آزمایشی و دو گروه کنترل، با و بدون تجربه بازی های رایانه ای) جای گرفتند. از تمامی شرکت کنندگان با استفاده از آزمون بینایی حرکتی بازبینی شده گاردنر، پیش آزمون مهارت های بینایی حرکتی به عمل آمد. سپس، گروه های آزمایشی به مدت شش هفته (هر هفته سه جلسه 45 دقیقه ای) به انجام بازی های بومی محلی پرداختند؛ اما گروه های کنترل در این مدت به فعالیت های روزمره خود مشغول بودند. نتایج نشان می دهد که بازی های بومی محلی سبب بهبود مهارت های بینایی حرکتی شده است (P<0.05 )؛ اما بین مهارت های بینایی حرکتی افراد دو گروه آزمایش تفاوت معناداری مشاهده نمی شود (P>0.05 ) . یافته ها پیشنهاد می کنند که شرکت در بازی های بومی محلی سبب بهبود مهارت های بینایی حرکتی کودکان پسر هفت ساله می شود؛ اما داشتن یا نداشتن تجربه در بازی های رایانه ای تأثیری بر میزان بهبود این مهارت ها ندارد.
تعیین روایی و پایایی آگاهی بدنی آزمون ادراکی حرکتی پوردو(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی زمستان ۱۳۹۶ شماره ۳۰
87 - 100
حوزههای تخصصی:
هدف از مطالعه حاضر بررسی روایی و پایایی آگاهی بدنی آزمون ادراکی حرکتی پوردو است. در این پژوهش 400 دانش آموز کلاس اول به عنوان نمونه آماری از میان همه دانش آموزان کلاس اول مقطع ابتدایی شهرستان اهواز (10349 نفر) برای روان سنجی این آزمون انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، آزمون ادراکی حرکتی پوردو بود. برای تعیین اعتبار عاملی اکتشافی از روش تحلیل عاملی مؤلفه های اصلی، برای تعیین اعتبار عاملی تأییدی از الگوی معادلات ساختاری و برای تعیین پایایی زمانی از ضریب همبستگی درون طبقه ای به روش آزمون مجدد استفاده شد. یافته ها، پایایی آزمون های تشخیص بخش های بدن ( ICC-0.95 )، عبور از مانع ( ICC-0.92 )، تقلید حرکات ( ICC-0.96 )، برتری جانبی ( ICC-0.90 ) و جهت یابی ( ICC-0.89 ) را نشان داد. روایی آگاهی بدنی آزمون پوردو با استفاده از روایی سازه (تحلیل عاملی اکتشافی) و روایی تحلیل عاملی تأیید شد. نتایج نشان داد آزمون آگاهی بدنی پوردو با درصد واریانس 63/29 در عامل اول که مربوط به آزمون تشخیص راست و چپ بدن، برتری جانبی، جهت یابی و تقلید حرکات است و 04/29 در عامل دوم که مربوط به آزمون تشخیص بخش های بدن می شود، از روایی سازه مطلوبی برخوردار است؛ بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که آزمون آگاهی بدنی پوردو از اعتبار و پایایی لازم برخوردار است و می توان از آن به عنوان ابزاری مناسب برای تعیین آگاهی بدنی و تشخیص مشکلات آگاهی بدنی کودکان استفاده کرد.
بررسی تأثیر روش های معرفی روتین، تصویرسازی و ترکیبی بر اجرا و بازنمایی ذهنی سرویس موجی والیبال(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر روش های معرفی روتین، تصویرسازی و ترکیبی بر اجرا و بازنمایی ذهنی سرویس موجی والیبال بود. بدین منظور، 40 دختر به صورت تصادفی به چهار گروه معرفی روتین، تصویرسازی، ترکیبی و کنترل تقسیم شدند. پس از پیش آزمون، شرکت کنندگان بر اساس گروه بندی مربوطه، تکلیف را به مدت هفت روز (هر روز پنج بلوک 10 کوششی) تمرین نمودند. یک هفته پس از آخرین روز تمرین، شرکت کنندگان پس آزمون را انجام دادند. نتایج نشان می دهد که گروه ترکیبی نسبت به دو گروه تجربی دیگر عملکرد بهتری داشته است. گروه معرفی روتین نیز نسبت به گروه تصویرسازی عملکرد بهتری را نشان می دهد. با این حال، در متغیر بازنمایی ذهنی، گروه تصویرسازی نسبت به دو گروه دیگر بازنمایی ساختاریافته تری داشته است. علاوه بر این، گروه ترکیبی نسبت به گروه معرفی روتین از بازنمایی ساختاریافته تری برخوردار می باشد. این نتایج با توجه به مکانیزم های زیربنایی این روش های تمرینی مورد بحث قرار گرفته است.
