علیرضا جزینی

زمینه وهدف:مدیریت انتظامی قاچاق کالا با بهره گیری از سامانه اطلاعات جغرافیایی GIS یکی از حوزه های است که نیازمند مطالعه است.این پژوهش با هدف شناخت نقش این سامانه در مدیریت انتظامی قاچاق کالا در شهرستان کبودراهنگ به منظور ارایه راهکارهای مدیریت انتظامی قاچاق کالا صورت گرفته است. روش: پژوهش حاضر به لحاظ هدف،کاربردی از نظر ماهیت توصیفی-تحلیلی است. در گام اول بر اساس اطلاعات پرونده های موجود نقشه های جرم قاچاق کالا در محدوده مورد مطالعه تهیه شد. در ادامه با برگزاری"نشست کانونی"، بر اساس نظرات 15 تن از مدیران انتظامی شهرستان کبودراهنگ راهکارهای مدیریت انتظامی قاچاق کالا احصا ومورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها : نتایج حاصله بیانگر این است درصد بالایی از قاچاق کالا در6 منطقه از محدوده مورد مطالعه شناسایی گردید که دارای پتانسیل بالا بوده که می تواند مورد استفاده و انتخاب قاچاقچیان قرار گیرد. این مناطق با توجه به تعدد مسیر های دسترسی و همچنین کمبود های زیر ساختی مبارزه با کالای قاچاق محل های مناسبی برای تردد و اختفای کالای قاچاق است. همچنین با استفاده از نظرات خبرگان انتظامی 16 راهکار در حوزه مدیریت انتظامی قاچاق کالا احصا گردید. نتیجه گیری:برآیند یافته های پژوهش بیانگرمدیریت انتظامی قاچاق کالا در محدوده زمانی و مکانی خاص نیازمند تقویت نیروی انسانی و تجهیزات کوپ، استقرار ایست و بازرسی ثابت، ساماندهی گشت ها و کنترل نظارت می باشد. واژگان کلیدی: سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS)،مدیریت انتظامی، قاچاق کالا، شهرستان کبودراهنگ

زمینه و هدف: آگاهی داشتن از این موضوع که از مجموع 40  بلای طبیعی، امکان بروز بیش از 30  نوع آن در کشور ایران متصور است، توجه جدی مسئولین و مردم به این تهدیدات غیرقابل انکار را ضروری می سازد و از آنجا که نیروهای انتظامی در تمام شرایط، وظیفه حفظ نظم و امنیت را به عهده دارد و در وضعیت های بحران ناشی از حوادث غیرمترقبه (به خصوص سیل) فعالیت تمام دستگاه ها، سازمان ها و نهادها مرهون همکاری فراجا است، بنابراین پژوهش حاضر می کوشد به این پرسش پاسخ دهدکه الگوی راهبردی مدیریت انتظامی حین وقوع بحران ناشی از مخاطرات طبیعی (با تأکید بر سیل) توسط پلیس چگونه است؟ روش: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی است و از نظر گردآوری داده ها در زمره پژوهش های کیفی– اکتشافی محسوب می شود. جامعه آماری خبرگان، مدیران وکارشناسان پلیس در حوزه مدیریت بحران استان لرستان است. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری هدفمند قضاوتی،  برای گردآوری داده ها از تکنیک مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شده، در این روش، بعد از انجام 15 مصاحبه، عوامل اصلی و فرعی در مصاحبه های قبلی تکرار می شد و پژوهش گر به اشباع رسید. داده های کیفی لازم جمع آوری و با استفاده از روش تحلیل تماتیک مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: کدهای فرعی و اصلی حاصل از مصاحبه های انجام شده با خبرگان، مدیران و کارشناسان حوزه مدیریت بحران در فرماندهی انتظامی استان لرستان بر اساس داده های استخراج شده در مجموع 127 شاخص است و در نهایت در قالب 11مؤلفه و 3 مقوله (شناسایی، پاسخ و بازیابی، پی جویی و تجسس) مدیریت انتظامی در زمینه حین وقوع بحران سیل، شناسایی و طبقه بندی شدند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می دهد؛ پیاده سازی الگوی طراحی شده در حین وقوع بحران در سه بعد شناسایی، پاسخ و بازیابی و پی جویی و تجسس در حوادث ناشی از بحران سیل موجب انجام بهینه و صحیح وظایف و جلوگیری از سردرگمی در ساعات اولیه شروع بحران شده و پلیس می تواند به عنوان سازمانی تأثیرگذار با نقشی قابل ملاحظه و اثربخش در مدیریت بلایا ظاهر شود و در نتیجه کاهش هزینه ها، بهبود عملکرد پلیس و وحدت رویه در مدیریت انتظامی بحران های طبیعی را به دنبال خواهد داشت.

