ایمان چقاجردی

از دیرباز محیط های متعددی سیاسی، اقتصادی، تکنولوژیکی و رقابتی بر روند گردشگری در کشورها تأثیرگذار بوده است. چرا که معمولاً گردشگران مقاصدی را به منظور گذران اوقات فراغت خود انتخاب می نمایند که علاوه بر وجود جاذبه های تاریخی و فرهنگی ا از نظر امکانات و خدمات از مناظق رقیب بالاتر بوده، همگام با فناوری و تکنولوژی روز باشد، از نظر اقتصادی نسبت به مناطق مشابه مقرون به صرفه تر و از نظر سیاسی و حقوقی تقریبا مشابه با کشور مبدا باشد. هدف از پژوهش حاضر، تحلیل اثرات محیط های تاثیرگذار بر رضایت مندی گردشگران شهر اصفهان می باشد. پژوهش حاضر از نظر ماهیت توصیفی- تحلیلی و از نظر هدف، از نوع پژوهش های کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده ها، کتابخانه ای و میدانی است. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (شامل فراوانی، انحراف معیار و میانگین )، آمار استنباطی (آزمون T تک نمونه ای، آزمون خی دو، آزمون رتبه ای دبلیو کندال و ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شده است. نتایج توصیفی و استنباطی پژوهش نشان می دهد که میزان رضایت گردشگران خارجی از محیط های تکنولوژیک، رقابتی، اقتصادی و سیاسی- حقوقی در سطح پایینی قرار دارد. بر اساس نتایج آزمون رتبه ای دبلیو کندال در سطح 99 درصد اطمینان مشخص گردید که سطح کیفی و رضایت گزدشگران خارجی از محیط تکنولوژیک با آماره کندال 2.78 در بالاترین سطح و سطح کیفی و رضایتمندی محیط رقابتی با آماره کندال 1.98 در پایین ترین سطح قرار داشته است...

امروزه آگاهی از وضعیت احساس امنیت ساکنان یک اجتماع نقش مؤثری در شناخت چالش ها و راهکارهای توسعه یک جامعه داشته و پیش نیاز هرگونه توسعه اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی محسوب می گردد. هدف از پژوهش حاضر برآورد و سطح بندی شهرستان های 13 گانه استان هرمزگان از نظر احساس امنیت شهروندی است که با استفاده از 13 متغیر امکان پذیر گردیده است. روش تحقیق در این بررسی از نوع توصیفی- تحلیلی است. داده های این پژوهش از طریق مطالعه اسنادی (سالنامه آماری؛ بخش قضایی- ناحیه انتظامی استان هرمزگان) جمع آوری گردیده است. در این پژوهش به منظور وزن دهی شاخص ها از تکنیک دلفی و به منظور تحلیل داده ها از تکنیک پرومتی استفاده گردیده است. یافته های حاصل از تحقیق گویای آن است که استان هرمزگان با مقدار جریان خالص 0.59484 به دست آمده از تکنیک پرومتی از نظر احساس امنیت دارای وضعیت نسبتاً مطلوبی می باشد. همچنین بر اساس نتایج مشخص گردید شهرستان بندرعباس با مقدار جریان خالص 0.81645 در بهترین سطح و شهرستان ابوموسی با مقدار 0.15258 در بدترین سطح از احساس امنیت شهروندی قرار داشته اند.

سرمایه اجتماعی امروزه یکی از عوامل مؤثر بر بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری و مورد تأکید برنامه ریزان محسوب می گردد. چرا که تجربه ثابت کرده است که سودمندی از سرمایه اجتماعی و مؤلفه های آن در برنامه ریزی و اجرای پروژه های شهری امری انکارناپذیر است. با توجه به اهمیت این موضوع، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرگذاری سرمایه اجتماعی بر بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری محله فهادان شهر یزد می باشد. روش تحقیق در این بررسی از نوع توصیفی- تحلیلی بوده که آمار و اطلاعات آن از طریق روش های پیمایشی به دست آمده است. جامعه آماری این پژوهش را شهروندان محله فهادان شهر یزد تشکیل می دهند که با استفاده از فرمول کوکران، نمونه ای به حجم 365 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب گردیده است. برای تحلیل داده ها از آمار استنباطی و مدلسازی معادلات ساختاری (SEM) استفاده گردیده است. نتایج استنباطی پژوهش نشان می دهد که مطلوبیت شاخص های سرمایه اجتماعی در بین جامعه شهروندان، باعث بهبود روند نوسازی و بهسازی بافت قدیم محله فهادان شهر یزد شده است. نتایج معادلات ساختاری نیز معناداری تأثیر سرمایه اجتماعی بر بهسازی و نوسازی بافت قدیم محله فهادان را اثبات می نماید.

