معماری سازمانی

هدف از تحقیق حاضر، بررسی جایگاه مؤلفه ها و عوامل اثرگذار در مدل هم سویی پروژه های پتروپالایشگاهی مرتبط با استراتژی های صنعتی کشور در وزارت نفت می باشد. تحقیق حاضر را می توان از نظر هدف و ماهیت تحقیق، در رده تحقیقات کاربردی به حساب آورد. روش اجرای پژوهش حاضر، توصیفی پیمایشی و طرح پژوهش همبستگی از نوع معادلات ساختاری است. جامعه آماری تحقیق در بخش کمّی شامل کلیه کارکنان وزارت نفت و پتروپالایشگاه های شهر تهران می باشد. در بخش کمّی پژوهش از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شده است. جهت تخمین تعداد نمونه کافی در این پژوهش از فرمول تخمین نمونه کوکران استفاده شد. تعداد جامعه آماری در حوزه معادلات ساختاری تحقیق شامل 600 نفر از کارکنان وزارت نفت و پتروپالایشگاه های شهر تهران با تعداد نمونه لازم و در حوزه تصمیم گیری چند معیاره نیز تیم خبرگان تحقیق می باشند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS و Smart-PLS انجام شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که بر مبنای هم سویی پروژه های پتروپالایشگاهی با استراتژی های صنعتی کشور در وزارت نفت توانمندسازهای همراستایی شامل بلوغ ارتباطات و عوامل مدیریتی و اعمال اختیار، برنامه ریزی استراتژیک تکنولوژی و معماری سازمانی همسو با تکنولوژی، عوامل مشارکت، منابع انسانی (نوآوری، کارآفرینی، تخصص، دانش) و عوامل شایستگی های متمایز که منجر به تحقق نتایج بهینه سازی و کاهش هزینه های سرمایه ای و جاری و هم افزایی در هر دو سوی پتروپالایش و صنعت از اهمیت ویژه ای برخوردارند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی معماری سازمانی وضعیت موجود اداره کل ورزش و جوانان استان مازندران و ارائه الگو در وضع مطلوب انجام گرفت. این پژوهش از نوع توصیفی، پیمایشی و مبتنی بر تحلیل کیفی و کمی با استفاده از روش اسنادی و روش دلفی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان مازندران و نمونه آماری با استفاده از جدول مورگان برابر با 140 نفر در نظر گرفته شد. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد و ضریب پایایی به روش آلفای کرونباخ برابر با 88/0 به دست آمد. به منظور تحلیل داده ها، شیوه های تحلیل اسناد و روش دلفی، با رویکرد تطبیقی و قیاسی با استفاده از نرم افزار spss انجام گرفته است. نتایج نشان می دهد که وضعیت جاری در بیشتر ویژگی های کیفی (همراستایی، همگرایی، یکپارچگی، قابلیت نگهداری و توسعه، کارایی و امنیت) دارای مقدار متوسطی است و باید بهبود پیدا کند. ازاین رو مدل جدیدی مبتنی بر سرویس گرایی جهت ترسیم وضعیت آتی طراحی و با استفاده از روش دلفی ارزیابی شد. به طور کلی با توجه به نتایج تحقیق می توان گفت که مدل ارائه شده تا حدود زیادی مناسب بوده و مورد قبول معماران و متخصصان ایرانی است.