غلامرضا خاکساری

هدف از پژوهش ارائه مدل پارادایمی نقش دیپلماسی ورزشی در توسعه گردشگری ورزشی است. روش ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻮع آﻣیﺨﺘﻪ (کیﻔی - کﻤی) می باشد. ﻫﻤﭽﻨیﻦ از ﻧﻈﺮ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺗﺤﻠیﻠی ﺳیﺴﺘﻤﺎﺗیک، از ﺣیﺚ اﺳﺘﺮاﺗﮋى ﻓﺮآیﻨﺪى، از ﻧﻈﺮ ﻫﺪف کﺎرﺑﺮدى است. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎرى ایﻦ ﭘﮋوﻫﺶ در ﺑﺨﺶ کیﻔی ﺷﺎﻣﻞ مدیران وزارت ورزش و جوانان، نمایندگان مجلس شورای اسلامی (فراکسیون ورزشی)، روسای فدراسیون های ورزشی، مدیران سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور، اعضای کمیسیون گردشگری ورزشی کمیته ملی المپیک، مدیران سازمان ایرانگردی و جهانگردی، اعضای انجمن گردشگری ورزشی، فدراسیون ورزش های همگانی، اﺳﺎﺗیﺪ ﻋﻠﻮم ﺳیﺎﺳی و رواﺑﻂ ﺑیﻦاﻟﻤﻠﻞ و اساتید حوزه ورزش و اوقات فراغت و متخصصان و پژوهشگران این حوزه هستند. پرسشنامه شامل دو بخش مجزا است. در بخش اول پرسشنامه ویژگی های جمعیت شناختی نمونه آماری پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفته است و بخش دوم پرسشنامه ، متغیرهای اصلی پرسشنامه شامل 98 گویه است. داده های جمع آوری شده در بخش کیفی به صورت مصاحبه به منظور طراحی الگوی پارادایمی نقش دیپلماسی ورزشی در توسعه گردشگری ورزشی، شامل 6 سوال نوشته شده است و بعد از کدگذاری اولیه، مفاهیم استخراج شدند. پس از اتمام مصاحبه ها اقدام به مطالعه عمیق تر مبانی نظری و تحقیقات پیشین شد. تا از ترکیب مفاهیم گذشته، تجربیات پژوهشگر و نظرات صاحب نظران و نهایتاً شناسایی مؤلفه ها اصلی اقدام شد. در تجزیه و تحلیل استنباطی یافته ها از (نرم افزار SPSS، نسخه ٢٤) و به دلیل غیرطبیعی بودن توزیع اکثر متغیرهای پژوهش (نتایج آزمون کولموگروف - اسمیرنوف) مدلیابی و سنجش روابط چندگانه متغیرهای پژوهش از نرم افزار Smart PLS نسخه ٣ استفاده شد. کلیه فرضیه ها در سطح ٥/٠p≤ آزمون شدند. نتایج تحقیق نشان می دهد که تحلیل پیامدهای دیپلماسی ورزشی و نقش آن در توسعه گردشگری ورزشی مسائل مهمی را در باب روابط بین الملل آشکار می کند. از صلح و دوستی بین دولت ها و ملت ها گرفته تا وحدت و هویت ملی و توسعه همه جانبه کشور و حتی بعد منفی . دیپلماسی ورزشی و نقش آن در توسعه گردشگ

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف آینده پژوهی گردشگری ورزشی در ایران انجام گرفت.روش پژوهش: روش پژوهش از نوع آمیخته کیفی– کمی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی نخبگان علمی و اجرایی در زمینه گردشگری ورزشی بودند که با استفاده از روش نمونه گیری قضاوتی و گلوله برفی انتخاب شدند و در نهایت با اجرای مصاحبه های باز با 12 نفر از استادان و خبرگان گردشگری ورزشی به اشباع نظری رسیدند. ابزار پژوهش در بخش کیفی مصاحبه های باز بود. در بخش کمی نیز ابزار پژوهش پرسشنامه خبره سنجی و پرسشنامه ماتریسی بود که روایی صوری و محتوایی آن توسط متخصصان امر تأیید شد.یافته ها: نتایج حاصل از پرسشنامه خبره سنجی نشان داد، 15 عامل کلیدی بر گردشگری ورزشی در ایران تأثیرگذارند. دو عامل گویه های بومی و روابط بین الملل بیشترین تأثیر را بر گردشگری ورزشی در ایران دارد. براساس این دو عامل کلیدی چهار سناریو توسعه تاب آور، ظلمت گردشگری ورزشی، توسعه شکننده و توسعه ایده آل برای آینده گردشگری ورزشی در ایران ارائه شود.نتیجه گیری: در نتیجه سناریوی توسعه ایده آل که بهترین وضعیت را نشان می دهد، با رفع محدودیت های بین المللی و برنامه ریزی روی قابلیت های منطقه ای وضعیت مناسبی برای گردشگری ورزشی در کشور ایجاد می کند. سناریوی ظلمت گردشگری ورزشی بدترین وضعیت را نشان می دهد که به علت وجود فشارهای خارجی و نبود عزم داخلی توسعه گردشگری اتفاق نمی افتد. از طریق شناخت بهترین سناریو می توان برنامه ریزی های لازم را به منظور توسعه گردشگری ورزشی در ایران انجام داد.