نیروی انتظامی به عنوان سازمان متولی تأمین امنیت کشور، در طراحی سیاست انتظامی و عرصه های امنیت عمومی و انضباط اجتماعی با وجود برخورداری از تجارب و دانش های ضمنی و صریح، فاقد سیاست کلی مدون انتظامی است. هدف این تحقیق، تدوین سیاست کلی انتظامی کشور می باشد که از لحاظ هدف، بنیادی کاربردی است، از حیث روش، پیمایشی است و برحسب رویکرد، آمیخته است. در تحقیق حاضر، از چندین جامعه آماری مختلف بهره برده ایم؛ بنابراین، روش تعیین حجم نمونه نیز بر پایه آنها متفاوت خواهد بود. در بررسی و مطالعه مستندات، از شیوه تمام شمار استفاده شده است اما در ارتباط با تکمیل پرسش نامه و مصاحبه با مدیران، بر اساس ویژگی های مندرج در این جامعه آماری نسبت به تعیین حجم نمونه به شیوه هدفمند عمل گردیده است. گردآوری اطلاعات از طریق اسنادی و روش مطالعات میدانی پرسش نامه ای و مصاحبه عمیق (اخذ نظر صاحب نظران) انجام و سپس مصاحبه ها پیاده سازی شده و برای تحلیل داده های آن، از روش کدگذاری؛ برای تجزیه وتحلیل داده های کیفی، از روش گراندد تئوریتوسط نرم افزار مکس کیودا استفاده شد و ضمن بهره گیری از تجارب خبرگان، سیاست های کلی انتظامی با روش دلفی احصا گردید. با توجه به نتیجه آزمون تی، درصورتی که مقدار میانگین شاخص موردمطالعه از مقدار 3 بزرگ تر شده باشد و مقدار سطح معناداری (Sig) کمتر از 05/0 شده باشد، شاخص موردمطالعه مطلوب است. خبرگان سیاست های 27 گانه را به طور کلان پذیرفتند ولی نظرات و پیشنهاد هایی را برای اصلاح و تلفیق عناوین در هر یک از سیاست های 27 گانه عنوان نمودند که ضمن تحلیل و پالایش در نتیجه گیری نهایی موردتوجه قرار گرفت و درنتیجه، 15 سیاست در موضوع موردبحث تحقیق احصا گردید. 

زمینه و هدف: پلیس یکی از سازمانهای تأثیرگذار بر جامعه است. افزایش احساس امنیت و کاهش جرم در جامعه بستر مناسبی برای پیشرفت فراهم میکند. بنابراین شناسایی عوامل مؤثر بر عملکرد پلیس موضوع مهمی است. ماهیت پلیس، اهمیت مدیران پلیس را دوچندان میکند، به طوری که عملکرد پلیس با شایستگی مدیران آن ارتباطی مستقیم دارد. در این تحقیق توجه به وظیفه به عنوان یکی از ارکان مدیریت پلیس، در قالب وظیفه محوری مورد بررسی قرار گرفته و تأثیر آن بر مؤلفههای چندگانه عملکرد پلیس تجزیه و تحلیل شده است. چهار مؤلفه وظیفه محوری در این تحقیق عبارتند از: وظیفه شناسی، تخصیص منابع و ارتباطات و برنامه ریزی و پنج مؤلفه عملکرد پلیس عبارتند از: تحقق مأموریت، سرمایه فیزیکی، سرمایه انسانی، سرمایه اجتماعی و سرمایه ساختاری. روش: این تحقیق از این حیث در گروه تحقیقات توصیفی- پیمایشی- مقطعی قرار میگیرد و از نوع کاربردی است،، دادهها از طریق پرسشنامه جمعآوری و برای نمونهگیری، جامعه به دو بخش فرماندهان انتظامی و خبرگان ستادی تقسیم شده است. از 75 خبره ستادی و از 181 فرمانده انتظامی طبق جدول رجسی و مورگان (1970) که معادل با فرمول کوکران با خطای 05/0 است، اندازه نمونه به ترتیب برابر با 63 نفر و 123 نفر در نظر گرفته شد. به منظور اندازهگیری مؤلفههای وظیفه محوری و عملکرد پلیس پرسشنامهای طراحی که در نهایت 186 پرسشنامه جمعآوری و روائی وپایائی آن (89/0) مورد تأیید قرار گرفت. یافتهها: برای تجزیه و تحلیل رابطه بین متغیرها از معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج تحقیق نشان میدهد متغیرهای وظیفه شناسی، تخصیص منابع و ارتباطات در سطح اطمینان 99%بر عملکرد کارکنان تأثیر مثبت و معنادار داشته است اما متغیر برنامه ریزی در سطح اطمینان 95%بر عملکرد کارکنان تأثیر معنادار نداشته است. نتیجهگیری: نتایج تحقیق نشان داد متغیرهای وظیفه شناسی، تخصیص منابع و ارتباطات در سطح اطمینان 99%بر عملکرد کارکنان تأثیر مثبت و معنادار داشته است اما متغیر برنامهریزی در سطح اطمینان 95%بر عملکرد کارکنان تأثیر معنادار نداشته است. این نتایج را اینگونه میتوان تفسیر کرد که از وظیفهشناسی و برنامهریزی به عنوان عناصر مؤثر بر تحقق مأموریت، وظیفهشناسی اهمیت بیشتری دارد و شاید بتوان از اهمیت برنامهریزی تا حدودی چشم پوشید. از سوی دیگر تأثیر معنادار ارتباطات و تخصیص منابع بر عملکرد با شرح تأثیر آنها بر ابعاد سرمایههای فیزیکی، ساختاری، انسانی و اجتماعی قابل تبیین است. از این بین، نتایج نشان میدهد تخصیص منابع بیشترین تأثیر را بر عملکرد دارد و شاید بتوان گفت وظیفهشناسی و تخصیص منابع در کنار یکدیگر باعث کم رنگتر شدن اهمیت برنامهریزی شدهاند