مقایسه 12 هفته تمرینات یوگا، پیلاتس و تمرینات ترکیبی بر تعادل کارکردی زنان سالمند با خطر در معرض زمین خوردن تحت تکلیف دوگانه(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تأثیر تمرینات یوگا، پیلاتس و یوگالتس (ترکیبی) بر تعادل زنان سالمند غیرفعال تحت تکالیف دوگانه بود. بدین منظور، 30 نفر از سالمندان 75-65 ساله مرکز کهریزک کرج که در معرض خطر زمین خوردن بودند، پس از غربال گری توسط آزمون تعادلی برگ به صورت در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها در سه گروه یوگا ( 10 نفر)، پیلاتس ( 10 نفر) و ترکیبی ( 10 نفر) قرار گرفتند و به مدت 12 هفته و هفته ای سه جلسه در تمرین شرکت نمودند. قبل و بعد از اجرای پروتکل تمرینی، آزمون برخاستن و راه رفتن زمان دار تحت سه شرایط مجرد (خود آزمون)، شناختی تعادلی (اجرای آزمون همراه با شمارش معکوس اعداد) و حرکتی تعادلی (اجرای آزمون همراه با نگه داشتن فنجان آب) برای بررسی تغییرات تعادلی سالمندان اجرا گردید. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها نیز از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر جهت تعیین تفاوت های درون گروهی و تحلیل واریانس چند متغیره به منظور تعیین تفاوت های بین گروهی استفاده شد. نتایج نشان می دهد که 12 هفته تمرین یوگا، تأثیری بر تعادل زنان سالمندان به صورت مجرد ( P=0.205 ) ، تحت تکلیف شناختی ( P=0.362 ) و تحت تکلیف حرکتی ( P= 0.565 ) ندارد، اما در مقابل، تمرینات پیلاتس و یوگالتس به صورت معنا داری بر آن اثرگذار می باشند ( P <0.05 ) . همچنین میزان تأثیر تمرینات یوگالتس بر تعادل تحت عملکرد شناختی، به طور معناداری بیشتر بوده است؛ بنابراین، با استفاده از تمرینات یوگالتس طی 12 هفته می توان هم گام با افزایش سن، تعادل کارکردی را در زنان سالمندی که در معرض زمین خوردن هستند توسعه داد.
تأثیر تمرینات مبتنی بر چارچوب نقطه چالش بر کنترل قامت افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
چارچوب نقطه چالش دیدگاهی نظری برای فهم تأثیرات متغیرهای تمرینی در یادگیری حرکتی است. با توجه به این چارچوب، متغیرهای تداخل ضمنی و بازخورد آگاهی از نتیجه رابطه تنگاتنگی با سطح مهارت و دشواری تکلیف مورد یادگیری دارند. ازاین رو هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر تمرینات مبتنی بر چارچوب نقطه چالش بر کنترل قامت افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود. به این منظور کنترل قامت 22 فرد 20 تا 65 ساله مبتلا به ام اس از میان بیماران انجمن ام اس شهر اهواز که به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی انتخاب شده بودند، با استفاده از دستگاه فورس پلیت اندازه گیری شد. آزمودنی های گروه تجربی به مدت 12 جلسه، هر هفته سه جلسه 45 دقیقه ای به انجام تمرینات پرداختند و گروه کنترل تحت مداخله قرار نگرفتند. داده ها با روش تحلیل واریانس مرکب و تحلیل واریانس با اندازه گیری تکراری تحلیل شد (05/0≥ P). نتایج نشان داد کنترل قامت گروه تجربی نسبت به گروه کنترل در نتیجه پروتکل تمرینی چهارهفته ای بهبود معنا داری یافت. همچنین کنترل قامت گروه تجربی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون پیشرفت معنا داری داشت؛ بنابراین تحقیق حاضر از چارچوب نقطه چالش حمایت کرد و مربیان و کاردرمانان می توانند برای انجام مداخلات بالینی مؤثر برای بهبود تعادل و نوسانات قامتی در بیماران ام اس پروتکل تمرینی مربوط را به کار برند.
