حسین دست برحق

هدف از این پژوهش شناسایی شاخص های بهبود هویت قومی از طریق ورزش حرفه ای ایران بود. این پژوهش دارای رویکردی کیفی بود و از روش نظریه داده بنیاد (گراندد تئوری) به عنوان روش پژوهش استفاده شد. روش گردآوری داده ها، مطالعه مبانی نظری و مصاحبه های عمیق و باز با 16 نفر از اساتید برجسته حوزه مدیریت ورزشی متخصص در حوزه جامعه شناسی بود. روش نمونه گیری به صورت هدفمند از نوع معیاری و تا حد اشباع نظری ادامه یافت. روایی این پژوهش توسط مصاحبه شوندگان و سپس اساتید متخصص مورد بررسی قرار گرفت و تأیید شد. پایایی نیز پس از محاسبه ضریب توافق، میزان 3/70% مشخص گردید. برای تحلیل داده ها از روش مقایسه مداوم در طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد توجه به عوامل علی، زمینه ای و مداخله گر می تواند در کنار پیاده سازی راهبردها، منجر به شکل گیری پیامدهایی شامل پیامدهای اجتماعی و غرور ملی گردد. به صورت کلی در جهت دستیابی به پیامدهای اجتماعی و غرور ملی می بایستی راهبردهایی در چارچوب شکل گیری منشور هویت قومی اجرایی گردد.

تحقیق واکاوی عوامل موثر بر بهبود ائتلاف سازی در ورزش طراحی و اجرا گردید. تحقیق حاضر از جمله تحقیقات آمیخته میباشد که به صورت روش های کیفی و کمی انجام گردید. تحقیق حاضر از جمله تحقیقات کاربردی می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر در بخش کیفی شامل نخبگان و مدیران ورزشی می باشد. روش نمونه گیری در بخش کیفی به صورت هدفمند بود. بدین منظور تعداد 18 نخبه و صاحب نظر به عنوان نمونه تحقیق در بخش کیفی انتخاب شدند. همچنین در بخش کمی تحقیق حاضر علاوه بر نخبگان و افراد آگاه به حوزه رفتار سازمانی و همچنین مدیران ورزشی کشور نیز به جامعه آماری اضافه شدند. و با توجه به این که اماری دقیقی در اختیار محقق نبود تعداد این افراد 384 نفر مشخص گردید. نتایج بخش کیفی مشخص گردید که متغیرهای تاثیرگذار بر ائتلاف سازی در ورزش شامل شفافیت اصول، چشم انداز واضح و مشترک، ایجاد کمپین های ورزشی، تصمیم سازی نخبگان، پیمایش توسعه ورزش، آمایش و بومی گرایی، ساختارسازی و شاخص سازی می باشد. نتایج مدل نشان می دهد که میان مولفه های ائتلاف سازی همبستگی وجود دارد که بیشترین همبستگی مربوط به چشم انداز واضح و مشترک و شفافیت اصول با ضریب 822/0 و کمترین همبستگی بین پیمایش توسعه ورزش و آمایش و بومی گرایی با ضریب 601/0 می باشد. همچنین نتایج مدل نشان میدهد که مولفه های ساختار سازی و شاخص سازی بر ائتلاف سازی در ورزش با مقدار 71/0 بیشترین تاثیر را دارد و همچنین ایجاد کمپین های ورزشی بر ائتلاف سازی در ورزش با مقدار 51/0 کمترین اثر را دارا می باشد.

مقدمه: به منظور بهره گیری و عملکرد مطلوب بازیکنان، یکی از راهکارهای مدیران ورزشی استفاده از مدیریت تنوع اثربخش است. ازاین رو هدف اصلی تحقیق حاضر ارائه مدل چندسطحی مدیریت تنوع اثربخش در باشگاه های لیگ برتر فوتبال ایران بود. روش پژوهش: پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش آمیخته متوالی (کیفی-کمی) است. جامعه آماری شامل پژوهش های قابل دسترس در پایگاه های علمی معتبر در بحث مدیریت تنوع و همچنین استادان، مدیران، مربیان و بازیکنان لیگ برتر فوتبال ایران بود. نمونه گیری با روش هدفمند انجام گرفت. شناسایی عوامل با روش فراترکیب و تعیین روابط میان آن ها به کمک مدلسازی ساختاری تفسیری انجام پذیرفت. یافته ها: تحلیل یافته ها نشان داد مدیریت تنوع اثربخش در باشگاه های فوتبال لیگ برتر ایران در چهار سطح فردی، تیمی، باشگاهی و اجتماعی طبقه بندی شده است. این مدل شامل هشت نوع پیامد در سطح فردی شامل کارایی و اثربخشی، رشد و پیشرفت، رفاه و بهزیستی، عدم نگرانی هویتی، تعهد و مسئولیت پذیری، خودکارامدی بالاتر، افزایش انگیزه، تلاش، رضایت و وفاداری است. همچنین در سطح باشگاهی شامل چهار عامل ارتباطات و هماهنگی، رفتار عادلانه، ادغام تفاوت ها و انسجام تیمی و مشارکت در تصمیم گیری تاکتیکی است. در سطح باشگاهی نیز به سیاست ها و فرایندهای مدیریت باشگاهی اشاره کرده و در سطح اجتماعی نیز عواملی همچون قانونگذاری، وضعیت اجتماعی اقتصادی و فرهنگی را شناسایی کرده است. نتیجه گیری: باشگاه های فوتبال در ایران باید بر مؤلفه ها و اصول مدیریت تنوع در سطوح مختلف فردی، تیمی، باشگاهی و اجتماعی تمرکز بیشتری داشته باشند.