گردشگری ورزشی نیز بخشی از گردشگری به شمار می آید که از تلفیق ورزش و گردشگری به وجود آمده است و با سرعت بالایی در حال رشد و تبدیل شدن به صنعتی بزرگ و مستقل است. یکی از مسایل و مشکلات گردشگری در ایران از جمله استان اصفهان، عدم توازن در سازمان فضایی و عدم سلسله مراتب مبتنی بر رابطه تعاملی میان نواحی گردشگری است. سطح بندی زیرساخت های گردشگری در نواحی مختلف یک استان و توزیع متعادل زیرساخت ها و تعدیل نابرابری در نواحی مختلف، یکی از اقدامات اساسی توسعه گرشگری است.هدف از این پژوهش سطح بندی شهرستان های استان اصفهان از لحاظ زیر ساخت های گردشگری ورزشی می باشد و از مدل HDIبرای تحلیل آن استفاده شده است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی می باشد جهت جمع آوری اطلاعات از آمارنامه استان اصفهان استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که تمامی 24 شهرستان استان اصفهان دارای سطح توسعه یافتگی محروم می باشند.

گردشگری شهری یکی از عوامل مهم توسعه اقتصادی و فرهنگی شهرها به شمار می رود. هدف از این پژوهش، بررسی گردشگری شهری محله های جلفا و بیدآباد شهر اصفهان،با استفاده از مدل ترکیبیSWOT-ANP ، است. این تحقیق ازنظر هدف کاربردی و ازنظر ماهیت توصیفی تحلیلی است. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه استفاده شده است. برابر نتایج این پژوهش، سبک معماری شگفت انگیز، مهم ترین نقطه قوت و فقدان آگاهی عمومی از گردشگری و منافع و مزایای آن، مهم ترین نقطه ضعف و رونق اشتغال در بخش های گوناگون، مهم ترین فرصت و تخریب آثار باستانی در اثر ورود بیش از حد وسایل نقلیه، مهم ترین تهدید درزمینه گردشگری محلات شهر اصفهان است. درنهایت، نتایج اولویت سنجی راهبردها ب ا اس تفاده از م دل ANP نش ان م ی ده د راهبردهای تهاجمی، تنوع، بازنگری و تدافعی به ترتیب در اولویت های اول تا چهارم قرار دارند.

امروزه گردشگری به عنوان پویاترین فعالیت های اقتصادی عصر حاضر، از لحاظ تحرک و ایجاد زمینه های اشتغال و توسعه همه جانبه در جهان به خودنمایی پرداخته است و با ایجاد فرصتی راهبردی سبب تنوع اقتصاد جوامع محلی، ایجاد فرصت های شغلی در نقاط جهان شده است. باعث ثبات و استقرار جمعیت در جوامع و جلوگیری از مهاجرت های بی رویه، حفظ تعادل اکولوژیکی منابع طبیعی و حفظ ویژگی های فرهنگی شهرها می شود. بر این اساس می توان گفت که یکی از بهترین راههای نجات شهرها از مشکلات اجتماعی و اقتصادی، توسعه گردشگری شهری است. هدف از این پژوهش بررسی گردشگری شهری بافت میانی منطقه 14 اصفهان با استفاده از مدل SWOT-QSPM می باشد. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی می باشد و جهت جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که استراتژی های ایجاد شرایط و اتخاذ مواضع اصولی جهت جلب و جذب سرمایه های خارجی خصوصاً در جهت رونق و احیای مجدد آثار و ابنیه تاریخی، بهره گیری از تبلیغات در سطحی گسترده، استفاده از نیروهای بومی محله و تشویق سرمایه گذاران بخش خصوصی برای همراهی دولت در ساماندهی صنعت گردشگری اصفهان به ترتیب در رتبه های اول تا چهارم قرار دارند .