تأثیر بازی سایه بر مهارت های حرکتی بنیادی کودکان پیش دبستانی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر ده هفته بازی سایه بر مهارت های حرکتی بنیادی کودکان پیش دبستانی بود. تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل است و شرکت کنندگان در تحقیق 28 دختر و پسر شش ساله بودند که به صورت در دسترس از بین کودکان مراجعه کننده به یکی از مراکز پیش دبستانی انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (5 دختر و 9 پسر) و کنترل (5 دختر و 9 پسر) قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت ده هفته (3 جلسه 45 دقیقه ای) برنامه بازی سایه را اجرا کردند و گروه کنترل تنها به فعالیت های معمول دوره پیش دبستانی پرداختند. پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از «مجموعه آزمون های ارزیابی حرکت کودکان» به عمل آمد. این آزمون دارای سه خرده آزمون مهارت های چالاکی دستی، مهارت های توپی و مهارت های تعادلی است. تجزیه وتحلیل آماری با استفاده از تحلیل کوواریانس (05/0α=) انجام گرفت. نتایج نشان داد ده هفته بازی سایه بر خرده آزمون مهارت های چالاکی دستی، مهارت های تعادلی و همچنین نمره کل مهارت های بنیادی اثر معنا داری داشت، اما اثر بازی سایه بر مهارت های توپی معنا دار نبود. یافته های این پژوهش مبین آن است که بازی سایه ممکن است موجب بهبود مهارت های حرکتی بنیادی کودکان پیش دبستانی شود.
تأثیر آرایش مکانی تمرین (انفرادی، زوجی و گروهی) بر اکتساب و یادداری مهارت طناب زنی کودکان دبستانی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثر تمرینات انفرادی، زوجی و گروهی بر اکتساب و یادداری مهارت طناب زنی دانش آموزان مقطع چهارم ابتدایی بود. نمونه آماری پژوهش را 180 دختر و پسر (با دامنه سنی 65/0 ± 10 سال) تشکیل دادند که به صورت تصادفی خوشه ای از بین دانش آموزان مقطع چهارم ابتدایی شهرستان نهاوند انتخاب گردیده و برحسب مقادیر نمرات پیش آزمون در سه گروه انفردی، زوجی و گروهی گزینش شدند و در مدارس جداگانه تحت آموزش طناب زنی بر اساس شیوه نامه طرح ملی طناورز (سال 1390) قرار گرفتند. مرحله اکتساب شامل 12 جلسه تمرین تحت نظر مربی بود که عملکرد افراد در جلسات چهار، هشت و 12 ثبت شده و آزمون یادداری با شش روز تأخیر به عمل آمد. تحلیل داده های مرحله اکتساب با استفاده از تحلیل واریانس مرکب (سه آرایش مکانی * سه دفعات اندازه گیری * دو جنسیت) نشان داد که آرایش مکانی بر اجرای مهارت طناب زنی تأثیر دارد ( P=0.001 ) و عملکرد در آرایش مکانی زوجی و گروهی بهتر است؛ اما اثر جنسیت معنادار نمی باشد. نتایج تحلیل واریانس دوطرفه (دو جنسیت * سه آرایش مکانی) در مرحله یادداری نیز نشان دهنده برتری آرایش مکانی زوجی و گروهی نسبت به انفرادی ( P=0.001 ) و عدم تفاوت بین آرایش زوجی و گروهی می باشد. لازم به ذکر است که اثر جنسیت معنادار نمی باشد. بر اساس نتایج و دشواری مهارت طناب زنی بهتر است که در آموزش این مهارت از تمرینات انفرادی استفاده نشود و از مزایای تمرین دو نفره و گروهی مانند یادگیری مشاهده ای، فعال سازی نرون های آینه ای و غیره بهره برداری گردد.