هدف این مقاله شناسایی عوامل مؤثر بر توانمندسازی در یکی از یگانهای انتظامی کشور است. پژوهش، کاربردی است که به صورت توصیفی پیمایشی انجام شده است. برای گردآوری نظر خبرگان از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. نمونه آماری بر اساس فرمول کوکران 302 نفر به دست آمد. روش نمونه گیری، تصادفی بود. روایی و پایایی شاخصها با استفاده از AVE و ضریب همگرایی بررسی شد. برای پایایی پرسشنامه از روش آلفای کرونباخ استفاده شده است که مقدار آن 83/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها در بخش استنباطی با به کارگیری الگوی معادلات ساختاری و به طور اخص تحلیل عاملی تأییدی استفاده و برای آمار استنباطی از آزمونهای کلموگروف اسمیرنوف برای عادی بودن داده ها، آزمون تحلیل عاملی تأییدی برای صحت الگو؛ الگویابی معادلات ساختاری برای بررسی روایی الگو؛ آزمون تی تک نمونه ای برای تأیید یا رد فرضیات؛ و آزمون رتبه ای فریدمن برای رتبه بندی بهره گیری شده است. نتایج تحقیق نشان داد که نوع نیروی کار و تمامی زیر مقیاسهای آن، یادگیری سازمانی و زیرمقیاسهای کسب دانش و تفسیر اطلاعات، تخصصی بودن و استاندارد بودن، متغیر سبک رهبری و زیر مقیاسهای حمایتی، مشارکتی و سطح نهادی در سطح اطمینان 95% بر توانمندسازی کارکنان مؤثر است؛ ولی زیر مقیاسهای انتشار دانش و حافظه سازمانی و متغیر ساختار سازمانی و زیر مقیاسهای پیچیدگی، رسمی بودن، تمرکز، سلسله مراتب اختیارات و زیر مقیاس سبک رهبری دستوری بر توانمندسازی کارکنان در سطح اطمینان 95% مؤثر نیست.

زمینه و هدف: شناسایی موانع موجود و مؤثر بر کیفیّت خدمات انتظامی و افزایش مطلوبیت اجتماعی یکی از ضرورت های فعلی فراجا است. بر همین اساس، هدف پژوهش حاضر شناسایی موانع ارائه خدمات مطلوب انتظامی در کلانتری و راهکارهای مانع زدایی از خدمات مطلوب انتظامی در کلانتری ها بود.روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت داده ها، کیفی است. جامعه آماری آن، رؤسای کلانتری های استان مازندران (افسران دارای خدمت بیش از ده سال خدمت) بود. نمونه گیری به صورت هدفمند و با اولویت رؤسای کلانتری های استان مازندران بوده است. نمونه گیری و انجام مصاحبه با مشارکت کنندگان تا رسیدن به اشباع نظری که حدود 23 نفر بوده، ادامه یافت. همچنین برای گردآوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها براساس تکنیک های روش تحلیل مضمون با استفاده از نرم افزار MAXQDA صورت گرفت.یافته ها: یافته های حاصل از تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد که موانع ارائه خدمات مطلوب انتظامی در کلانتری ها در چهار دسته موانع «قانونی و حقوقی، منابع انسانی، فناوری و تجهیزاتی و موانع ساختاری» طبقه بندی می شود و راهکارهای ارائه شده نیز شامل پنج گونه راهکار «حقوقی و قانونی، آموزشی، منابع انسانی، ساختاری و راهکار آماد و پشتیبانی» است.نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که راهکارهای آموزشی با توجه به تعداد مضامین استخراج شده به عنوان مهم ترین راهکار مطرح است که شامل سه عامل آموزش امور قضایی، آموزش تخصصی، توانمندسازی و آموزش همگانی بودند. هرکدام از عوامل مذکور شامل راهکارهایی مانند آموزش مستمر و مداوم نیروهای مشاور، ارائه آموزش های تخصصی و دوره ای، برگزاری آموزش های همگانی، نصب بَرنوشته های (بنر) آموزشی در سطح حوزه، ارتقای سطح دانش و معلومات مدیران و مجریان آموزشی، ایجاد فضای مناسب جهت ارائه مشاوره، بهبود دانش انتظاماتی و قضایی، جذب روانشناس برای کوپ ها و غیره است.

