درخت حوزه‌های تخصصی

Over the last few years, the realm of foreign language learning has witnessed an abundance of research concerning the effectiveness of corrective feedback on the acquisition of grammatical features, with the study of other target language subsystems, such as pronunciation, being few and far between. In order to bridge this gap, the present study intended to investigate and compare the immediate and delayed effect of explicit (overt) and implicit (covert) corrective feedback (CF) on treating segmental word-level pronunciation errors committed by adult EFL learners of an institute in Tabriz named ALC. To this end, through a quasi-experimental study and random sampling, three groups were formed, an explicit, an implicit and a control group, each consisting of 20 low proficient EFL learners. Besides, considering the levels that learners were assigned to, based on the institute’s criteria, a Preliminary English Test (PET) was administered in order to determine the proficiency level of learners. Having administered the pretest before treatment, to measure the longer-term effect of explicit vs. implicit CF on segmental word-level pronunciation errors, the study included delayed posttests in addition to immediate posttests all of which included reading passages containing 40 problematic words. The collected data were analyzed by ANCOVA and the obtained findings revealed that both explicit and implicit corrective feedback are effective in reducing pronunciation errors showing significant differences between experimental and control groups. Additionally, the outcomes showed that immediate implicit and immediate explicit corrective feedback have similar effects on reduction of pronunciation errors. The same result comes up regarding the delayed effect of explicit feedback in comparison with delayed effect of implicit feedback. However, the delayed effect of explicit and implicit CF lowered comparing to their immediate effect due to time effect. Pedagogically, this study could enhance teachers’ effort, knowledge, and beliefs in teaching pronunciation and providing corrective feedback to pronunciation errors.   Keywords:corrective feedback; explicit CF; implicit CF; segmental word-level pronunciation errors   طی چند سال اخیر، در حوزه ی آموزش زبان انگلیسی شاهد تحقیقات کثیری در زمینه ی ﺗﺄثیر بازخورد اصلاحی بر یادگیری ساختار های دستور زبان انگلیسی بوده ایم.  با این وجود، در رابطه با ﺗﺄثیر آن در یادگیری تلفظ صحیح زبان انگلیسی تحقیقات بسیار اندکی انجام شده است. به منظور پر کردن این ﺧﻸ، مطالعه ی حاضر سعی داشته به بررسی و مقایسه ی ﺗﺄثیرات آنی و مدت دار بازخورد اصلاحی صریح و ضمنی در بهبود خطاهای تلفظی واحد های زنجیری در کلمات انگلیسی بپردازد.بدین منظور، طی یک تحقیق نیمه تجربی، شرکت کنندگان که از زبان آموزان انگلیسی به عنوان زبان خارجی انتخاب شده بودند به سه گروه صریح، ضمنی و کنترل تقسیم شدند. هر کدام از این گروه ها شامل 20 زبان آموز سطح پایین بوده که تواناییشان در تلفظ لغات مورد نظر از طریق پیش آزمون، پس آزمون فوری و پس آزمون تاخیری اندازه گیری شد.اطلاعات به دست آمده از طریق آزمون تحلیل کوواریانس ANCOVA تحلیل و بررسی شد. تفاوت معنادار بین گروههای آزمایشی و کنترل در یافته های به دست آمده نشان می دهد که هر دو بازخورد صریح و ضمنی تاثیر بسزایی در کاهش خطاهای تلفظی زبان آموزان در پس آزمون فوری داشته است. همچنین تاثیر مشابهی در پس آزمون تاخیری دو گروه صریح و ضمنی مشاهده شد. با این وجود، مقایسه ی بین پس آزمون های فوری و تاخیری نشان داد که تاثیر بازخورد در هر دو گروه آزمایشی با گذشت زمان کاهش یافته است. کلیدواژه ها: بازخورد اصلاحی، بازخورد اصلاحی صریح، بازخورد اصلاحی ضمنی، خطاهای تلفظ زنجیره ای