اثر بازی درمانی بر حافظه کوتاه مدت کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه اثر بازی های انفرادی و گروهی بر توجه و حافظه کوتاه مدت کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر بود. بدین منظور، 36 دانش آموز کم توان ذهنی از میان دانش آموزان مدرسه استثنایی ""اندیشه"" استان قزوین (با دامنه سنی تقویمی هشت تا 15 سال؛ سن عقلی هفت تا 10 سال؛ ضریب هوشی 50 تا70) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پس از همتاسازی به سه گروه کنترل، بازی های انفرادی و بازی های گروهی تقسیم گردیدند. طرح این پژوهش نیمه تجربی بوده و به صورت پیش آزمون پس آزمون اجرا شده است. داده ها با استفاده از خرده آزمون ارقام و کسلر کودکان (حافظه کوتاه مدت) جمع آوری شده و با استفاده از تحلیل کوواریانس با سطح معناداری (P
مقایسه تأثیر روش های نوروفیدبک کاهش آلفا و افزایش تتا بر یادگیری تکلیف تعقیبی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف مقایسه تأثیر دو نوع پروتکل نوروفیدبک بر یادگیری مهارت حرکتی تعقیبی انجام شد. بدین منظور 42 نفر در قالب سه گروه ""کاهش آلفا""، ""افزایش تتا"" و کنترل قرار گرفتند. در گروه "" کاهش آلفا""، هدف کاهش دامنة آلفا در منطقه قشر حرکتی قبل از شروع تمرین مهارت و در گروه "" افزایش تتا"" هدف افزایش دامنة تتا در منطقه آهیانه ای بلافاصله بعد از اتمام تمرین مهارت بود. سپس افراد در آزمون های یادداری با وقفه های 90 دقیقه، 24 ساعت و یک هفته بعد شرکت نمودند. نتایج نشان داد در آزمون یادداری اول گروه ""کاهش آلفا"" عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل داشت. هرچند این برتری در آزمون های یادداری دوم و سوم معنادار نبود. یافته های حاضر نشان می دهند با بازداری آلفا و متعاقب آن افزایش تحریک پذیری در منطقه قشر حرکتی می توان آثار مفیدی در یادگیری یک مهارت حرکتی ایجاد نمود هر چند پایداری این اثر در طول زمان نیاز به مطالعات بیشتری دارد.
تأثیر آموزش بازخورد بیوریتم شناختی بر عملکرد حرکتی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف از این مطالعه بررسی تأثیر آموزش بازخورد بیوریتم شناختی بر عملکرد حرکتی(چابکی) دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار بود. شرکت کنندگان 144 نفر دانشجوی دختر و پسر ورزشکار و غیرورزشکار با میانگین سنی 5/21 سال بودند . آزمودنی ها به 2 گروه ورزشکار و غیر ورزشکار تقسیم و هر کدام از گروه ها تحت 3 شرایط متفاوت از چرخه بیوریتم (اوج بیوریتم شناختی، اوج بیوریتم شناختی + بازخورد و کنترل) در مرحله پیش آزمون و سپس به صورت تصادفی در قالب 6 گروه تقسیم شدند و در 3 نوبت در آزمون عملکرد حرکتی شرکت کردند. داده ها در مرحله پیش آزمون از طریق روش آماری تحلیل واریانس یک راهه و برای مقایسه گروه های مختلف از روش تحلیل واریانس عاملی با اندازه گیری مکرر در یک طرح(3*3*2) و برای شناسایی تفاوت ها از آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 05/0P< تحلیل شد. نتایج نشان داد بازخورد بیوریتم شناختی بر چابکی ورزشکاران و غیر ورزشکاران تاثیر داشت و عملکرد چابکی افراد افزایش یافت. بنابراین با توجه به نتایج بدست آمده به مربیان ورزشی توصیه می شود که در آموزش و تمرین مهارت به بازخوردهای حاصل از چرخه بیوریتم و به طور خاص بیوریتم شناختی توجه داشته باشند.
تأثیر خستگی جسمانی بر مهارت ویژه شوت بسکتبال در بازیکنان خبره(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر خستگی جسمانی بر مهارت ویژه شوت بسکتبال در بازیکنان خبره بود. 10 بسکتبالیست مرد با میانگین سنی 9/24 سال و میانگین سابقه ورزشی 5/10 سال، داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. در مرحله پیش آزمون، بازیکنان 150 شوت ثابت را از 5 فاصله 35/3، 96/3، 57/4، 18/5 و 79/ 5 متر نسبت به حلقه (هر نقطه 30 شوت) اجرا کردند .در مرحله پس آزمون، برای ایجاد شرایط خستگی از آزمون RAST استفاده شد. بازیکنان پیش از اجرا از هر فاصله، یک بار RAST را به طور کامل انجام دادند و بلافاصله 30 پرتاب خود را اجرا کردند. یافته های حاصل از آزمون رگرسیون خطی و t تک نمونه ای نشان داد که تفاوت معناداری بین عملکرد واقعی و پیش بینی شده بازیکنان در نقطه پنالتی در پیش آزمون و پس آزمون وجود دارد و از اثر مهارت ویژه حمایت می کند. همچنین نتایج آزمون t همبسته نشان داد که تفاوت معناداری بین عملکرد بازیکنان در نقاط پنالتی و دورترین نقطه در پیش آزمون و پس آزمون وجود دارد. براساس یافته های تحقیق بازیکنان در نقطه پنالتی دارای مهارت ویژه اند و خستگی جسمانی در این نقطه بر عملکرد بازیکنان تأثیر معناداری نداشته و از کیفیت عملکرد بازیکنان در آن نقطه نکاسته است.