زمینه و هدف: سرمایه اصلی هر سازمان کارکنان آن هستند؛ بنابراین، صیانت و ایجاد محیطی امن، پاک و سالم با هدف ارتقای آگاهی و بصیرت کارکنان و مهار آسیب پذیری، از وظایف ذاتی سازمان است. هدف پژوهش حاضر، مرور نظام مند پژوهش های صیانت کارکنان با روش فراترکیب است.روش : پژوهش حاضر، توصیفی تحلیلی ازنوع بنیادی با بهره گیری از روش فراترکیب و مرور نظام مند است. در ابتدا، تعداد 131 پژوهش با هدف مزبور یافت شد که 50 مورد از آنها به دلیل یا هم پوشانی حذف شد و 81 پژوهش باقی مانده، با استفاده از فیلتر براساس عنوان، چکیده و کل متن، مورد غربالگری قرار گرفت و برای انجام این غربالگری نیز از ابزار سی. ای. اس. پی استفاده شد.یافته ها: مطابق یافته های پژوهش، آگاه سازی ها و کمیسیون های صیانتی، ارشاد کارکنان و انتشار پیام های صیانتی، آموزش های دینی و فرهنگ مشارکت جمعی و نیز توانمندسازی ساختاری، زمینه ای و رفتاری، چهار پیامد اصلی صیانت کارکنان است.نتایج: آگاه سازی، رویکرد ایجابی، استمرار توجیه و ارشاد کارکنان درمعرض خطر، ترویج تفکر سیستمی، تهیه و نشر پیام های صیانتی، حفظ کرامت انسانی، آموزه های دینی و نقش فرماندهان متعهد و متخصص، سیستم ارتباطی اثربخش، نقش مراقبتی، ممانعتی و مقابله ای فرماندهان از مهم ترین مولفه های صیانت کارکنان است.

در این تحقیق با توجه به محیط رقابتی فعلی و اهمیت عملکرد مدیران در ناجا به بحث توانمندسازی های پویا و شایستگی کارکنان پرداخته می شود که سعی تغییر در ادراک افراد دارد و تاثیر این توانمندسازی ها و شایستگی بر عملکرد مدیران مورد بررسی قرار می گیرد. از این رو این تحقیق با هدف بررسی رابطه میان توانمندسازی های پویا و عملکرد مدیران در ناجا با وجود متغیر میانجی شایستگی مدیران انجام شده است. جامعه ی آماری در این پژوهش با توجه به متغیرهای تحقیق، خبرگان ستاد ناجا در محل های سازمانی سرتیپی می باشد و روش نمونه گیری انجام شده در این پژوهش، روش نمونه گیری تصادفی ساده می باشد که در سطح خطای 5% از جامعه 130 نفری، تعداد 90 پرسشنامه توزیع و در نهایت 78 پرسشنامه سالم و قابل تحلیل برگشت داده شد. در این تحقیق به منظور بررسی روایی و تایید مدل و پایایی تحقیق از تحلیل عاملی تأییدی (CFA) و آلفای کرونباخ استفاده می شود و ابزار مورد استفاده تحقیق پرسشنامه می باشد. و برای آزمون فرضیات تحقیق از معادلات ساختاری (SEM) استفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که در سطح اطمینان 95 درصد توانمندسازی پویای و تمامی ابعاد آن (شناسایی فرصت ها، اجرای نوآوری و شکل دهی مجدد) موجب رشد و توسعه عملکرد مدیران می گردد. همچنین در این بین تاثیر ابعاد توانمندسازی بر شایستگی مدیران و تاثیر شایستگی بر عملکرد مدیران در سطح اطمینان 95 درصد مورد بررسی قرار گرفت که نتایج نشان دادند در ناجا تمامی این موارد در سطح اطمینان 95% مورد تایید قرار گرفتند.

زمینه و هدف: امروزه در پژوهش ها، برنامه ها و اقدامات دولت ها و سازمان ها، مطالعات اجتماعی با رویکرد پیشگیرانه در ابعاد مدنی و محیطی، جایگاه ویژه ای یافته است؛ پلیس، همواره به عنوان متولی پیشگیری از جرم شناخته می شود؛ حال آنکه بایستی نهادهای متعددی براساس قوانین، با وظایف مستقیم و غیرمستقیم خود در جلوگیری از وقوع جرم نقش مهم تری از پلیس داشته باشند. پژوهش حاضر با هدف تدوین طرح راهبردی پیشگیری انتظامی از جرم مبتنی بر تسهیم نقش های برون سازمانی انجام شد.روش: این پژوهش از نوع هدف، کاربردی و همچنین برحسب نحوه گردآوری داده ها و نوع تجزیه وتحلیل، کیفی بود. مشارکت کنندگان در پژوهش، خبرگان و صاحب نظران حوزه پیشگیری از جرم شامل چهارده نفر بودند که با روش ارجاعی زنجیره ای انتخاب گردیدند و برای گردآوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختاریافته (عمیق) با روش دلفی در دو مرحله و تحلیل مضمون متون استفاده شد.یافته ها: در تحلیل حاصل از متن مصاحبه های صورت گرفته، سه مقوله اصلی شامل پیشگیری وضعی، کیفری و اجتماعی مشخص و به تبع آن 39 گزاره استخراج شد. با مبنا قراردادن این گزاره ها، تأثیر عوامل داخلی و خارجی بر پیشگیری از جرم از طریق ماتریس SWOT شناسایی شده و مشخص شد امروزه پلیس در حوزه پیشگیری انتظامی از جرم در وضعیت رقابتی قرار دارد و متعاقباً یازده راهبرد در راستای موضوع پژوهش تدوین و اولویت بندی شد.نتیجه گیری: رویکردهای پیشگیری از جرم عمدتاً در زمان ها و مکان هایی موفقیت آمیز و اثربخش بوده است که طرح های پیشگیری از جرم، مشارکتی و با استفاده از ظرفیت های سازمان ها و نهادهای دخیل بوده است.  امروزه، پلیس در وضعیت رقابتی قرار دارد و بایستی با کاهش تهدیدات به سمت استفاده از فرصت های محیطی حرکت کند.

