منصوره پورمیری

مقدمه: رفتار و فعالیت انسان ها ناشی از انگیزه ها یا نیاز های آنان است. مدیران با شناخت و پیش بینی انگیزه ها و نیاز های واقعی کارکنان خود می توانند به موقع و به طور صحیح به ارضای نیاز ها و انگیزه های آنان اقدام نمایند. مطالعه حاضر به منظور شناخت عوامل موثر بر انگیزش کارکنان بیمارستان های دولتی و خصوصی شهر اصفهان انجام گرفته است.روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی بودکه در سال 1388 انجام شد. جامعه آماری شامل کارکنان بیمارستان های دولتی و خصوصی بزرگ شهر اصفهان، در همه رده های شغلی پزشکی، پیراپزشکی، پرستاری و اداری پشتیبانی بود. تعداد نمونه با استفاده از فرمول حجم نمونه محدود و روش نمونه گیری تصادفی ساده، 248 نفر برآورد شد. ابزار تحقیق پرسش نامه ای مشتمل بر 51 سوال بود که در سه دسته عوامل مادی، معنوی و سازمانی تقسیم شد. روایی ابزار، بر اساس روش روایی صوری و پایایی آن با ضریب Cronbach’s alpha 82 درصد برآورد گردید. داده ها در سطح آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین عوامل انگیزشی (مادی، معنوی و سازمانی) در بیمارستان های دولتی و خصوصی متفاوت بود. به طوری که در بیمارستان های دولتی عوامل مادی با میانگین 4.30، عوامل معنوی با میانگین 4.34 و عوامل سازمانی با میانگین 4.17 نسبت به بیمارستان های خصوصی که میانگین این عوامل در آن ها به ترتیب 4.18، 4.12 و 4.08 بودند، تفاوت معنی داری را نشان داد. نتایج آزمون فیشر در مقایسه میانگین متغیرهای انگیزشی بر اساس رده شغلی، وضعیت استخدامی و مدرک تحصیلی تفاوت معنی داری را نشان داد.نتیجه گیری: کارکنان بیمارستان های دولتی و خصوصی مورد مطالعه از اولویت های انگیزشی متفاوتی برخوردار بودند. به طوری که در بیمارستان های دولتی عوامل معنوی نسبت به بیمارستان های خصوصی از اهمیت بیشتری برخوردار بود. از این رو مدیران این سازمان ها بایستی با درک این تفاوت ها در کارکنان مختلف، اقدام به برانگیختن آنان نمایند.

مقدمه: ارزیابی عملکرد ، ضرورت بنیادین در رویاروئی رویارویی و سازگاری با تحولات و بهبود مستمر فعالیت ها است. دانشگاه نیز با وظیفه ی خطیر خود در تربیت نیروی انسانی مورد نیاز جامعه و بازار کار، از این قاعده مستثنی نیست. هر یک از مدل های ارزیابی عملکرد، ابزاری می باشندکهاست که پس از اجرا، می توانند اطلاعات گوناگونی را در اختیار تصمیم گیرندگان قرار دهند. هدف از انجام این پژوهش، ارزیابی عملکرد گروه های آموزشی غیر بالینی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان می بواشد. روش بررسی: در این مقاله، با استفاده از مدل ریاضی تحلیل پوششی داده ها از نوع خروجی محور و استفاده از نرم افزار lingo، به ارزیابی عملکرد گروه های آموزشی غیر بالینی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در بازه ی زمانی سال های 90-1380 ارزیابی پرداخته شدگردیده است . در مدل مربوط،ه متغیرهای ورودی، تعداد دانشجویان و تعداد اعضای هیات هیأت علمی و متغیرهای خروجی تعداد فارغ التحصیلاندانش آموختگان و فعالیت های پژوهشی اعضای هیات هیأت علمی به عنوان شاخص های اصلی عملکرد در نظر گرفته شده است . یافته ها: . از 13 گروه آاموزشی مورد بررسی، 6 گروه کارا و 7 گروه آموزشی ناکارا ارزیابی شدند. الگوهای مرجع گروه های ناکارا نیز مشخص گردید. نتیجه گیری: گروه های آموزشی ناکارا ، از طریق الگوهای کارایئی ، قادر به افزایش در میزان خروجی خود می باشند. بدین منظور، میزان افزایش در خروجی ها بر اساس الگوهای مرجع آن ها پیشنهاد گردید.