هدف از مطالعه حاضر، طراحی مدل موانع راه اندازی رسانه تخصصی به منظور توسعه گردشگری ورزشی بوده است. این پژوهش از نوع کیفی، با رویکرد اکتشافی بوده و به روش نظام مند انجام شده است. جامعه آماری، دو بخش منابع انسانی (استادان و مدیران) و منابع اطلاعاتی (کتاب ها، مقالات، اسناد و رسانه ها) را در بر گرفته و نمونه گیری به تعداد قابل کفایت و با روش قضاوتی بر مبنای رسیدن به اشباع نظری انجام شده است. ابزار گردآوری اطلاعات نیز شامل مطالعه کتابخانه ای نظام مند و مصاحبه های اکتشافی نیمه ساختارمند بوده و روایی ابزار بر اساس اعتبار نمونه، نظر خبرگان و توافق بین مصححان ارزیابی و تأیید شده است. برای تحلیل یافته ها، از روش کدگذاری مفهومی چندمرحله ای با رویکرد تحلیل سیستمی استفاده شده که بر اساس کدهای مفهومی استخراج شده شامل 7 مقوله و 26 کد باز بوده است. نتایج کدگذاری انتخابی نشان داده که عوامل سیاسی به عنوان یک عامل در محیط کلان حضور دارند و برنامه ریزی بر محتوا، موانع مالی، منابع انسانی و امکانات تأثیرگذار است؛ همچنین عامل نگرشی بر امکانات، برنامه ریزی و منابع انسانی، عامل مالی بر محتوا و منابع انسانی و عامل امکانات بر محتوا تأثیر دارد.

هدف پژوهش حاضر، مطالعه اثر فعالیت های ورزش همگانی بر اساس نظریه رفتار برنامه ریزی شده در سطح سلامت عمومی با نقش میانجی شادی و نشاط است. روش پژوهش، توصیفی و همبستگی با رویکرد تحلیل عاملی تأییدی است. اطلاعات 288 نفر از شرکت کنندگان در فعالیت های ورزشی همگانی شهرداری تهران با روش نمونه گیری تصادفی ساده جمع آوری گردید. ابزار جمع آوری داده ها سه پرسشنامه استاندارد، سلامت عمومی گلدبرگ (1979)، شادی و نشاط آکسفورد آرگیل (2001) و پرسشنامه رفتار برنامه ریزی شده کریمی و همکاران (2021) است. روایی واگرا، همگرا و افتراقی مدل از طریق تحلیل عامل تأییدی مرتبه اول و دوم تائید گردید. با بهره گیری از مدل معادلات ساختاری و نرم افزار اسمارت پی ال اس مشخص شد، فعالیت بدنی منظم بر مبنای رفتار برنامه ریزی شده به شکل مستقیم(73/0) و با ایجاد شادی و نشاط به صورت غیرمستقیم(21/0) در مجموع 94/0 بر سلامت عمومی اثر دارد. همچنین نتایج نشان داد، بیشترین اثر بر مشارکت برنامه ریزی شده در فعالیت های ورزشی از طریق تشویق خانواده و تبلیغ رسانه های جمعی به ویژه تلویزیون به وجود می آید و این مهم بیشترین اثر را بر سلامت جسمانی دارد. پیشنهاد می شود، ورزش های همگانی فرصتی ارزشمند به منظور بالا بردن سطح سلامت روانی و نشاط اجتماعی در جامعه تلقی گردد.

هدف از تحقیق حاضر آزمون مدل مفهومی عملکرد سازمانی کارکنان وزارت ورزش و جوانان بود. جامعه آماری تحقیق حاضر کلیه کارکنان وزارت ورزش و جوانان  جمهوری اسلامی ایران با تعداد 901 نفر  بودند. نمونه آماری با توجه به جدول مورگان 269 نفر به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند ابزار جمع آوری داده ها،چهار پرسشنامه ی استاندارد ارتباطات سازمانی تسلیمی (1394) با 24 گویه، صلاحیت حرفه ای احمدی بالادهی (1396) با 30 گویه، ارزیابی عملکرد زارعی رباط(1393) با 17 گویه و پرسشنامه کارآفرینی علیپور شیرسوار (1392)  با 22 سوال در مقیاس پنج ارزشی لیکرت استفاده شد و روایی صوری پرسشنامه توسط 6 نفراز اساتید دانشگاهی تایید شد. روش تحقیق توصیفی - همبستگی و ازنظر هدف کاربردی است. روایی سازه پرسشنامه ارتباطات سازمانی با ضریب آلفای کرونباخ 849/0 و ضریب پایایی 765/0 ، پرسشنامه صلاحیت حرفه ای با ضریب آلفای کرونباخ 702/0 و ضریب پایایی ترکیبی 834/0 ، کارآفرینی سازمانی 867/0 و ضریب پایایی ترکیبی 818/0 و پرسشنامه عملکرد کارکنان با ضریب آلفای کرونباخ 865/0 و ضریب پایایی ترکیبی 756/0 تایید شد. در این پژوهش جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های معادلات ساختاری و نرم افزارهای SPSS و PLS استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که ارتباطات سازمانی با ضریب مسیر 547/0  و صلاحیت های حرفه ای با ضریب مسیر 7/0 و کارآفرینی با ضریب مسیر 577/0 بر عملکرد سازمانی کارکنان وزارت ورزش و جوانان اثر معناداری دارد. به مسئولین سازمان ورزش و جوانان پیشنهاد می شود جهت تقویت و توسعه ارتباطات سازمانی از سیستم باز ارتباطات سازمانی و برای تقویت و توسعه کارآفرینی و صلاحیت های حرفه ای خود، مهارت های عملکردی و رفتاری و همچنین توانایی های تخصصی و بین فردی خود را بهبود بخشند تا به تبع آن مدیریت مؤثر و کارآمد حاصل شود.