این پژوهش ازنظر هدف کاربردی-توسعه ای و از نوع توصیفی- تحلیلی است. جامعه پژوهش عبارت است از مدیران و فرماندهان خبره نیروی انتظامی مرتبط با فرماندهی عملیاتی در حوزه پلیسی و اساتید خبره دانشگاهی لجستیک پلیس و مدیران خبره لجستیکی که دارای مدرک حداقل کارشناسی و حداقل 15 سال مدیریت در سطوح عالی پلیسی و آمادوپشتیبانی می باشند. ابزار گردآوری اطلاعات پژوهش مصاحبه نیمه ساختاریافته با استفاده از نظرات 22 نفر از خبرگان جامعه موردبررسی به روش قضاوتی هدفمند است. روش تجزیه وتحلیل اطلاعات نیز روش تحلیل تماتیک است. یافته های حاصل از پژوهش در طراحی مدل حاکی از آن است که مدل لجستیک چابک و تاب آور پلیس دربرگیرنده 178 شاخص، 30 مؤلفه و 6 بعد اساسی ازجمله سازمان و مدیریت، فناوری، اقدامات لجستیکی، تأمین و توزیع، قابلیت های چابکی و قابلیت های تاب آوری است. مدل لجستیک چابک و تاب آور در یک رویکرد یکپارچه که در این پژوهش موردنظر بوده است، دارای هم پوشانی هایی میان دو مفهوم چابکی و تاب آوری در یک نگاه مجزا است اما بر اساس مبانی نظری این دو رویکرد دارای زمینه های مشترکی هستند. درواقع چنانچه چابکی را پیش زمینه نظری ازنظر تقدم و تأخر تاریخی در نظر بگیریم، به نوعی تاب آوری اگرچه پس از مفهوم چابکی ارائه گردید، اما عملاً رویکرد تاب آوری که بازگشتی به حالت اولیه و یا مطلوب تر از آن در نظر گرفته می شود، بدون توجه به عناصر چابکی امکان پذیر نیست. با توجه به ماهیت و حساسیت مأموریت سازمان های پلیسی، استفاده از رویکردهای توانمندساز لجستیک در جهت حرکت سریع و چابک و از طرف دیگر، بازیابی لجستیک در شرایط بحران و در صورت بروز اختلال و شکست، از مهم ترین ارکان کلیدی در مدیریت لجستیک سازمان های پلیسی است. ازاین رو، هدف از این پژوهش ارائه مدلی ترکیبی برای لجستیک چابک و تاب آور در سازمان های پلیسی است.

هدف این پژوهش بررسی تأثیر مهارتهای ارتباطی مدیران با رضایت شغلی کارکنان است. این پژوهش در گروه پژوهشهای توصیفی- پیمایشی و از نوع کاربردی است. جامعه آماری 115 نفر از کارکنان بازرسی انتخاب و نمونه گیری به صورت کل شماری انجام شده و با به کارگیری الگوی معادلات ساختاری به بررسی مسیرهای مشخص شده پژوهش مطابق با الگوی مفهومی پرداخته شده است. ابزار گردآوری اطلاعات از طریق مطالعه کتابخانه ای و پرسشنامه است که از پرسشنامه های استانداردشده مهارتهای ارتباطی مدیران که توسط بارتون جی ای ابداع شده و پرسشنامه رضایت شغلی مارتین جی کانون استفاده شده است. نتایج نشان داد مهارتهای ارتباطی، مهارتهای ارتباط غیرکلامی، مهارتهای ارتباط کلامی و مهارت شنود بر رضایت شغلی تأثیر مثبت و معناداری دارد ولی مهارتهای ارائه بازخورد با رضایت شغلی رابطه معناداری ندارد. با توجه به اینکه کارکنان از مهارتهای ارتباطی کلامی، مهارت شنود، مهارتهای ارائه بازخورد، مهارتهای ارتباطی غیرکلامی مدیران راضی نیستند، باید با اجرای کارگاه های آموزشی نسبت به ارتقا توانمندسازی مدیران در این زمینه اقدام و رضایت از همکاران، سرپرست و شغل را تقویت بخشید.

