جمعیت

پژوهش حاضر با توجه به سهم قابل توجه مهاجرت در بین شهرهای بزرگ و جایگاه کانونی این شهرها در سیاستگذاری های مهاجرتی می کوشد الگوی فضایی این مهاجرت ها را تحلیل و نقش موقعیت جغرافیایی و موقعیت جمعیتی شهرها را در تعیین الگوی این جریان ها با استفاده از روش های آمار فضایی در فاصله زمانی 1395-1390 تبیین کند. براساس روش گتیس-اُرد و شاخص نسبت اثربخشی مهاجرت، سه خوشه مهاجرتی شناسایی شد که دو خوشه شامل شهرهای بزرگ مهاجرفرست و یک خوشه شامل شهرهای بزرگ مهاجرپذیر است. خوشه مهاجرفرست در دو استان خوزستان و آذربایجان غربی توزیع شده اند و خوشه مهاجرپذیر با محوریت شهرهای واقع در منطقه کلانشهری تهران شکل گرفته است. روش تحلیل خوشه ای سلسله مراتبی و ترکیب دو شاخص نسبت اثربخشی مهاجرت و حوزه نفوذ شهر نشان داد که کلانشهر تهران و کرج، به ترتیب، دارای بالاترین رتبه هستند و نسبت بالای اثربخشی مهاجرت در شهرهای پیرامونی این دو شهر صرفاً ناشی از توان مهاجرت پذیری شهرهای پیرامونی نیست، بلکه ناشی از استقرار آن ها در مجاورت دو شهر تهران و کرج است. تحلیل همبستگی پیرسون نشان داد که جریان مهاجرت های بین شهری دارای همبستگی معناداری با فاصله بین شهرها نیست. براساس مدل رگرسیون جغرافیایی، دو متغیر جمعیت شهر و حوزه نفوذ شهر 87 تا 93 درصد تغییرات در تعداد مهاجران واردشده و 52 تا 99 درصد تغییرات در نسبت اثربخشی مهاجرت شهرهای بزرگ را تبیین می کنند.

هدف از این پژوهش مطالعه پارامترهای تأثیرگذار بر محیط عمومی ورزش قهرمانی است. روش تحقیق توصیفی – پیمایشی و از نظر هدف، بنیادی نظری است. متغیر وابسته این پژوهش ورزش قهرمانی با شاخص جایگاه کشورها در المپیک 2012 لندن و 2016 ریو است و متغیرهای مستقل پژوهش شامل میزان جمعیت کشورها، میزان وسعت سرزمینی کشورها، میزان تولید ناخالص داخلی کشورها، میزان سطح رفاه کشورها و شاخص توسعه علمی است. شیوه جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و ابزار اندازه گیری تحقیق، فرم های جمع آوری داده ها بوده است، که از سایت های معتبر اطلاعات سنجی استخراج شد. جامعه آماری پژوهش شامل اطلاعات کشورهایی که در المپیک 2012 و 2016 دارای جایگاه بوده اند، است. برای تجزیه وتحلیل یافته ها از آزمون های کولموگروف اسمیرنوف، آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی استفاده شد. نتایج تأثیر سه عامل میزان جمعیت، وسعت سرزمینی و تولید ناخالص داخلی را بر توسعه ورزش قهرمانی تأیید و تأثیر دو عامل سطح رفاه و علمی را تأیید نکرده است. همچنین نتایج نشان داد تأثیر این عوامل در قاره های مختلف متفاوت است. در نهایت می توان گفت این پنج عامل به تنهایی قادر به پیش بینی توسعه ورزش قهرمانی نیستند و در تعامل با یکدیگر و سایر عوامل مستقیم می توانند اثرگذار باشند.

هدف: ورزش نخبه می تواند در رشد اقتصادی و رفاه اجتماعی جوامع نقش موثر داشته باشد. از طرفی رفاه به عنوان یکی از برنامه های توسعه شرایط لازم موفقیت ورزشکاران نخبه را فراهم می نماید. لذا هدف پژوهش، بررسی اثر متقابل رفاه اجتماعی و توسعه ورزش نخبه بود.روش شناسی: از رویکرد معادلات همزمان با روش حداقل مربعات دو مرحله ای (2SLS) برای داده های پانل بین سال های 1383 تا 1396 برای همه استان های ایران استفاده گردید. داده ها از مرکزآمار، وزارت اقتصاد و دارایی، وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک ایران گردآوری شدند. مدل تحقیق از دو متغیر درون زا (توسعه ورزش نخبه و رفاه اجتماعی) و چهار متغیر برون زا برای رفاه (فلاکت، آموزش و بهداشت و شهرنشینی) و چهار متغیر برون زا برای توسعه ورزش نخبه (بودجه عمرانی و جاری ورزش، مربیان و رشد جمعیت) تشکیل گردید. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار ایویوز نسخه 10 انجام گرفت.یافته ها: بین رفاه اجتماعی و توسعه ورزش نخبه اثر متقابل، مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین اثر شاخص فلاکت و نرخ شهروندی بر رفاه اجتماعی منفی و معنادار است و اثر بودجه عمرانی ورزش، مربیان و رشد جمعیت بر توسعه ورزش نخبه مثبت و معنادار است.نتیجه گیری: سیاستگذاران با ارتقای سطح رفاه جامعه و حل مشکلات اقتصادی و ورزشی شرایط لازم برای موفقیت بین المللی و توسعه ورزش نخبه در کشور را فراهم نمایند، به شکلی که این موفقیت ها به واسطه کارکردهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، منجر به رفاه اجتماعی بیشتر شود.