این مقاله به منظور شناسایی زمینه های ارتباطی و رسانه ای موثر در توسعه مشارکت های اجتماعی در سمن ها و خیریه ها به روش تحلیل محتوای کیفی با رویکرد استقرایی انجام شده است. داده های این پژوهش از طریق گفت وگوهای نیمه ساختاریافته با 22 نفر از صاحب نظران و مدیران فعال درحوزه های رسانه ای و سمن ها و با نمونه گیری هدفمند و نظری گردآوری شده است. در این پژوهش از تحلیل 839 کد مفهومی حاصل از گفت وگوها در مجموع 574 مقوله محوری به دست آمد و از دسته بندی این مقوله ها امکان شناسایی"شرایط زمینه ای"حاصل شد. براساس یافته های این پژوهش، زمینه های ارتباطی و رسانه ای موثر در توسعه مشارکت های اجتماعی در سمن ها و خیریه ها، در دو بخش برون و درون سازمانی نهادهای مردمی ارائه شده است. زمینه های" برون سازمانی" شامل: توسعه یافتگی علمی وگسترش نظام آموزشی در محیط فعالیت سمن ها، ظرفیت های فرهنگ ایرانی واسلامی موثر در توسعه امور خیر و گفتمان حاکم بردولت نسبت به فعالیت سمن ها و خیریه ها است. از جمله زمینه های" درون سازمانی" نیز می توان به مواردی چون؛ تشکیلات و ساختار مدیریتی سمن ها، ساختار رسانه ای و تبلیغات در موسسات خیریه و نقش عوامل انگیزشی در جذب خیرین" اشاره نمود. نتیجه نهایی پژوهش این است که؛ شناخت زمینه های ارتباطی و رسانه ای موثر بر توسعه مشارکت های مردمی درسمن ها، می تواند امکان فعال شدن ظرفیت های توسعهدر نهادهای مردمی را فراهم آورد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی ادراک از عدم تعادل تلاش پاداش بر تعارض کار خانواده با نقش تعدیل گر بهزیستی ذهنی انجام گرفت. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان رسمی و اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اصفهان (خوراسگان) به تعداد 700 نفر در سال 1397 بود که ازطریق جدول مورگان، 248 نفر انتخاب شد و پرسشنامه بین آنها توزیع شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه عدم تعادل تلاش پاداش (سیگریست، 2013)، پرسشنامه تعارض کار خانواده (کارلسون و همکاران، 2000) و پرسشنامه بهزیستی ذهنی (کی یز و همکاران، 2003) بود. روش های تجزیه وتحلیل با استفاده از نرم افزار 25Spss وWARP_PLS6 بررسی شد. نتایج پژوهش نشان داد عدم تعادل تلاش پاداش بر تعارض کار خانواده (27/0p=) و عدم تعادل تلاش پاداش و بهزیستی ذهنی بر تعارض کار خانواده (11/0- p=) تأثیرگذار است. بهزیستی ذهنی نقش تعدیل گر در رابطه بین ادراک از عدم تعادل تلاش پاداش بر تعارض کار خانواده دارد. بهزیستی ذهنی به صورت مستقیم رابطه میان عدم تعادل تلاش پاداش و تعارض کار خانواده را تعدیل می کند و چنانچه افراد از بهزیستی ذهنی برخوردار باشند، احساس عدم تعادل تلاش پاداش تأثیر کمتری بر تعارض کار خانواده خواهد داشت.

هدف از این مقاله تعیین تأثیر فعالیت ورزشی منظم با سلامت روان و مدیریت زمان کارکنان است. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری مورد مطالعه، کارکنان اداری شرکت مخابرات ایران- منطقه اصفهان با تعداد 400 نفر بود. به منظور جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه فعالیت ورزشی (محقق ساخته)، پرسشنامه سلامت روان کیز (2002) و پرسشنامه مدیریت زمان بریتون و تسر (1991) استفاده شده است. تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از نرم افزار آماریSPSS  نسخه 23 و AMOS نسخه 23، در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. نتایج نشان داد که فعالیت ورزشی منظم با ضریب 298/0 بر سلامت روان و ابعاد آن که شامل بهزیستی هیجانی، سلامت روانی و سلامت اجتماعی است به ترتیب با ضرایب 292/0، 245/0 و 260/0 تأثیر دارد. اما فعالیت ورزشی منظم با ضریب 094/0 بر مدیریت زمان تأثیری ندارد. فعالیت ورزشی منظم کارکنان شرکت مخابرات موجب ارتقای سلامت روان آنان می شود اما بر مدیریت زمان آنان تأثیری ندارد

مقدمه: امروزه مدیریت منابع انسانی سبز از رویکردهای جدیدی است که در تمام حوزه های سازمانی و مدیریتی به آن توجه شده است. بخش سلامت نیز برای افزایش کیفیت خدمات، بیش از سایر حوزه ها نیازمند مدیریت منابع انسانی سبز است. بنابراین، هدف پژوهش حاضر ارائه الگوی مدیریت منابع انسانی سبز در بخش سلامت بود. روش ها: روش پژوهش کیفی– نظریه مبنایی بود و مشارکت کنندگان در پژوهش 28 نفر مرتبط با سلامت در شهر اصفهان در سال 1398 بودند که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و مصاحبه های عمیق نیمه ساختاریافته انجام شد. برای تحلیل داده ها از کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شد. یافته ها: تحلیل داده ها به شناسایی 51 مفهوم اولیه، 16 مضمون محوری شامل زمینه ساختاری(نرم افزاری، سخت افزاری)، نگرش به سلامت، سیاست سلامت محور، مسئولیت اجتماعی، فرهنگ همیاری، کنشگران سود، نگاه مدیریتی به سلامت، الزامات مادی- فرامادی، آموزش مادام العمر، گشایش رقابت، سرمایه گذاری، تشکّلات سلامت محور، توانمندسازی کارکنان، مدیریت بحران ها و شکل گیری حکمرانی سلامت محور) منجر شد که مضمون مرکزی پژوهش یعنی «توسعه منابع انسانی سبز به مثابه توسعه سلامت پایدار» را شکل داد. برای اعتبار یافته ها نیز از بازبینی مجدد فرآیند تحلیل و همچنین، نظرات پنج خبره خارج از پژوهش استفاده شد. سرانجام، تمام مضامین اصلی در قالب مدل پارادایمی اشتراوس و کوربین قرار داده شدند. نتیجه گیری: با توجه به دیدگاه های خبرگان، می توان نتیجه گرفت که به کار گیری مدیریت منابع انسانی سبز در بخش سلامت قابل پیاده سازی است و باید به جنبه های مختلف آن نظیر توانمندسازی کارکنان، فراهم کردن بسترهای سخت افزاری و نرم افزاری، سرمایه گذاری مختلف و نیروهای متخصص توجه جدی کرد.