مقدمه و هدف پژوهش: گردشگری فرهنگی یکی از مهم ترین وسایل مبادلات. فرهنگی ملت ها و در زمره مهمترین ابزارهای گفتگوی بین فرهنگی است. هدف از این پژوهش تحلیل راهبردهای توسعه گردشگری فرهنگی شهر اصفهان با استفاده از مدل ترکیبی SWOT-QSPM می باشد. روش پژوهش: روش پژوهش انجام شده توصیفی- تحلیلی می باشد جهت جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه استفاده شده است یافته ها: با توجه به نتایج به دست آمده از جدول شماره 2 استراتژی های so دارای بیشترین وزن می باشد و همچنین از بین 4 استراتژی انتخاب شده، موقعیت جغرافیایی مناسب شهر در برگزاری مسابقات فرهنگی کشوری و بین المللی با نمره ی جذابیت 6915/5، ایجاد شرایط و اتخاذ مواضع اصولی جهت جلب و جذب سرمایه های خارجی با نمره ی جذابیت 61/5، ممنوع کردن بازدید بیش از حد اماکن فرهنگی با نمره ی جذابیت 493/5 و تشویق سرمایه گذاران بخش خصوصی برای همراهی دولت در ساماندهی صنعت گردشگری فرهنگی شهر اصفهان با نمره ی جذابیت 352/5 به ترتیب در رتبه های اول تا چهارم قرار دارند نتیجه گیری: با توجه به یافته های بدست آمده از جداول شماره 2 و5 شهر اصفهان دارای توانمندی برای توسعه گردشگری فرهنگی می باشد.

صنعت گردشگری در قرن حاضر، به عنوان یکی از پر رونق ترین صنایع، و نیرو محرکه توسعه اقتصاد جهانی، شناخته می شود. این صنعت نو ظهور، توانسته با تاثیرگذاری خود روی دیگر صنایع، نظر بسیاری از دست اندر کاران صنایع را به خود جلب کند. ورزش نیز به عنوان یکی از صنایع بزرگ و با اهمیت در دنیای کنونی، مطرح می باشد. که از تلفیق آنها یکی از شگفت انگیزترین صنایع خدماتی مدرن به نام صنعت "گردشگری ورزشی" به وجود آمده است. این شاخه از گردشگری، درچند دهه اخیر، رشد فراوانی داشته است. و بسیاری از کشورها، دراین زمینه، اقدام به پژوهش، برنامه ریزی، سرمایه گذاری و بازاریابی کرده و از این محل، توانسته اند گردشگری را در کشور خود توسعه داده وازفواید زیاد آن در زمینه های اقتصادی بهره مند گردند. اصفهان نیز، با دارا بودن منابع و جاذبه های متعدد طبیعی و انسانی، یکی از شهر های اثرگذار در زمینه توسعه گردشگری ورزشی می باشد. اما متأسفانه، فقدان شناخت کافی، عدم مدیریت و نبود استراتژی های مدون و مشخص باعث غفلت از این حوزه و از دست رفتن فرصت های منحصربه فرد موجود در این شهر، شده است.هدف این پژوهش، بررسی نقش زورخانه ها در توسعه گردشگری ورزشی،در شهر اصفهان می باشد. واز مدل SWOT برای تحلیل آن استفاده شده است. روش پژوهش براساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت توصیفی – موردی است. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه وآمارهای توصیفی(میانگین وانحراف معیار) استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داده عامل نبود افراد متخصص در حوزه گردشگری ورزشی، کمبود امکانات رفاهی وحمل ونقل مناسب برای گردشگران ورزشی، تبلیغات بسیار کم در این زمینه، قدیمی بودن ساختمان زورخانه ها و آشنایی نداشتن مردم با زورخانه ها، در ضعف توسعه گردشگری ورزشی زورخانه های شهر اصفهان، نقش دارند.