تصمیم گیری پایدار، با مشارکت شهروندان امکان پذیر است؛ چون در قرن حاضر جمعیت و نیازهای شهری افزایش پیداکرده و کاربرد فناوری اطلاعات هم یکی از خواسته های اصلی مدیران و شهروندان در عرضه کردن و مورداستفاده قرار دادن خدمات شهری است هدف از پژوهش بررسی تأثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات در ارتقاء مشارکت اجتماعی شهروندان می باشد. روش تحقیق در این پژوهش ازنظر ماهیت توصیفی و تحلیلی بود. جامعه آماری موردمطالعه شامل کلیه شهروندان شهر تنکابن می باشند که بر اساس روش نمونه گیری تصادفی ساده و فرمول تعیین حجم نمونه کوکران تعداد 319 نفر به عنوان حجم نمونه پژوهش انتخاب و برای اندازه گیری متغیرها، داده ها از طریق پرسشنامه گردآوری شده و سپس از کدگذاری و امتیازدهی با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. با محاسبه مشخصه های توصیفی متغیرها و استخراج جداول و نمودارها، توزیع صفت های متغیر موردبررسی و فرضیه ها مورد آزمون قرار گرفت.یافته های تحقیق نشان داد که دسترسی به فناوری اطلاعات و ارتباطات بر میزان مشارکت تأثیر دارد. همچنین در سطح معناداری 05/0 تائید شد که سواد اطلاعاتی شهروندان بر متغیر رضایت از خدمات فناوری اطلاعات و میزان مشارکت اجتماعی شهروندان تأثیر دارد. بر اساس یافته های تحقیق می توان نتیجه گرفت که کاربرد فناوری اطلاعات و توسعه زیرساخت های آن منجر به افزایش مشارکت اجتماعی شهروندان شده است.

زمینه و هدف: با توجه به نقش موفقیت آمیز پلیس، ارزیابی عملکرد ایشان یکی از موضوعات مهم است. در زمینه ارزیابی عملکرد هم در سطح فرد و هم در سطح سازمان مدل های متنوعی ارائه شده است و ادبیات این موضوع غنی می باشد. اما با توجه به اینکه اولاً شرایط سازمانها پیوسته در حال تغییر است، ثانیاً اندازه گیری، یک مسئله چالش برانگیز است و ثالثاً بسیاری از شاخص های عملکرد ذهنی هستند، این موضوع همچنان از جذابیت ویژه برای تحقیق برخوردار است. به خصوص در تحقیقاتی که مورد مطالعه در آن ها خاص باشد. پلیس نیز امروزه رویکردهای جدیدی را در پیش گرفته است و با این جهت گیری ها طبعاً سمت و سوی عملکرد و شاخص های آن تغییر خواهند کرد. علاوه بر این هر سطح از کارکنان پلیس دارای نقش مربوط به خود هستند و نمی توان عملکرد تمام سطوح را با یک الگو ارزیابی کرد. در این تحقیق با توجه به اهمیت نیروی انتظامی برای استقرار نظم و امنیت به عنوان سازمانی که به عنوان خط مقدم این فرایند اقدام می کند و به دلیل ارتباط نزدیک ایشان با مردم، ویژگیهای نظام ارزیابی عملکرد براساس نظریات مقام معظم رهبری مورد مطالعه قرار گرفته است. روش: این مقاله بر اساس هدف از نوع پژوهشهای توسعه ای و از نظر گردآوری داده ها، پژوهش کیفی با استفاده از روش تحلیل محتوا است ، محتوای مورد تحلیل این پژوهش ، بیانات مقام معظم رهبری بین سالهای 1368 تا 1390 ، است. یافته ها: بر اساس نتایج این تحقیق ویژگیهای نظام ارزیابی عملکرد شناسایی و ده گروه دسته بندی شده است. پیشنهاد: ناجا می تواند با تطبیق این ویژگیها با نظام فعلی ارزیابی عملکرد میزان همراستایی این نظام را با نظریات مقام معظم رهبری ارزیابی کند و در صورت نیاز این تطبیق و سازگاری را افزایش دهد واین الگو در برنامه تفصیلی دوره های آموزشی عرضه شود. پژوهشهای آینده نیز می تواند محورهای در این تحقیق را تفصیل دهد و الگوی تفصیلی خود را با روش پیمایش ، اعتبارسنجی نمایند.

