روان درمانگری اسلامی

((روان درمانگری)) از دیدگاههای مختلف به ویژه اسلامی موضوعی پیچیده است وابعاد و شیوه های گوناگونی دارد . در عصر حاضر با توجه به رشد نابسامانیهای روانی و اجتماعی‘گرایش به ((دین درمانی))حتی در میان جوامع غربی شتاب بیشتری گرفته است . در زمینه روان درمانی در اسلام تاکنون پژوهش های مناسبی انجام نشده است .این مقاله تنهابه تشریح یکی از رویکردهایی که به نظر میرسد در روان درمانگری از دید اسلامی دارای اهمیت ویژه ای باشد می پردازد.این رویکرد عبارت است از: ((شناخت نقاط قوت افراد)) به عنوان یک روش درمانی که مراجع را تشویق میکند تا تجربه های مثبت و خوب خود را بازشناسد و نقش آنها را در افزایش احترام به خود و ارتقای عزت نفس بازیابی کند‘همچنین توانایی شناخت جنبه های مثبت دیگران را نیز کسب کند. در این مقاله مراحل اجرایی درمان مراجعان با روش مثبت نگری تشریح شده و کارایی آن در((روان درمانی فردی))برای افراد افسرده و در((خانواده درمانی)) برای ناسازگاری های خانوادگی و همچنین اختلال های شخصیتی بیان شده است و در پایان نتایج تجربی مربوط به درمان یک دانشجو و سه خانواده ارائه شده است .

دوران نوجوانی از دوره های حساس رشد به شمار می رود و نوجوانان گاهی در معرض برخی آسیب ها از جمله اختلال افسردگی و اضطراب می باشند. هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و روان درمانگری اسلامی مبتنی بر کیفیت زندگی و افسردگی در نوجوانان بود. پژوهش حاضر کاربردی و از نظر روش آزمایشی بود که در قالب یک طرح پیش آزمون، پس آزمون با دوگروه آزمایش و یک گروه کنترل و اجرا شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه افسردگی بک (BDI-II - 1996)  بود؛ بدین منظور 30 نفر از دانش آموزانی که در آزمون افسردگی بک نمره بالای20 را گرفته بودند، به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای به صورت تصادفی انتخاب شدند. سپس گروه های آزمایش شناختی رفتاری در هشت جلسه و گروه روان درمانگری اسلامی مبتنی بر کیفیت زندگی در هشت جلسه به صورت گروهی، مداخله های درمانی را دریافت کردند. داده ها  با روش آماری تحلیل کواریانس بررسی شدند. یافته ها نشان داد که افسردگی در هر دو گروه آزمایش کاهش معناداری یافته است، اما از نظر ارجحیت، برتری درمان خاصی نسبت به یکی دیگر در این مطالعه دیده نشد، یعنی نمی توان گفت کدام یک بیشتر مؤثرتر است. پس بنابر نتایج پژوهش می توان از درمان شناختی رفتاری و روان درمانگری اسلامی مبتنی بر کیفیت زندگی به عنوان روش های مداخله ای مؤثر در کاهش افسردگی و افزایش کیفیت زندگی به عنوان یک روش مؤثرتر سود جست.