مقایسه تأثیر یک دوره برنامه تمرینی منتخب در فضای سبز و سالن بر کاهش علائم نارسایی توجه/ فزون کنشی دختران هفت تا 11 سال(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تأثیر یک دوره برنامه تمرینی منتخب در فضای سبز و سالن بر کاهش علائم فزون کنشی با نارسایی توجه بود. بدین منظور، 120 دانش آموز دختر 11 7 سال مبتلا به فزون کنشی با نارسایی شهرستان اهواز به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. درادامه، پرسش نامه علائم مرضی کودکان که با توجه به ملاک های تشخیصی و آماری اختلالات روانی تدوین شده بود، توسط معلمان و والدین دانش آموز تکمیل شد و از بین آن ها تعداد 48 نفر که دارای بالاترین اختلال فزون کنشی بودند، با نظر روانپزشک انتخاب گردیدند و به روش تصادفی در چهار گروه 12 نفری همسان (گروه تمرین هوازی در فضای سبز؛ گروه تمرین هوازی در سالن؛ گروه حضور در فضای سبز؛ گروه کنترل) قرار گرفتند. گروه های تمرین هوازی در فضای سبز و سالن به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه با شدت 60 تا 85 درصد ضربان قلب ذخیره بیشینه به تمرین پرداختند (چهار هفته اول 25 دقیقه؛ چهار هفته دوم 35 دقیقه). برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون تحلیل کواوریانس با آزمون تعقیبی استفاده شد. نتایج نشان می دهد که گروه تمرین هوازی در فضای سبز نسبت به بقیه گروه ها تأثیر معناداری بر درمان و کاهش علائم فزون کنشی با نارسایی داشته است ( 0.05 > (P . بررسی نتایج حاکی از آن است که هشت هفته تمرین هوازی در فضای سبز می تواند به عنوان یک روش غیر دارویی ، تأثیر مثبتی بر کاهش علائم بیش جنبشی، اختلال دقت، بی قراری و تکانش گری کودکان مبتلا به فزون کنشی با نارسایی داشته باشد .
ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی مقیاس بلند اجرای روان در ورزشکاران(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، تعیین روایی عاملی و پایایی نسخه فارسی مقیاس بلند اجرای روان در ورزشکاران بود. بدین منظور، 545 ورزشکار انتخاب شدند و نسخه فارسی مقیاس بلند اجرای روان را تکمیل نمودند. ابتدا با استفاده از روش بازترجمه، روایی صوری و صحت ترجمه نسخه فارسی پرسش نامه تأیید شد. درادامه، برای تعیین روایی سازه عاملی پرسش نامه از تحلیل عاملی تأییدی مبتنی بر مدل یابی معادلات ساختاری استفاده گشت، جهت تعیین همسانی درونی از ضریب آلفای کرونباخ بهره گرفته شد و برای بررسی پایایی زمانی سؤالات، ضریب هم بستگی درون طبقه ای به روش آزمون مجدد مورداستفاده قرار گرفت. نتایج نشان دهنده برازش مطلوب مقیاس بلند اجرای روان می باشد. همچنین، یافته ها بیانگر آن است که شاخص برازندگی (047/0=رمزی، 96/0=سی.اف.آی، 96/0=تی.ا ل.آی)، همسانی درونی (75/0) و پایایی زمانی (86/0) از مقادیر قابل قبولی برخوردار هستند؛ لذا، نسخه فارسی مقیاس بلند اجرای روان از روایی و پایایی قابل قبولی در بین ورزشکاران برخوردار است و می توان از آن به عنوان ابزاری روا و پایا جهت ارزیابی اجرای روان استفاده نمود.
ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی سیاهه ذهن آگاهی ورزشی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
ذهن آگاهی، فرایندی شناختی است که طی آنها فرد ذهن آگاه، بدون قضاوت و همراه با پذیرش، تمرکز خود را روی تجربه احساسات و اتفاقاتی که در لحظه حال در خود یا اطرافش رخ می دهد، متمرکز می سازد. هدف از پژوهش حاضر، تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی سیاهه ذهن آگاهی ورزشی بود. بدین منظور 150 ورزشکار با سطوح مختلف مهارتی در هفت رشته ورزشی تیمی و انفرادی، به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و نسخه فارسی سیاهه ذهن آگاهی ورزشی را تکمیل کردند. روش اجرا بدین شکل بود که نخست با بهره مندی از روش بازترجمه، صحت ترجمه نسخه فارسی سیاهه ذهن آگاهی ورزشی تأیید شد. در ادامه برای تعیین روایی سازه نسخه فارسی سیاهه ذهن آگاهی ورزشی از تحلیل عاملی تأییدی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری، برای تعیین همسانی درونی ابزار از ضریب آلفای کرونباخ، برای پایایی زمانی (ثبات پاسخ) سؤالات از ضریب همبستگی درون طبقه ای در روش آزمون مجدد استفاده شد. نتایج نشان داد که تحلیل عاملی تأییدی مرتبه اول (042/0RMSEA=، 97/CFI= و 96/0TLI= ) و دوم (042/0RMSEA=، 97/0CFI= و 96/0TLI= )، ضرایب آلفای کرونباخ (79/0=ɑ) و همبستگی درون طبقه ای نسخه فارسی سیاهه ذهن آگاهی ورزشی (85/0)، از ساختار سه عاملی و 15 سؤالی سیاهه اصلی حمایت کرده و روایی و پایایی آن را تأیید می کنند.
تأثیریک دوره تمرینات هوازی بر میزان ﻋﺎﻣﻞ ﻧﻮروﺗﺮوﻓیک ﻣﺸﺘﻖ از ﻣﻐﺰ و میزان توجه و تمرکز زنان سالمند(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی زمستان ۱۳۹۶ شماره ۳۰
153 - 164
حوزههای تخصصی:
هدف از این پژوهش تأثیریک دوره تمرینات هوازی بر میزان ﻋﺎﻣﻞ ﻧﻮروﺗﺮوﻓیک ﻣﺸﺘﻖ از ﻣﻐﺰ ( BDNF ) و میزان توجه و تمرکز زنان سالمند بود. در این پژوهش نیمه تجربی، 19 زن سالمند با میانگین سن 2/4 ± 3/58 به طور تصادفی به دو گروه تجربی ( <em>10</em> = <em>n</em> ) و کنترل ( <em>9</em> = <em>n</em> ) تقسیم شدند. از همه آزمودنی ها 24 ساعت قبل از شروع تمرین و 24 ساعت پس از پایان دوره آزمون، به صورت ناشتا خون گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون توجه و تمرکز وینا ( COG ) جمع آوری شدند. مؤلفه های آزمون شامل تعداد انتخاب های صحیح، تعداد انصراف صحیح (شاخص سرعت پردازش در توجه)، میانگین زمان انتخاب صحیح (شاخص تمرکز) و میانگین زمان انصراف صحیح (توجه انتخابی) به آزمون ها بود. گروه تجربی به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه تمرین هوازی به مدت 45-30 دقیقه با شدت 55-40 درصد ضربان قلب بیشینه تمرینات هوازی داشتند. گروه تمرینی در قیاس با گروه مرجع (نورم)، رتبه درصدی 87 را در پس آزمون احراز کرد. این در حالی بود که گروه کنترل رتبه درصدی 34 را احراز کرد. نتایج پژوهش نشان داد شاخص های سرعت پردازش ( P=0.001 )، توجه انتخابی ( P=0.001 ) و شاخص تمرکز ( P=0.001 ) بهبود معنی داری یافت. ازآنجاکه ارتباط مستقیمی بین سطح BDNF و تمرینات هوازی وجود دارد و از طرفی تأثیر BDNF بر ویژگی های شناختی روشن است، بنابراین تمرین هوازی با شدت متوسط می تواند زمینه بهبود ویژگی های روانی حرکتی همچون توجه و تمرکز را مهیا کند.
