The way of interaction of science and religion in criticizing the view of Hebatuddin Shahrastani about the multiple earth in the Quran
آرشیو
چکیده
Seyyed Mohammad Ali Hebatuddin Shahristani is one of the scholars of Samarra, born in 1301 AH in Samarra. The book "Astronomy and Islam" is one of his many books in which he examines the Quranic verses related to the science of new astronomy. In 1327 A.H., by writing the book "Astronomy and Islam", he tried to align the appearances of the verses of the Qur'an with the new astronomy to remove any conflict between science and religion. In fact, his thought comes from the motive of defending religion and proving its non-conflict with science to prove that science does not have a newer word than the Quran. Due to the fact that today the discussion of the conflict between science and religion has made theism face wide challenges, we have evaluated the view of Hebat al-Din regarding the multiplicity of earths in the text of the Quran and its comparison with science in order to express the scope of the interaction between science and religion and how they interact. Finally, what can be said for sure is that it is not permissible to combine the revelations with human sciences in order to keep the text of the Quran safe from instability and damage.راه کار تعامل علم و دین: در نقد دیدگاههای هبه الدین شهرستانی در باب زمین های متعدد
سید محمدعلی هبهالدین شهرستانی از علمای سامراء متولد1301ه.ق در سامراء است. کتاب الهیات و الاسلام یکی از کتب متعدد او است که در آن به بررسی آیات قرآن پیرامون علم هیأت پرداخته است. او در سال1327ه.ق، با نگارش کتاب الهیأت و الاسلام تلاش کرده است تا ظواهر آیات قران را با علم هیأت جدید همسو سازد تا شبهه تعارض میان علم و دین را رفع کند. در واقع این اندیشه ناشی از انگیزه دفاع از دین و اثبات عدم تعارض آن با علم است تا ثابت کند که علم حرف جدیدتری نسبت به متن قرآن ندارد. لذا به سبب اینکه امروزه بحث تعارض علم و دین، خداباوری را با چالشهای گسترده ای مواجه ساخته است، به ارزیابی دیدگاه هبهالدین در باب تعدد زمین ها در متن قرآن و تطبیق آن با علم پرداخته ایم تا بتوانیم معیاری برای محدوده تعامل علم و دین و نحوه تعامل آنها بیان کنیم. در نهایت آنچه به طور قطع می توان گفت عدم جواز مقایسه و تطبیق آیات وحیانی با علوم بشری است تا بتوان متن قرآن را از تزلزل و آسیب مصون نگاه داشت.
تبلیغات
