فضای ترغیبی

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه منابع قدرت مربیان با فضای ترغیبی، تعهد و موفقیت ورزشی بوکسورهای نوجوان ایرانی بود. روش تحقیق، توصیفی- پیمایشی و جامعه آماری کلیه بوکسورهای حاضر در مسابقات قهرمانی بوکس نوجوانان ایران سال 1394 بود (296 بوکسور). جامعه به روش تمام شمار به عنوان نمونه درنظر گرفته شد. ابزار، پرسشنامه های استاندارد منابع قدرت سوسمان و دیپ (1989)، درک موفقیت ورزشی رابرتز و ترشر (1998)، تعهد ورزشی اسکانلان و همکاران (1993)، و جو انگیزشی سایفریز و همکاران (1992) بود. روایی را 10 نفر از متخصصان تأیید کردند و پایایی با آلفای کرونباخ به ترتیب 0/72 ، 0/92، 0/93 و 0/86 تأیید شد. برای تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد) و استنباطی (k-s، فریدمن، همبستگی اسپیرمن و رگرسیون چندگانه) استفاده شد. نتایج نشان داد قدرت تخصص در بین منابع قدرت دارای بالاترین میانگین رتبه ای (3/62) است. همچنین بین منابع قدرت اجبار و تخصص با موفقیت و تعهد ورزشی رابطه منفی معنا داری وجود داشت (05/0≥ P) و بین ابعاد فضای ترغیبی با موفقیت و تعهد رابطه معنا داری مشاهده شد (05/0 ≥P). توصیه می شود مربیان از قدرت تخصص بیشتر از سایر منابع قدرت برای افزایش موفقیت و تعهد بوکسورهای نوجوان در فضای ترغیبی مناسب استفاده کنند.