Nagy (1988) states that vocabulary is a prerequisite factor in comprehension. Drawing upon a reductionist approach and having in mind the prospects for material development, this study aimed at creating an English for Academic Purposes Word List (EAPWL). The corpus of this study was compiled from a corpus containing 6479 pages of texts, 2,081,678 million tokens (running words) and 63825 types (individual words), and 2615 word families from online resources. The created EAPWL included 636 word families, which accounted for 12%of the tokens in the EAPWL under study. The high word frequency and the wide text coverage of this word list confirm that this word list plays an important role in English for Academic Purpose texts and hence can be a justified resource for material development in the field. From these findings, it can be concluded that the EAPWL created in this study can serve as a guide for material developers and syllabus designers especially in designing course-books, in addition learning these words by learners can help them in better understanding of their texts, and development in their writing and reading comprehension.

The main objective of the present study was to investigate the differences between Iranian EFL monolinguals and bilinguals in terms of vocabulary language learning strategies. In fact, it was an attempt to investigate whether bilingual/ monolingual learners differ significantly in using vocabulary learning strategies. To this end, 70 EFL, 45 monolingual (Persian) and 25 bilingual (Arabic-Persian) pre-university students were selected to answer Schmitt’s Vocabulary Learning Strategies Questionnaire (VLSQ). The participants were homogeneous in terms of age, sex, nationality and level of instruction. Following the administration of a general English proficiency test and one VLSQ, interviews were conducted. Then, descriptive statistics and independent t-test were used to analyze the data. The findings obtained through comparison revealed significant dissimilarities between bilinguals and monolinguals’ usage of determination, memory, cognitive and metacognitive strategies. There was no significant variation, however, in their use of social strategies. Further, interviews exhibited some aspects that were not mentioned in the VLSQ.

مطالعه حاضر به بررسی تاثیر بالابردن میزان آگاهی از طریق آموزش راهکارهای فراشناختی (طرح ریزی کردن و خود مدیریت کردن) بر روی مهارت خواندن فراگیران ایرانی انگلیسی برای اهداف خاص پرداخت. شرکت کنندگان این تحقیق که دانشجویان مهندسی عمران دانشگاه آزاد اسلامی بویین زهرا بودند به دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل تقسیم شدند. هر یک از گروه ها شامل 21 دانشجو بود. در مرحله اول یک آزمون مهارت خواندن به عنوان پیش آزمون به هر سه گروه داده شد. در مرحله دوم دانشجویان در دو گروه آزمایشی در پنج جلسه از آموزش طرح ریزی کردن و خود مدیریت کردن براساس روش CALLAبهره مند شدند در صورتیکه دانشجویان در گروه کنترل آموزشی ندیدند. در مرحله سوم پس از کامل شدن دوره آموزش یک آزمون مهارت خواندن به عنوان پس آزمون به آنها داده شد. براساس تحلیل داده ها دانشجویان در دو گروه آموزشی عملکرد بهتری نسبت به دانشجویان در گروه کنترل از خود نشان دادند. بنابراین نتیجه گیری می شود که آموزش راهکارهای فراشناختی (طرح ریزی کردن و خود مدیریت کردن) تاثیر و نقش بسزایی در مهارت خواندن دانشجویان داشت.