بررسی اثر بازخورد خودکنترلی و اضطراب صفتی بر یادگیری مهارت حرکتی پرتاب دارت(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر بازخورد خودکنترلی و اضطراب صفتی بر یادگیری مهارت حرکتی پرتاب دارت در دانش آموزان پسر دبیرستانی بود. بدین منظور، 80 آزمودنی به روش دردسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از "پرسش نامه اضطراب صفتی حالتی اشپیل برگر" (1983) استفاده شد. آزمودنی ها براساس نتایج پرسش نامه به دو گروه اضطراب (کم یا زیاد) و براساس نوع بازخورد به دو گروه (خودکنترل یا جفت شده) تقسیم شدند. اطلاعات با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس موردبررسی قرار گرفت. یافته های مرحله یادگیری در عامل اضطراب و بازخورد متفاوت می باشد و آزمودنی های گروه بازخورد خودکنترلی با اضطراب صفتی کم نسبت به سایر گروه ها اجرای بهتری را از خود نشان داده اند. به نظر می رسد که هنگام ارائه بازخورد خودکنترلی، توجه به سطح اضطراب صفتی از اهمیت خاصی برخوردار است؛ بنابراین، اجرای پژوهش های بیشتر در این زمینه توصیه می شود.
ظهور فراپایداری و وسعت نواحی فراپایدار در شمشیربازان با سطوح متفاوت مهارت حرکتی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
فراپایداری ناحیه نسبتاً پایداری است که در آن اجزای سیستم در عین حال که شخصیت جداگانه و انعطاف پذیر خود را حفظ کرده اند، می توانند به منظور دستیابی به اهداف عملکردی حرکت به صورت ترکیبی نیز عمل کنند. شرکت کنندگان در سه گروه مهارتی (10=n)، مرحله هماهنگی، مرحله کنترل هماهنگی و مرحله کنترل بهینه قرار گرفتند و افراد هر گروه به صورت دوبه دو با یکدیگر به مبارزه پرداختند. نتایج تحلیل خوشه ای و روش چگالی تجربی حاکی از ظهور یک ناحیه فراپایداری در گروه کنترل هماهنگی (در فاصله 2.270372، 1.689276)، دو ناحیه فراپایداری در گروه کنترل بهینه (در فواصل 1.00113699، 0.9824658 و 2.333738، 1.843131) و عدم ظهور فراپایداری در گروه هماهنگی بود. همچنین با استفاده از آزمون دوجمله ای نشان داده شد که نسبت استفاده از حالت های عمل در نواحی فراپایدار در دو گروه کنترل هماهنگی و کنترل بهینه تفاوت معنا داری ندارد ( 4888/0P=)، ولی وسعت ناحیه فراپایدار در گروه کنترل هماهنگی به صورت معنا داری بیشتر بود. یافته های این تحقیق نشان می دهد که سیستم حرکتی شمشیربازان بسته به سطح مهارت آنها فراپایدار بوده و وسعت نواحی فراپایدار در هر سطح متفاوت است. مربیان ورزشی می توانند در طراحی یادگیری و سازماندهی تمرین برای ظهور عملکردی ترین پاسخ های حرکتی فرد را به نواحی فراپایدار هدایت کنند.
مقایسه الگوهای مشاهده ای در یادگیری تکالیف مختلف(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف از تحقیق حاضر مقایسه الگوهای مشاهده ای در یادگیری تکلیف حرکتی دریافت توپ والیبال و تکلیف شناختی- حرکتی تردستی با سه توپ بود. آزمودنی ها 80 نفر از دانشجویان دختر 25-19 ساله بودند. در هر تکلیف 40 آزمودنی شرکت داشت. شرکت کننده ها به چهار گروه مشاهده الگوی مبتدی، ماهر، ترکیبی و گروه فعالیت بدنی تقسیم شدند. همه گروه های مشاهده از طریق فیلم ویدئویی الگوی مخصوص به خود را تماشا کردند. در این تحقیق در هر دو تکلیف چند مرحله اکتساب و آزمون یادداری و انتقال انجام گرفت. برای تجزیه وتحلیل داده ها در مرحله اکتساب از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و در آزمون های یادداری و انتقال از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون های تعقیبی مناسب استفاده شد (05/0P<). در تکلیف حرکتی، در مرحله اکتساب مشاهده الگوی ماهر- مبتدی نسبت به دیگر گروه ها بهتر بود، اما این برتری معنادار نبود، ولی در آزمون یادداری و انتقال مشاهده الگوی ماهر- مبتدی، برتری معناداری داشت. در تکلیف شناختی- حرکتی، مشاهده الگوی مبتدی در مرحله اکتساب و آزمون یادداری و انتقال نسبت به گروه های دیگر بهتر بود، اما این برتری در آزمون انتقال معنادار نبود. براساس نتایج تحقیق حاضر پیشنهاد می شود که در یادگیری تکالیف مختلف، از شیوه های الگودهی متفاوتی استفاده شود.