گردشگری ورزشی بخشی از گردشگری به شمار می آید که از تلفیق ورزش و گردشگری به وجود آمده است و با سرعت بالایی در حال رشد و تبدیل شدن به صنعتی بزرگ و مستقل است. یکی از مسایل و مشکلات گردشگری در ایران از جمله شهر اصفهان، عدم توازن در سازمان فضایی و عدم سلسله مراتب مبتنی بر رابطه تعاملی میان نواحی گردشگری است. سطح بندی زیرساخت های گردشگری در نواحی مختلف یک شهر و توزیع متعادل زیرساخت ها و تعدیل نابرابری در نواحی مختلف، یکی از اقدامات اساسی توسعه گرشگری است. هدف از این پژوهش سطح بندی مناطق 15 گانه شهر اصفهان از لحاظ زیر ساخت های گردشگری ورزشی می باشد و از مدل TOPSISبرای تحلیل آن استفاده شده است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی می باشد. جهت جمع آوری اطلاعات از سایت تربیت بدنی شهر اصفهان استفاده شده است. یافته های این پژوهش نشان داد که مناطق چهارده، سیزده و پانزده، در سه سطح اول و مناطق نه، چهار و شش در سه سطح آخر از لحاظ زیرساخت های گردشگری ورزشی قرار دارند. براساس نتایج بدست آمده از یافته های پژوهش می توان دریافت که شهر اصفهان از لحاظ زیر ساخت های ورزشی در سطح محروم می باشند.

صنعت گردشگری در قرن حاضر به عنوان یکی از پر رونق ترین صنایع و نیرو محرکه توسعه اقتصاد جهانی شناخته می شود. این صنعت نو ظهور توانسته با تاثیرگذاری خود روی دیگر صنایع نظر بسیاری از دست اندر کاران صنایع را به خود جلب کندتوسعه گردشگری در مناطق روستایی یکی از راههای نجات روستاها از فقر قلمداد می شود..اولین گام در توسعه گردشگری روستایی ،شناسایی موانع و چالشهای آن است. هدف از این پژوهش شناسایی عوامل تاثیر گذار برتوسعه گردشگری روستای یاسه چای  می باشد و از مدل swot برای تحلیل آن استفاده شده است.روش این پژوهش بر اساس هدف کاربردی می باشد و بر اساس ماهیت توصیفی موردی است.جهت جمع آوری اطلاعات از مصاحبه و پرسشنامه استفاده شده است. نتایج حاصله از این پژوهش نشان داد عدم وجود تبلیغات، نبودن امکانات مناسب دسترسی، عدم وجود مراکز خدمات بهداشتی و عدم اختصاص بودجه برای توسعه گردشگری مهمترین عواملی می باشند که در ضعف  گردشگری روستایی یاسه چایی نقش دارند. در پایان نیز سعی شده است راهکارهایی به منظور استفاده بهینه از قابلیت ها و امکانات موجود در صنعت گردشگری روستایی یاسه چای ارائه گردد.

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش گردشگری فرهنگی در سلامت روان و کارآفرینی زنان بود. جامعه پژوهش تمام متون گردشگری می باشد. نمونه پژوهش متون مرتبط با گردشگری فرهنگی، سلامت روان و کارآفرینی زنان بود. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی است. جهت گردآوری داده ها، متون و منابع مرتبط با موضوع، از روش کتابخانه ای استفاده شد وسپس به تحلیل محتوای داده ها پرداخته شد.نتایج نشان که گردشگری فرهنگی از جمله فعالیت هایی است که قابلیت بالایی برای ایجاد سلامت روان، کارآفرینی و اشتغال برای زنان دارد. از نظر روان شناسی گردشگری و استفاد از اوقات فراغت باعث سلامت روان و تضمین سلامت انسان ها و ایجاد نشاط می شود. گردشگری فرهنگی ابزار موثر و قابل اعتمادی را برای توسعه اقتصاد فراهم می کند. در ارتباط با گردشگری فرهنگی ترکیبی از ارزش های فرهنگی، عوامل اقتصادی وکارآفرینی وجود دارد که باعث می شود این نوع از گردشگری ارزش بیشتری پیدا کند. افزایش خدمات و محصولات در قالب محرک های کارآفرینی، زنان توانمند را ترغیب نموده تا در راستای پاسخ به نیاز گردشگران برآیند. این فرآیند در صورت راهبری مناسب، منجر به توسعه ی فرهنگی ، کارآفرینی و اقتصادی خواهد شد.