این مطالعه به بررسی تاثیر استفاده از دو نوع مواد اموزشی واقعی با موضوع اشنا ولی متفاوت از لحاظ ساختار بلاغی بر کیفیت شنیداری زبان آموزان سطح بالای ایرانی می پردازد. این مواد از لحاظ استدلال و منطق بیانی متفاوت هستند. براساس عملکرد زبان آموزان بر امتحان تعیین سطح فاولر و کو (1976) تعداد 60 نفر انتخاب شدند. پس از آن یک تست محقق – ساخت که دو نوع ساختار بلاغی توضیحی و مباحثه ای برای دو گروه اجرا شد. نتیجه نشان داد که شناخت موضوع به تنهایی تاثیر مهمی بر عملکرد زبان آموزان نداشته است هرچند عملکرد انها بر تست های توضیحی نسبت به مباحثه ای بهتر بود. به نظر می رسد که دانش کلی و مبهم به تنهایی کافی نیست و عملکرد ضعیف انها بیشتر مربوط به سختی ساختارهای بلاغی از لحاظ شناختی و زبانی بود. برداشت اصلی از ین موضوع می تواند این باشد که زبان آموزان سطح بالای ایرانی نیاز به شناختن این نوع ساختارها هم از لحاظ موضوعی و هم از لحاظ ساختار زبانی، اجتماعی و فرهنگی دارند. بعلاوه موضوع تعیین سطح زبانی مثلا به عنوان سطح بالا می بایست برای تک تک مهارت های زبانی در مقایسه با سطح کلی به گونه ای دیگر تعریف شود.

اهمیت برنامه های پیشرفت حرفه ای در بالا بردن کارآمدی معلم در دو دهه اخیر توجه محققین را در حیطه تربیت معلم به خود جلب کرده است. با این وجود، به نقش و تاثیر برنامه های آموزشی دانشگاه ها و کلاس های ارائه شده توسط آنها در بالا بردن کارآمدی معلمان، به ویژه در زمینه تربیت معلم برای آموزش زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجه توجه کافی صورت نگرفته است. بنا بر این، تحقیق حاضر به بررسی تاثیر کلاس های ارشد آموزش زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجه بر روی کارآمدی دانشجویان این رشته در ایران پرداخت. به علاوه، جهت کنترل تاثیر تجربه تدریس، کارآمدی دانشجویان با تجربه در تدریس و دانشجویان نو آموز و کم تجربه نیز بررسی گردید. بدین منظور، ۲۷۷ دانشجو از هفت دانشگاه اصلی تهران در این تحقیق شرکت کردند. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که کلاس های ارشد آموزش زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجه تاثیر معناداری بر کارآمدی معلمان نداشته است. با این وجود، نتایج نشان دادند که میان کارآمدی کّلی و زیر شاخه های کارآمدی معلمان با تجربه در تدریس و معلمان کم تجربه یا نو آموز تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین، نتایج مصاحبه ها نشان داد که بر خلاف معلمان کم تجربه تر که علاقه بیشتری به درس تدریس عملی داشتند، معلمان با تجربه در تدریس علاقه مند به هر دو کلاس های تئوری و عملی بودند. علیرغم این تفاوت، شباهت هایی به ویژه در زمینه کارآمدی برای اداره کردن کلاس ها و مهارتهای آموزشی یافت شد.

در این مقاله، هدف ما مطالعه جایگاه تدریس و یادگیری مکالمه به زبان فرانسه در دانشگاه های ایران است. برای بررسی این امر که در تدریس زبان فرانسه به وضوح تعریف نشده است، در نظر داریم مکالمات شفاهی دانشجویان ورودی سالهای 1394-1391 مقطع لیسانس در رشته زبان و ادبیات فرانسه را در دانشگاه تبریز مورد مطالعه قرار دهیم. در واقع، مشکل گفتمان و مکالمه شفاهی به زبان فرانسه تعداد نسبتا زیادی از زبان آموزان را تحت تأثیر می گذارد. در نتیجه سعی خواهیم داشت با بررسی تحلیلی و کامل این مشکلات به دلایل آنها پی ببریم و پیشنهاداتی کلیدی ارائه دهیم که به کسب مهارت های درک و بیان شفاهی منتهی می شود. قصد ما به کارگیری آموزش شفاهی در تدریس زبان فرانسه است که بر اساس رویکردی ارتباطی پایه ریزی شده است. هدف از این رویکرد رشد مهارت ارتباطی و مکالمه شفاهی زبان آموزان فرانسه می باشد. در نهایت، امید است که این روش در بطن نظام تربیتی و آموزشی تدریس زبان فرانسه در ایران واقع شود.