تأثیر تمرین دوتایی بر یادگیری شنای کرال سینه(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
روش تمرینی دوتایی روشی است که در آن افراد در گروه های دو نفری برای یادگیری مهارت های حرکتی با هم مشارکت می کنند و به نظر می رسد این روش با افزایش کارایی و اثربخشی شرایط تمرین ویژگی های یک محیط بهینه آموزشی را داشته باشد. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرین دوتایی بر یادگیری شنای کرال سینه بود. به این منظور 20 کودک پسر 7 تا 9 ساله، دو گروه 10 نفره تمرین دوتایی و انفرادی را تشکیل دادند. نوآموزان گروه دوتایی پس از شنیدن دستورالعمل های آموزشی و مشاهده مدل ماهر، دو به دو می شدند و نیمی از آنها با ورود به آب به اجرای بدنی مهارت مورد نظر از شنای کرال سینه می پرداختند و فرد بیرون از آب در نقش مربی برای یار خود پس از مشاهده دقیق کوشش او بازخورد اجرای وی را می داد. پس از هر چند کوشش نوآموزان نقش خود را با هم عوض می کردند. این در حالی بود که کودکان گروه تمرین انفرادی پس از دستورالعمل های آموزشی و مشاهده مدل ماهر، همه وارد آب می شدند و همزمان به اجرای بدنی مهارت مورد نظر می پرداختند. در آزمون یادداری از اجرای 10 متر شنای هر کودک فیلم برداری شد و سپس فیلم ها توسط دو مربی فدراسیون با استفاده از چک لیست ارزیابی شنای کرال سینه ارزیابی شد. ضریب پایایی بین آزمونگری 90/0 به دست آمد. نتایج آزمون یادداری نشان دهنده اختلاف معنادار گروه تمرین دوتایی نسبت به گروه تمرین انفرادی بود (05/0>P). بر اساس نتایج می توان نتیجه گیری کرد که روش دوتایی، علاوه بر مقرون به صرفه بودن از لحاظ مصرف انرژی و فضای آموزشی، اثربخشی بیشتری نیز نسبت به روش های سنتی آموزش شنا دارد.
پیش بینی عملکرد مهارتی در استعدادیابی فوتبال(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف این پژوهش پیش بینی میزان تأثیر و سهم عوامل رشدی و مهارتی مرتبط با استعدادیابی پیش از شروع آموزش فوتبال بر عملکرد مهارتی نوجوانان 10 تا 12 ساله پسر پس از هشت جلسه آموزشی بود. جامعه آماری تمام مدارس فوتبال دارای مجوز شهر اصفهان بود که در نهایت 16 مدرسه با محقق همکاری کردند. نمونه شامل 171 نوجوان پسر (میانگین و انحراف استاندارد سن 79/0± 01/11سال، قد 8/7± 141سانتی متر و وزن 5/7± 03/34کیلوگرم) بود که از هر مدرسه فوتبال در هر رده سنی چهار آزمودنی به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. عملکرد مهارتی آزمودنی ها شامل دویدن با توپ، چرخیدن با توپ، دریبل کردن و سرعت دویدن از طریق آزمون های استعدادیابی فوتبال که اقتباسی از فدراسیون فوتبال انگلستان بود، پیش از شروع دوره آموزش فوتبال و پس از هشت جلسه آموزش اندازه گیری شد. اعتبار این آزمون ها 90 درصد و روایی آن 85 درصد بود. در این پژوهش از آمار توصیفی و رگرسیون چندمتغیره گام به گام استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها چهار مدل را برای پیش بینی عملکرد مهارتی نوجوانان 10 تا 12 سال پس از هشت جلسه آموزش براساس آزمون های ابتدای دوره آموزشی مشخص کرد. در نهایت مدل کامل 4/59 درصد از تغییرپذیری در نمره ملاک را تبیین کرد.