زمینه و هدف: با توسعه مهاجرت از روستابه شهر، توسعه حاشیه نشینی در مراکز شهری و افزایش جرائم و چالش های پلیس در پیشگیرى و کاهش جرائم در این مناطق مورد توجه بسیاری از صاحب نظران و مسئولان در چند دهه گذشته بوده است. هدف اصلی این تحقیق، بررسی چالش های مدیریت انتظامی در پیشگیری از جرائم مناطق حاشیه نشین شهر بیرجند بوده است. روش : روش انجام پژوهش، کیفی از نوع اکتشافی می باشد. جامعه آماری شامل فرماندهان و مدیران انتظامی، قضات دادگستری و استادان شاغل در دانشگاه بیرجند بود که با روش نمونه گیری قضاوتی هدفمند با تعداد 19 نفر مصاحبه عمیق شد. در تحلیل مصاحبه ها از روش تحلیل مضمون و برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از نرم افزار «مکس کیودا» نسخه 20/20 استفاده شد. یافته ها: چالش های مهم مدیریت انتظامی در پیشگیری وضعی از جرائم در قالب چهار مضمون اصلی شامل عوامل مدیریتی، عوامل مرتبط با تجهیزات، عوامل مرتبط با مجرمان و عوامل شهری و شانزده مضمون فرعی شناسایی شدند. چالش های مهم مدیریت انتظامی در پیشگیری اجتماعی از جرائم در قالب پنج مضمون اصلی شامل عوامل ایمنی، عوامل شغلی، عوامل آموزشی، عوامل مدیریتی و عوامل ارتباطی و چهارده مضمون فرعی شناسایی شدند. چالش های مدیریت انتظامی در پیشگیری کیفری از جرائم در قالب سه مضمون اصلی شامل عوامل رفتاری، عوامل قانونی و عوامل سازمانی و نُه (9) مضمون فرعی شناسایی شدند. نتیجه گیری: درصورتی که بسترهای قانونی و قضایی لازم برای پلیس فراهم شود و امکانات و منابع لازم تأمین و موانع اجرایی پلیس کاهش یابد، امکان موفقیت پلیس در پیشگیری از جرائم مناطق حاشیه نشین بسیار زیاد خواهد بود. با این وصف، این بسترها در اختیار قوای سه گانه و نیز منوط به همکاری مردم است؛ بنابراین، موفقیت پلیس برای پیشگیری از جرائم در شهر و مخصوصاً مناطق حاشیه نشین تا حدود زیادی مستلزم هماهنگی و همکاری مراکز برون سازمانی و مردم در سطح کلان و در حوزه داخلی رفع موانع درون سازمانی است.

ف پژوهش تعیین تأثیر مدیریت جهادی بر اثربخشی سازمانی است. تحقیق ازنظر هدف، کاربردی، از نظر گردآوری داده ها توصیفی-پیمایشی و همبستگی است. جامعه آماری را 120 نفراز افسران ارشد بازرسی کل ناجا تشکیل می دهند. نمونه گیری به صورت تصادفی ساده و طبق جدول کرجسی و مورگان (1970) برابر با 92 نفر در نظر گرفته شده. گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بر اساس الگوی مدیریت جهادی با ابعاد ساختار، رفتار و محیط در طیف 5 درجه ای لیکرت در 43 گویه طراحی شده است. پرسشنامه اثربخشی سازمانی بر اساس عوامل الگوی پارسونز و در قالب ۲۸ سؤال در طیف 5 تایی لیکرت طراحی شده است. پرسشنامه مدیریت جهادی ازنظرروایی محتوا و روایی سازه موردبررسی و تأیید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه اثربخشی سازمانی بر اساس ضریب آلفای کرونباخ 86/0 و پایایی پرسشنامه مدیریت جهادی 92/0 محاسبه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روشهای آمار توصیفی(فراوانی، درصد فراوانی، میانگین،انحراف معیار و واریانس) و رگرسیون چندمتغیره به روش همزمان انجام شد. نتایج نشان داد ساختار به میزان 249/0، محیط به میزان 399/0 بر اثربخشی سازمانی تأثیر دارد. در این میان بعد رفتار به تنهایی تأثیری بر اثربخشی سازمانی ندارد. هم چنین عوامل مدیریت برای خدا به میزان 239/0، مدیریت ولایتی به میزان 341/0 – (تأثیر اندک)، انعطاف پذیری به میزان 651/0، تشکیلات مناسب به میزان 390/0، قناعت به میزان 401/0،اخلاق و ارزشهای دینی به میزان 256/0، اهمیت دادن به بیت المال به میزان 215/0، خودباوری به میزان 248/0، پویایی به میزان 540/0 بر اثربخشی سازمانی تأثیر دارد. مدیریت جهادی عامل مؤثری در ارتقای اثربخشی سازمانی است و بایستی بر کاربست آن در بازرسی کل ناجا توجه شود.

این تحقیق به ارزیابی کارایی نسبی عملکرد یگانهای بازرسی استانهای کشور به عنوان یک واحد نظارتی مهم در ناجا پرداخته شده است. بر این اساس کارایی یگانهای استانی نسبت به یکدیگر و در دوره های معین مقایسه می شود و یگانهایی که در هر دوره زمانی از توانمندیها و امکانات خود در راستای اهداف تعیین شده بهتر استفاده کنند، مشخص می شود. در نتیجه مدیران مقیاسی خواهند داشت تا بتوانند بر اساس آن در مورد عملکرد زیرمجموعه های خود قضاوت کنند. روش شناسی پژوهش شامل چهار بخش اصلی شناسایی شاخصها، طراحی و اجرای الگوی تلفیقی، جمع آوری داده ها و اجرای الگو و تجزیه و تحلیل نتایج است. روش تحقیق در بخش اول شامل تعیین شاخصهای ورودی و خروجی بر اساس رویکرد آمیخته (ترکیبی) است. در این پژوهش از راهبرد "طرح اکتشافی متوالی" به عنوان یکی از راهبردهای پژوهش در روشهای ترکیبی استفاده شده است. روش مورد استفاده در بخش دوم (طراحی و اجرای الگوی تلفیقی) تحلیل پوششی داده هاست که یکی از روشهای غیر پارامتری است. یافته های تحقیق نشان می دهد که در سال 95 در گروه 1، از میان 10 یگان، 8 یگان، در گروه 2، از میان 12 یگان 8 یگان و در نهایت در گروه 3 از میان 11 یگان 10 یگان کارای نسبی دارند. از این رو در میان 33 یگان استانی، 26 یگان کارای نسبی دارند. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که  به صورت مشترک، بودجه دریافتی یکی از مهمترین شاخصهایی است که برای رسیدن به کارایی برای تمام یگانهای ناکارا باید تغییر کند.