مدیریت تنوع اثربخش، خواه اجتماعی و خواه فرهنگی باشد ، فقط به مقایسه با دیگران و اختلافات آنها نم یانجامد ، بلکه شناخت اهداف و منافع مشترک مشترک را نیز شامل م یشود و سازما نهای ورزشی نیز از تنوع فزاینده و تأثیرات آن معاف نیستند و ورزش یکی از بخ شهای اصلی است که با تعدد روابط بین افراد از نژادها، فرهنگها، موقعیتهای اجتماعی، خصوصیات جسمی و روحی، شرایط اقتصادی و غیره سرو کار دارد، با تکیه بر تئوریه ای انسجام اجتماعی هدف از این تحقی ق تاثیر مدیریتتنوع بر عملکرد بازیکنان فوتبال باشگا ههای لیگ برتر فوتبال ایران بود. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی، براساس گردآوری داد هها توصیفی - پیمایشی است. جامعه آمار ی کلیه بازیکنان تیمهای حاضر در لی گ برتر فوتبال بو د ) 480 = N( که با استفاده از فرمول کوکران 214 نفر تعیین و به صورت در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری داد هها از پرسشنام ههای استاندارد فینک و همکاران ) 200۳ ( برای سنجش مدیریت تنوع و مق یاس عملکرد ورزشی چاربانیو و همکاران ( 2001 ( استفاده شده است روایی و پایایی پرسشنامه با استفاده از شاخ صهای مناسب مورد تایید واقع شد همچنی ن جهت تح لیل داد هها از مدلیابی معادلات ساختار ی در نرم افزار AMOS کمک گرفته شد. یافتهها نشان داد به طور کلی عملکرد ورزشی از مدیریتتنوع تاثیر میگذارد، اما تاثیر هر کدام از مولفهها ی مدیریت تنوع بر عملکرد ورزش ی بازیکنا ن متفاوت است. در این راستا تاثیر مدیریت تنوع مط یعان ه بر عملکرد ورزشکاران منفی و معنیدار بود در حال ی که تاثیر مدیریت تنوع واکنشی و مدیریت تنوع فعال بر عملکرد ورزشکاران مثبت و معنیدار بود. بر اساس نتایج اگر در باش گاهها ی لی گ برتر فوتبال ایران، ر ویکرد مدیریت نسبت به تنوع فعالتر و منعط فتر باشد م یتوان انتظار بهبود بیشتری در سطح عملکرد

هدف اصلی تحقیق حاضر شناسایی و رتبه بندی شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر موفقیت مربیان فوتبال شاغل در دسته یک لیگ فوتبال با تاکید بر FAHP بود. روش تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و بر اساس گردآوری داده ها توصیفی-تحلیلی است که به شیوه ی پیمایشی انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه مدیران باشگاهها، مربیان و کارشناسان فوتبال بودند. بر اساس روش نمونه گیری هدفمند 16 نفر از آنان برای تحلیل AHP فازی انتخاب شدند. گردآوری داده ها با استفاده از مصاحبه به منظور شناسایی عوامل موفقیت مربیان و پرسشنامه مقایسات زوجی 9 گزینه ای بود. روش تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی فازی جهت اولویت بندی عوامل انجام شد. نتایج نشان داد 7 عوامل موثر بر موفقیت مربیان فوتبال، مهارت های فنی و تاکتیکی با وزن 208/0 در رتبه اول، مهارت تصمیم گیری با وزن 185/0 در رتبه دوم، مهارت مدیریت تیمی با وزن 177/0 در رتبه سوم، دانش و آگاهی علمی با وزن 169/0 در رتبه چهارم، روابط حرفه ای و حمایت اجتماعی با وزن 125/0 در رتبه پنجم ، مهارت روانشناختی با وزن 108/0 در رتبه ششم و حمایت از مربیان با وزن 028/0 در رتبه هفتم دارد.

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش ورزش در توسعه پایدار زیست محیطی انجام شد.روش شناسی: روش پژوهش از منظر هدف توسعه ای- کاربردی است و جهت گردآوری داده ها از روش پژوهش کیفی از نوع اکتشافی استفاده شده است. جامعه آماری شامل کلیه مدیران رده بالای سازمان های ورزشی (اعم از کمیته ملی المپیک، وزارت ورزش و کلیه فدراسیون های ورزشی)، متخصصان و اساتید خبره مدیریت ورزشی در سطح ایران و همچنین برخی از مدیران سازمان حفاظت محیط زیست ایران بود که 13 نفر از آنان با استفاده از نمونه گیری هدفمند و تکنیک گلوله برفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه نیم ساختاریافته بود. تحلیل داده ها به روش تئوری داده بنیاد از طریق فرآیند کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد که الگوی توسعه پایدار زیست محیطی مبتنی بر ورزش متشکل از 211 مفهوم و 26 مقوله فرعی است که عوامل علّی شامل 4 مقوله، بسترها و زمینه ها 4 مقوله، عوامل مداخله گر 5 مقوله، راهبردها 8 مقوله، پیامدها 4 مقوله و پدیده محوری شامل 1مقوله است.نتیجه گیری: نتایج مدل نشان داد که توسعه پایدار زیست محیطی مبتنی بر ورزش از آینده نگری، ارزش های زیست محیطی ورزش، الزامات زیست محیطی ورزشی، جنبش سبز ورزشی، عوامل آموزشی و پژوهشی، ارتباطی و ترویجی، اقتصادی، ساختاری و مدیریتی تاثیر می پذیرد و همچنین می تواند موجب بهره وری سبز ورزشی و کیفیت زندگی و رفاه شهروندان شود.