هدف این پژوهش، «بررسی عوامل محیطی مؤثر بر بروز آسیبهای عملکردی رؤسای کلانتریهای تهران بزرگ » است. تحقیق از نظر هدف، کاربردی است که با شیوه همبستگی انجام شده است. جامعه آماری شامل تمامی رؤسای کلانتریهای تهران بزرگ است که با توجه به محدود بودن نمونه آماری به صورت تمام شماری بوده است. در این پژوهش ابزارهای جم عآوری داد هها دو پرسشنامه آسیبها و پرسشنامه عوامل محیطی بود. برای براورد میزان پایایی پرسشنامه پژوهش از روش آلفای کرونباخ استفاده شد. مقدار آلفای کرونباخ پرسشنامه آسیبها ) 9/ 0( و در پرسشنامه عوامل محیطی ) 77 / 0( بوده است. نتایج نشان داد با توجه به مقدار ضریب همبستگی اسپیرمن و در سطح اطمینان 95 / 0، بین عوامل اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی و آسیبهای عملکردی رؤسای کلانتریهای تهران بزرگ رابطه معنی داری وجود داشت. این رابطه از نوع مستقیم است؛ به این معنی که افزایش هر کی از عوامل، همراه با آسیبهای عملکردی بوده است.

ریسک پذیری اشاره به رفتاری حاکی از جسارت دارد که فرد با تمایل خود در جهتی به آینده ای نامعلوم اقدام می کند به شکلی که نمی توان نتایج آن را با اطمینان تشخیص داد؛ و هوش مالی بخشی از هوش افراد است که می تواند موضوعات مربوط به مسائل و مشکلات مالی را شناسایی و آن را حل کند که هدف اصلی از انجام این پژوهش مطالعه رابطه بین هوش مالی و ریسک پذیری کارکنان می باشد. روش تحقیق این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازنظر ماهیت روش، توصیفی از نوع همبستگی - پیمایشی است. جامعه آماری شامل کارکنان سازمان ورزش شهرداری تهران می شود که تعداد آن ها 465 نفر که با روش نمونه گیری سیستماتیک 211 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده اند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استفاده شده که دارای 38 سؤال می باشد؛ که روایی محتوایی آن با اخذ نظر از 30 نفراز خبرگان که آلفای کرونباخ، برابر 0.88 مورد تائید قرار گرفت. داده های جمع آوری شده از طریق آزمون کلموگروف - اسمیرنوف برای تائید نرمال بودن داده ها و آزمون ضریب همبستگی پیرسون (با توجه به نرمال بودن توزیع داده ها) مورد تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد ضریب همبستگی بین هوش مالی و مؤلفه های آن با ریسک پذیری کارکنان معنادار است. پژوهش حاضر نشان داد هوش مالی و مؤلفه های آن شامل ارتباطات، ابزارهای تحلیل، سیستم های گزارش دهی و تصمیم گیری اثربخش بر ریسک پذیری کارکنان در سازمان ورزش شهرداری تهران مؤثر می باشد.

زمینه و هدف: با پیشرفت روزافزون فناوری اطلاعات امروزه مباحثی از قبیل حکومت هوشمند؛ سرمایه انسانی هوشمند؛ محیط هوشمند؛ زندگی هوشمند، اقتصاد هوشمند و هوشمندسازی پلیس روزبه روز در حال گسترش است. هدف از این تحقیق شناخت راهکارهای هوشمندسازی پیشگیری از سرقت انجام شده استروش: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر رویکرد و ماهیت داده ها کیفی و از نظر روش تحقیق، تحلیل محتوای مضمونی است. جامعه آماری پژوهش 45 نفر از قضات دادگستری، مدیران محلی و متخصصان مدیریت انتظامی شاغل در استان آذربایجان غربی هستند که به صورت هدفمند انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه نیمه ساختاریافته با خبرگان مرتبط با پژوهش بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از روش تحلیل مضمونی استفاده شد.یافته ها: یافته های پژوهش نشان می دهد که «اینترنت اشیا»، «واقعیت مجازی»، «سامانه پایش تصویری»، «سامانه های جامع کنترل مجرمان»، «تشکیل بانک اطلاعاتی» و ... سامانه های نوین پیشگیری از سرقت هستند.نتیجه گیری: نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد، هوشمندسازی از طریق سامانه های بیومتریک - امنیتی (فناور بنیان) «تشکیل بانک اطلاعاتی» و در سامانه های راهبردمحور (کنترلی – نظارتی) «سامانه پایش تصویری» و سامانه های چندرسانه ای در پیشگیری از وقوع سرقت، «اینترنت اشیا» قابل به کارگیری در پیشگیری از سرقت هستند.